მექანიკურად! (12 თავი)

თათა მარტივად ადაპტირდა კატოს ოჯახში,მაგრამ ისე თავისუფლად მაინც ვერ გრძნობდა თავს,როგორც საკუთარ სახლში. ცოტათი ერიდებოდა ბიჭების და ცდილობდა ძალიან შესამჩნევი არ ყოფილიყო მისი იქ ყოფნა. ალექსს ძალიან გაუხარდა,როცა გაიგო,რომ თათა გარკვეული ხანი მათ

აკრძალული გრძნობა

რაღაც გრძნობამ, რაღაც ალმა სიცოცხლეს გამომასალმა. პირად მესთან ბრძოლის ქარმა, პრობლემა ვერ განმიქარვა. სიყვარულის მსგავსმა ცეცხლმა ისევ გული დამისერა. თითქოს მე თავიდან შემქმნა ბედად დარდი დამიწერა. ისევ რაღაც მე მაწვება და მე მინგრევს რაღაც

აპრილის დაბადება დეკემბერში -თავი 5-

დასაძინებლად ორივე დაწვა, ხან იქით გადატრიალდნენ, ხან აქეთ. მთელი ღამე ვერც ერთმა ვერ მოხუჭა თვალი, ბოლოს გამთენიისას დაეძინა ვიკას, მაგრამ დაჩის ძილი კვლავ არ მიჰკარებია არც ერთი წამით, უძილობის გრძნობასაც კი არ შეუწუხებია ის.

მე შენ და ცხოვრება (თავი 8)

არ მინდა ეს სიყვარული, თუ ასეთი უნდა ვიყო.მასუსტებს და ძალას მართმევს,მეზიზღება ასეთი ჩემი თავი,მაგრამ ვერაფერს ვახერხებ.ვხვდები,რომ მასთან ვიქნები,მხოლოდ მასთან,ასეთი სუსტიც და ყველაზე ძლიერიც.

ახალი სიცოცხლე (დასასრული)

დადიანების შტოს გამგრძელებელი, ერთადერთი მემკვიდრე,ეჟენი დადიანი.თბილისის მახლობლად, კიკეთში დიდ სამ სართულიან სახლში ცხოვრობდა.არ გაგიკვირდეთ, ისინი ხომ თავადები იყვნენ და შესაფერისი სამყოფელი სჭირდებოდათ.

წვიმის წვეთები

წვიმს მონატრება ათენებს ღამეს გული იხსენებს წარსულს ნაწვალებს. ქარი დაითვლის მჯერა ოდესღაც გზებზე ჩემს მიერ შთენილ ნაკვალებს.

ქარვა

ბინის შესასვლელი სისხლის შხეფებს დაეფარა. იატაკზეც დიდი გუბე იდგა. მის მარჯვნივ კი ქალის სხეული კედელთან ჩაკეცილიყო. თავი გადაედო, ხელები ჩამოეყარა და სისხლში ცურავდა. მკერდიდან ჯერ კიდევ მოჟონავდა ჟანგისფერი სითხე.

სხვა სამყარო /1/

-სესილი... სესილი- ბუნდოვნად ჩამესმის ნაცნობი ხავერდოვანი ხმა, გავრბივარ ბურუსით მოცულ სამყაროში, გავრბივარ და მივისწრაფვი იმ ხმისაკენ რომელიც მეძახის, მელოდება, ჩემთან შეხვედრას მოუთმენლად ელის. ისე მეცნობა ეს ხმა მაგრამ ბოლომდე ვერ გავერკვიე ამ

სიცარიელე {6}

-ჯანდაბა ყველა კუნთი მტკივა. - დილით ქალის ბურტყუნმა გამოაღვიძა, უკვე რამდენიმე წუთი იყო მის მოძრაობას გრძნობდა, მაგრამ ძილს ვერაფრით ტოვებდა. ბოლოს თვალებიც გაახილა, თეთრ მაისურში გამოწყობილი ქალის სხეული ბუნდოვნად გაარჩია,

კომა /3/

_ნოა _სუნთქვაარეული უყურებდა და მისი მზერა სრულ ქაოსს გამოხატავდა _დილას მზის სხივები დააბრუნებს ყველაფერს უკან ... ღამე ბნელია , სურვილებისაა _ უკან გადადგა ნაბიჯი და შემდეგ ოთახი დატოვა. ღიმილიანი სახით მიაბიჯებდა საძინებლისკენ, ნინია კი საკუთარ