ცხოვრება ცეცხლის ალში (4 ნაწილი)

დანარჩენი გზა შეშინებული გულის დამშვიდებას მოვუნდი.დედაც შეშინებული აცეცებდა თვალებს,გულში ისე ვლანძღავდი მძღოლს.ექსკურსიაზე ვარ ნამყოფი სვანეთში მაგრამ მშობლებთან ერთად სხვაა.ყველაფერს სხვაგვარად ხედავ და აღიქვამ.როგორც მამამ თქვა ერთი კვირა

ცხოვრება ცეცხლის ალში (3 ნაწილი)

ვეღარაფერი ვეღარ ვთქვი,დამნაშავედ თავი ჩავხარე და თვალზე მომდგარი ცრემლი შეუმჩნევლად მოვიწმინდე.მე,ლიკა და ლევანი ერთად ვიყავით,ლევანის მანქანაში.იმ დღეაც წვიმას აპირებდა.თავი ფანჯარას მივადე და თვალები დავხუჭე.თუ მგზავრობისას არ ვსაუბრობ ყოველთვის

ცხოვრება

ყველაფრით დავიღალე. ცხოვრება დუნედ მიდის. რუტინა,რუტინა და ისევ რუტინა.ერთფეროვნება მკლავს.არ მაძლევს საშიალებას,რომ თავი ვიგრძნო ცოცხალ ადამიანად.ადამიანად,რომელსაც თავისუფლების ფრთები აქვს შესხმული.

დრო სადღაც მიჰქრის..

დრო სადღაც მიდის,მიჰქრის უკვალოდ, არ გველოდება ჩვენ წარმავალებს. მხოლოდ დაღს გვასვამს და გვტოვებს მარტო, ამ რეალობის მკაცრის წინაშე. რა მალე გადის ჩვენი ცხოვრება, ხშირად ამაო,დაუსაბამო.

ცხოვრება ცეცხლის ალში (2 ნაწილი)

ეს არის ისტორია გოგონაზე რომელიც ცუდი სწავლისთვის დასაჯეს,მას მოუწევს არდადეგების გატარება მამიდასთან.ყველაფერი შეიცვლება როდესაც ის გაიცნობს მამიდაშვილის მეგობრებს.მეორე დღეს საშინლად ცუდ ხასიათზე ვიყავი,თან გარეთ ზაფხულის წვიმას დაეპყრო ყველაფერი

ცხოვრება ცეცხლის ალში (1 ნაწილი)

ეს არის ისტორია გოგონაზე რომელსაც ცუდი სწავლისთვის სასჯელად ერგო მამიდასთან ზაფხულის გატარება,სასჯელი უფრო კარგი გახდება როდესაც ის გაიცნობს მამიდაშვილის მეგობრებს.არაჩვეულებრივი 6 წელი გავატარე სახლში სკოლის გარეშე,ნეტა მცოდნოდა რა მელოდა სულ აღარ

ღამე რომელმაც ჩემი ცხოვრება შეცვალა (თავი 1)

ადრე სანამ ჩემი მშობლები გარდაიცვლებოდნენ ქუთაისში ვცხოვრობდი უზრუნველად არაფერი არ მაკლდა დედა დიასახლისი იყო მამას კი თავისი ბიზნესი ქონდა ერთი სიტყვით უზრუნველი ცხოვრება მქონდა 1 წლის წინ ბაკურიანიდან როდესაც ვბრუნდებოდით მანქანა მოსრიალდა

ცხოვრება ისეთი როგორიც არის

ოთახში თეთრ ხალათში გამოწყობილი მარიკა ექთანი შემოვიდა. ოდნავ გამიღიმა და ჩემს პასუხს დაელოდა. დღეს ამდენი ხნის შემდეგ პირველად გავყავდი გარეთ, უკვე ექვსი თვეა რაც აქ ვარ, საგიჟეთში. თეთრ, პატარა ოთახში გამოკეტილი... ფანჯარაზე გისოსები, საწოლი

უშენოდ ცხოვრება რათ მინდა? ნაწილი პირველი

ფანჯრის რაფაზე იჯდა ჩაით ხელში და უყურებდა ხალხს, ხანდახან თვალს კორპუსის შესასვლელისკენ აპარეებდა, რადგან ზუსტად იცოდა მამამისი როგორც ყოველთვის ახლაც მთვრალი მოვიდოდა და შეიძლება ისევ ეცემა, ამიტომ არ უნდოდა თვალში გაჩხეროდა. დედამისიც სვავდა,

ეს არის ცხოვრება...!

მიყვარხარ ძლიერ და ისევ ისევ ,ისე როგორც მთვარეს მოკაშკაშე მზე ცაზე...გინდა იცოცხლო უმზირო ზეცას მაგრამ შავი ღრუბელი არ გაძლევსნებას..სიცოცხლის აზრო და ჩემო დარდო არ გამწირო და არ დამტოვო... ცრემლით ამოვსებული მელანი ცრემლის ალი ცეცხლით