სიზმარი თუ რეალობა?(თავი 6)

- რას აკეთებ? - შემომხედა და მხრები აიჩეჩა. - ნახატი უფრო ლამაზი, გამოვა. ყველაფერს ვიმახსოვრებ, თუმცა ფოტოს დავხედავ ხოლმე. წითელი ჰამაკი შემიყვარდა, ნიკოლოზს ეცინებოდა ჩემი ბავშვური საქციელების ყურება. ვიდეოებს მიღებდა, რამოდენიმე სელფიც

სულ სხვა სამყარო (თავი 5)

ნეტავ იღრიალოს, გალანძღოს, გაგიჟდეს, ოღონდ ასე მდუმარედ, ასეთი სახით არ უყუროს, ასეთი უიმედო და ნაწყენი თვალები არ მიანათოს ყოველი შემთხვევითი მზერის გაცვლისას. ასე უცებ არ გაექცეს მისი თითების შეხებას თომას ხელიდან ხელში გადაწოდებისას.

სიკვდილიდან სიცოცხლემდე(2 ნაწილი)

ვინაგლე და ვიუხეშე.მაგრამ მე ხომ მეტი არაფერი არ შემიძლია.დავინახე რომ ჩაეცინა,მაგრამ უკან შემოვბრუნდი და ბავშვებს შევუერთდი..ჩუმად ჩემთვის ვიჯექი პუფში.როცა კარზე დააკაკუნეს,კარის გასაღებად გუკა წავიდა დაუკან ვიღაცა ძააალიან ლამაზ და სექსუალურ

შეშლილი ყოფილი /სრულად/

მე სოფი ვარ, ახლა ოცდაათი წლის ვარ და უკვე ოთხი წელია ჩემი ყოფილის მოკვლის გარდა სხვა ვერაფერზე ვფიქრობ.

მონატრება, ისევ მონატრება...

ღამის 4 საათია. მესმის როგორ მოძრაობენ ისრები საათზე, ჩემი გულიც თითქოს იმავე ტემპით ცემს. წამი წამს მიჰყვება და ჩემშიც უფრო მეტია მონატრება. სადღაც შორიდან სიმღერის ხმას ჩამესმის .

გარეთ წვიმს,ისევ გამეფდა ნამი...

გარეთ წვიმს,ისევ გამეფდა ნამი, მინდა გავიქცე,აქვეა ნავი. გავექცე ისევ შენს ლამაზ მზერას და გულიც აღარ დაიწყებს ძგერას...

თოვლიც შენს მსგავსად იწვის

უბრალოდ ყველაფერი მორჩა,დეა და დათო ერთი მთლიანობა ვეღარასოდეს გახდებოდნენ. ქუჩაში კი სწორედ ასე უცხოებივით მოუწევდათ გვერდის ავლა და თითოეული ნაბიჯით დაშორებისას გაორმაგებულად აეწვებოდათ სული. იცოდნენ ეს,მაგრამ ვერ აღიარებდნენ რომ ერთმანეთი ჰაერზე

თვალი არ მომაშორო.! (თავი 9)

ის წამები ტკიოდა სხვა რომ ეხებოდა და ვერ შეძლო თავის დაცვა. ახლა როგორ უნდა ეკოცნა ნაღალატები ტუჩებით საყვარელი კაცისთვის. ენანებოდა საკუთარი და დემეტრეს ცხოვრება ამ ტყუილისთვის, ან სიმართლის სათქმელად ენა როგორ მოუბრუნდებოდა. საკუთარ თავს გლოვობდა

ისე როგორც

გნატრობ ისე, როგორც ყველა უსინათლო თვალთა ხედვას, როგორც ყველა ყრუ ინატრებას მოუსმინმოს ჩიტის მღერას.. იცი? როგორც ინვალიდს სურს გაირბინოს ვრცელი ველი, უფრო მეტად ალბათ ჩემს გულს უნდა ახლა ნახვა შენი. . .

სიზმარი თუ რეალობა?(თავი 5)

ვიღვიძებ, რა მოხდა? ისეთი შეგრძნება დამეუფლა რომ შავ კედელს დავეჯახე. წყალი მინდა თუმცა ტუმბოზე არ მხვდება. ხალათს ვიცმევ და პირველ სართულზე ჩავდივარ. - ვერ დაიძინე? - წამოვიკივკე, არ ველოდი ნიკოლოზის წყლით ხელში დანახვას. - სიზმრები... - შეენც? -