დრაკონის ვაჟიშვილის ცხოვრება (თავი 3)

სულ რაღაც 2 დღე გავიდა რაც მე და ანჩომ ერთმანეთს სახალხოდ ვაკოცეთ, რა თქმა უნდა სულ არ მინდოდა მაგრამ ისეთ გაბრაზებული ვიყავი რომ აღარ შემეძლო მაშო რაღაცნაირი თვალებით რომ მიყურებდა ალბათ გაბრაზებულია ჩემზე და ამიტომაც არც ვუნახივარ ეს 2 დღე. დათო

თქვენო აღმატებულებავ +18 (12)

- დიახ! - სასიამოვნო მოსასმენია. არადა, თავი ისე მოგქონდა, გეგონება ყოველთვის ფეხებზე გეკიდე. - მეკიდე, თავიდან მართლა მაგრად მეკიდე - ვაღიარე სიცილით. - რა თქმა უნდა. შენგან განსხვავებით, ჩემი შემთხვევა, სიყვარული იყო... სიყვარული, ერთი ნახვით.

წყურვილი [ნაწილი IV, თავი 11] (18+)

პირსაბნის ნიჟარას ორივე ხელით ვეყრდნობი და სარკეში საკუთარ გამოსახულებას ვაკვირდები, მხარბეჭიანი, რელიეფური კუნთებით, მძლავრი კისერი, აბურდული ქერა თმა, ჟღალი, ოდნავ მოუწესრიგებელი წვერი და შემზარავად მოელვარე ღია ცისფერი, თითქმის უფერული თვალები

განსხვავებულნი (8)

გოგას წასვლის მერე ვერ მოვისვენე,ძილის სურვილიც გამიქრა..დილით ადრე ავდექი,აბაზანა მივიღე და ბარში გავედი..არავინ არ დამხვდა,ყავა შევუკვეთე კრუასანთან ერთად და გოგოებთან დავრეკე..გოგას წასვლის მერე ვერ მოვისვენე,ძილის სურვილიც

არ წახვიდე (ნაწილი3)

"წლებს გადაივლი ადამიანთან ერთად, საიდუმლოსაც ეტყვი და მეტსაც , არავის რომ არ აინტერესებს იმასაც მოუთხრობ, თუმცა უცაბედად შეხვდები ადამიანს, რომელმაც შენზე ერთი აბზაციც კი არ იცისს,მაგრამ მთლიანად გიცნობს და ისიც იცის, რაც ჯერ სულაც არ მომხდარა,

მიზიდულობა მინისტრთან (სრულად)

სამსახურიდან დაღლილი მივედი სახლში, როგორ მძულს ჩემი ცხოვრება. დილით ვდგები მაგრამ არ მაქვს გაღვიძების სურვილი, მივდივარ სამსახურში რომელისთვისაც ბევრი რამ შევწირე და მაინც არ დავნებდი, ვაკეთებ საქმეს რომელიც ზედმიწევნით კარგად ვიცი, საღამოს

ამილახვარი (თავი 2)

-რთულია იმ ადამიანის შეშინება, რომელსაც დასაკარგი აღარაფერი აქვს. არ მეთანხმებით, თავადო? - თვალი თვალში გაუყარა ერეკლემ ამილახვარს, - და თუ გგონიათ, რომ თქვენი სიტყვებით რომელიმე ჩემს მეზღვაურს შიშს ჩაუნერგავთ, ძალიან ცდებით. შიშს დიდი თვალები

მხოლოდ შენ

შემოდგომის წვიმიანი დღე იყო, ფანჯარასთან ყავით ხელში ვიჯექი და ფერადი ფოთლების ცვენას ვუყურებდი, მალევე ტელეფონზე ესემესი მოვიდა და ჩემს სახეზე ღიმილი გადაეფინა, რათქმუნდა ეს იყო დათო. -რას შვები? -რავი ყავას ვსვავ,შენ? -არაფერს, დღეს სადმე გავიდეთ

Per te! (1)

იტალიაში რამდენიმეწლიანი ცხოვრების შემდეგ საქართველოში ჩამოსული გოგონა შემთხვევით შეხვდება მშობლების მეგობრის შვილს, რომელიც გოგონას გარეგნულად რადიკალური ცვლილების გამო, ვერ იცნობს და ერთი ღამის გასატარებლად მის გაცნობას მოინდომებს.

მიყვარხარ

მე აღარაფერს აღარ გეტყვი ეს ერთი ვიცი... აღარ მწამს შენი სიტყვების და უგულო ფიცის! წავალ და შორით დავიღლები შენზე ოცნებით, როგორ მიყვარხარ მხოლოდ ერთმა უფალმა იცის.