მომკიდე ხელი - თავი მეჩვიდმეტე

თბილი ფუნთუშის მირთმევისთანავე ვეცი ტელეფონს: -ალიო! -დილამშვიდობისა, მერი. -როგორ ხარ? -არ ვიცი. ჩემი მაღვიძარას ფუნქციის შეთვისება იკისრე?

ერთი კვირა ერთ ოთახში (მეჩვიდმეტე თავი)

სიყვარულით მანიპულირება ყველაზე უღირსი საქციელია უღირს საქციელთა შორის, ამ გრძნობის დაკნინება, გასვრა და გაჩირქიანებაა, მაგრამ მაინც ხშირად მიმართავენ ადამიანის მართვისთვის. თანაც იმიტომ რომ ჭრის კიდეც, მიზნის მიღწევის უებარი საშუალებაა, იმდენად

აბლაბუდა (მეჩვიდმეტე თავი)

ბანკის მმართველს, სადაც შაკოს სესხი ჰქონდა გაკეთებული კარგად ვიცნობდი. გულმა მაინც არ მომითმინა, შენობიდან გამოვედი თუ არა, მისი ნომერი ავკრიფე და რესტრუქტურიზაციაში დახმარება ვთხოვე. უარი არ უთქვამს, ეგ კი არადა, რომ გაიგო მსესხებელი ჩემი ახლობელი

თუ გაიმარჯვებ(თავი მეჩვიდმეტე) დასასრული.

ბევრისგან გამიგია, რომ ცხოვრებაში ყველაფერი თამაშია! შენ კი ის ობიექტი ხარ ,რომელსაც უწევს ითამაშოს ამ თამაშის წესებით. შემდეგ კი ყველაფერი გამარჯვებაზეა...სუსტებს სძულთ, ძლიერებს კი უყვართ!

პატარა გოგონა ზღვის პირას ( მეჩვიდმეტე თავი) დ ა ს ა ს რ უ ლ ი

გვერდით დაგდებულ, ქვიშაში ამოსვრილ ნახევრად გახსნილ ჩანთას გახედა,რომლიდანაც ვერცხლისფერი რევოლვერის ლულა მოჩანდა. თავში ცუდი აზრები უტრიალებდა,ბოთლში დარჩენილი

ცრემლების პრინცესა (მეჩვიდმეტე თავი)

თათია მთელი დღე ვერ ისვენებდა. გულს ვერაფერს უდებდა. აფორიაქებული იყო. კონცენტრირებას ვერაფერზე ახერხებდა. ერთ ადგილას ვერ ჩერდებოდა. თითქოს რაღაცას ელოდებაო. რაღაც ცუდს... და აი... იამ დაურეკა. იას ნათქვამმა გააშეშა. შოკში ჩააგდო. ტელეფონი ხელიდან

მძიმე გზა (მესამე ნაწილი) მეჩვიდმეტე თავი (29)

თავს საშინლად გრძნობდა იმის გამო რაც მოხდა,უფრო მეტად კი იმის გამო,რომ სესილის მიმართ გრძნობა კიდევ უფრო უძლიერდებოდა და ბოლო დროს მისგანაც იგივეს გრძნობდა.თითქმის სძულდა კიდეც საკუთარი თავი,რომ ყველაფერი გააფუჭა.ნიას მიმართ თვითონაც არ იცოდა რას

ბედნიერების რეცეპტი (მეჩვიდმეტე თავი)

ქალაქის პროკურორს გვერდით ეჯდა ყოფილი ეჭვმიტანილი. ავტომობილს თავად ფარნავაზი მართავდა. ისევ ვერ ბედავდა თორნიკე ზედმეტი კითხვების დასმას. არც პროკურორი იწუხებდა თავს ახსნა - განმარტებით. ალბათ, გულის სირღმეში მაინც სჯეროდა ქართველიშვილს, რომ მისი

სამუდამოდ სიცოცხლეში (მეჩვიდმეტე თავი)

-ბრაიან შენ ხარ? -ბრაიანი არა, ბენი. -შეუსწორა უცნობს. -ყოველთვის უხასიათობით გამოირჩეოდი, არც შეცვლილხარ. -ვინ ხარ? -ვერ მიცანი? ბენი დაფიქრდა. -არა, არა. მგონი გავაფრინე. შენ ვერ იქნები. შენ ხომ. -მკვდარი ვარ? -წინადადება დაასრულა უცნობმა და

ჩემი პრინცესა დაგარქვი (მეჩვიდმეტე თავი)

ესეც თქვენი დიდი თავი.გვანცას ისევ ეძინა. რომ გამეღვიძებინა რა აღარ გავაკეთე, ხან ყელში ვაკოცე ხან თვალებზე, ხან ლოყაზე მაგრამ ვერაფრით გავაღვიძე. ერთი ამოიზმუვლა და ისევ თავისთვის გააგრძელა ძილი. ვიფიქრე დაიღალა-მეთქი მაგრამ დღეს მთელი დღეა