ოქტომბერი
19-01-2023, 14:19. ავტორი: KOLKHI Theodor შენთან შეხვედრა ნატვრაა ჩემი
შენს გარეშე კი ზღვაში ვარ წვეთი
ცივი დღეები დადგა უშენოდ
ქარი კი ტოტებს არხევს უმწეოდ
ქარიან ღამეს მივუყვები უხმოდ ბილიკებს
შენზე ფიქრებმა მე იმ ღამეს ცრემლად მაქციეს
ფიქრები ჩემი სხვებისას არ ჰგავს
ფიქრი შიშის და სინანულისა
მე ისევ მარტო მივუყვები უხმოდ ბილიკებს
შენზე ფიქრება ოქტომბრის ღამეს ფერფლად მაქციეს ვცხოვრობ ისე რომ მივყვები დინებას, დინებას რომელსაც არ აქვს დასასრული. ველი სინათლეს ყოველდღიურად მე ბნელში მყოფი ჩუმად მალული. დაღამდა ისევ ბნელმა მომიცვა, სიბნელეს რომელსაც არ აქვს დასასრული. ბოლთას ვცემ ვზივარ უხმოდ უჩუმრად სიჩუმეს რომელსაც არ აქვს დასასრული. დრო არ ჩერდება მგზაკვრულად გარბის, დროს რომელსაც არ აქვს დასასრული.
მთავარზე დაბრუნება