მე შენ და ცხოვრება (თავი 18)

რა გეგონა?ყიფიანო რა გეგონა, რომ გამოიკეტე ამდენი წელი იქ.-ბავშვიო ტო!ბავშვი ყავს და მერე სად ყავს?რახდება?-გაოგნებული ესაუბრებოდა თავის თავს.

მე შენ და ცხოვრება (თავი 17)

კომპიუტერიდან ავდექი, მეორე კარი შევაღე,ჩემი ტყავის ტანსაცმელი ჩავიცვი,თავზე ჩაფხუტი ჩამოვიცვი, მოტიციკლი დავქოქე და წავედი იმ მისამართზე ,რომელიც მათეუსმა მომწერა.მცხეთაში იყო უზარმაზარი, სამ სართულიანი სახლი.სიგნალიზაცია გამოვრთე და სახლში

მე შენ და ცხოვრება (თავი 16)

ჩემო სიყვარულო,ჩემო ცხოვრების აზრო,როგორ დამეტანჯე ჩემო ანგელოზო,რომ იცოდე როგორ მიყვარხარ,რომ იცოდე რა ჯოჯოხეთი იყო შენს გარეშე ჩემი ცხოვრება,ალბათ არ შემიძულებდი.

მხოლოდ შენ

ცხოვრებაც ზუსტად ასეთი მქონდა... დაბრკოლებებით და სიურპრიზებით სავსე. თუ კარგად დავუფიქრდები სხვანაირ ცხოვრებას არც მოველოდი, ყოველ შემთხვევაში როგორც სამედიცინო სტუდენტი. ყოველთვის ვოცნებობდი იმ დღეზე როდესაც შევძლებდი დამოუკიდებლად ოპერაციის

მე და შენ

მე ქალაქში ტროტუარებს მივსდევ შენ სოფელში ბილიკებზე ხარობ. მე ჰაერი ჭუჭყიანი მჭირდეს შენ შემწვარი სიმინდების ტარო

შენ სხვანაირი ახსოვხარ ხელებს (მოკლე ისტორია)

ყოველთვის მეგონა ერთ კალამს და რამდენიმე ფურცელს ავიღებდი და მოგწერდი წერილს. ფურცელზე ვამბობ, რამდენიმეს-მეთქი, მაგრამ იქნებ, ერთზეც დამტეოდა სათქმელი. იქნებ, ის დარჩენილი ფურცლები უბრალოდ რბილად საწერად გამომეყენებინა. თუმცა, შეიძლება არანაირი

მე შენ და ცხოვრება თავი 15

წერილის კითხვა დავამთავრე და დამეფიცება, რომ იქ იჯდა თავის საყვარელ სავარძელში და ბედნიერი მიღიმოდა...

ვაი შენ არაგვო

ვაი შენ არაგვო როგორ შეიწირე, ნუთუ შეცოდების არ გაქვს ნატამალი?

მე შენ და ცხოვრება (თავი 14)

გაგანადგურებ,არ მოვისვენებ მანამ, სანამ განადგურებულს არ გნახავ.ამოგიღებ ამ წყეული გულიდან და ზუსტად მაშინ გეშინოდეს ჩემი.-აი ახლა ამ წამს ისე შემიძლია გამოგასალმო სიცოცხლეს თვალი არ დავახამხამო, მაგრამ ჯერ კიდევ ამ გულში ხარ და უფრო მეტკინება. განა

"და თუ შენ წახვალ"ნაწილი2

ზოგჯერ,როგორი რთულია შეხედო ამ სამყაროს,ვიღაცის თვალით,დაინახო მისი გადმოსახედიდან და წარმოიდგინო რას იზამდი მის ადგილას. ცხოვრებაა?ყველაზე რთული რამ არის,ერთ დღეს ბედნიერი ხარ,როგორც იქნა წარმოიდგენ რო ცხოვრება მშვენიერია,მაგრამ მეორე დღეს