შენ გიძღვნი(დაიანას)

მე შენ გიძღვნი დღეს ყველა ლექსს, საოცარი შენ შეგარქვეს. სილამაზეს აფრქვევ მუდამ, გაგაღმერთა ქრისტემ, ბუდამ. მე შენ გიძღვნი დღეს ყველა ლექსს, შენი გული მსურს მე გამყვეს. შენ ანათებ ჩემთან სულ თან, მეც ვარ მაგ შენს ნაკადულთან. მე შენ გიძღვნი დღეს

იქ, სადაც შენ ხარ

- აბა ვინ ვარ. -ჰმმმმ. ხატია? -არა -სიცილით ვუპასუხე. -ნინი? -არააა- კვლავ სიცილით -ნათია? -და აი ახსენა ეს სახელი და მაშინვე წამეშალა ღიმილი. ხელებიც სწრაფადვე მოვაშორე და მოვშორდი.

რას ფიქრობ შენ(დაიანას)

ჩვენ ვგავართ ცეცხლიან გზას, შენს გარდა არავინ მყავს. დღეს სხვა მე ვერავინ მწვავს, ნეტავ შენ რას ფიქრობ, რას? მე შენთვის მოვიკლავ თავს, რადგან შენ არავინ გგავს. სიყვარულს არ ავხსნი რა, ამ თემამ დამაჭირა. რატომღაც მე შენი მწამს, ღვინოს ან ძმარს

შენ იცოცხლებ!

როცა იფიქრებ რომ შინაგან მდგომარეობას ღიმილით დაფარავ, მაშინ ყველაზე მეტად ცდები. თვალებში მაინც გამოგიკრთის რაღაც, რაც იქ არ უნდა იყოს. სულიერად დანგრეულ ადამიანებს ეჩურჩულებაო. ყოველ ღამე სიზმარში რომ დაინახავ, და მიხვდები, რომ ხელს თუ გაიწვდენ

მე და შენ - ბი /სრულად/

- რა არის ცუდი იმაში, რომ ენდო ადამიანებს? - შენ ერთსა და იმავე შეცდომას ისევ და ისევ უშვებ მხოლოდ იმის გამო, რომ ძაღლი ხარ! - თქვა და უკან დაიხია. - რომ არ ვენდო, სანდოსაც დავკარგავ. - წარბი შეკრა ბიმ.

მე შენ მიყვარხარ

,,მე შენ მიყვარხარ!’’ ნუთუ ცოდვაა?! და თუ ცოდვაა,ვიყო ცოდვილი. ,,მე შენ მიყვარხარ!’’ დამნაშავე ვარ?! დამნაშავე ვარ,ვიყო გმობილი.

შენ თავი გტკივა...

შენ თავი გტკივა, რადგან წუხელ ბევრი დალიე და საკუთარ დარდს ალკოჰოლს ატანდი... რაც შენს მეხსიერებაში დარჩა მხოლოდ და მხოლოდ სიბნელეა... სიბნელე და შიგადაშიგ დაქალების მონოტორული ხმა, რომლებიც გაფრთხილებდნენ რომ მეტი აღარ უნდა დაგელია, თუმცა არ

მე შენ და ცხოვრება (თავი 9)

მოვიდა და ჩამეხუტა,ხელები მოვხიე და მის თმაში ჩავრგე სახე.რას არ მივცემდი, სულ ასე ყოფნა, რომ შემძლებოდა მასთან.მიყვარდა უღმერთოდ და ცამდე,მეტი რომ აღარ არის,მეტი რომ აღარ არსებობს.

მე შენ და ცხოვრება (თავი 8)

არ მინდა ეს სიყვარული, თუ ასეთი უნდა ვიყო.მასუსტებს და ძალას მართმევს,მეზიზღება ასეთი ჩემი თავი,მაგრამ ვერაფერს ვახერხებ.ვხვდები,რომ მასთან ვიქნები,მხოლოდ მასთან,ასეთი სუსტიც და ყველაზე ძლიერიც.

შენ სულ სხვა ხარ ( თავი 6 დასასრული)

სანდრო ანას სიყვარულში გამოუტყდება. მაგრმამ მერე ანა დაინვალიდდება ამისდა მიუხედავად ისინი იქორწინებენ და არასდროს დაკარგავენ ერთმანეთს