გამიზნული შხამი #3

-მოგატყუა კიარა, მაგრად აგაგდო.- დამცინა ძმაკაცმა და ხმამაღლა გადაიხარხარა. ვხვდებოდი, რომ მართალი იყო. -ვახ ნიკუშ. გამაგიჟებს ეს გოგო. -ეხლა უკვე ბოდავ. არავის გაუგიჟებიხარ, რაღა მაგან უნდა გაგაგიჟოს. - არც არავის უცეკვია სტრიპტიზი ჩემს ასაგდებად…

სიტყვაზე გაცილებით მეტი (5 თავი)

-და რატომ? -ჩემი ბრალი მართლა არ არის, ჩემთვის მედო თავი მერხზე და იმან მომისმინეო, მეც დებილი ვარ? რატომ უნდა მოვუსმინო დალის რომელზე უკეთესადაც მე ვიცი ეგ თემა ხოდა მეც ვუთხარი თქვენი მოსმენა დროის ტყუილად ფლანგვა არის თქო და იმანაც გამომაგდობ-

გამოიდარებს /ნაწილი1/

-რა თავიდან ნუ დავიწყებ ალექს!ჯერ მიახლოვდები და მეუბნები შეყვარებულები ვიყოთო, შემდეგ ვიგებ,რომ შეყვარებული გყავს,შემდეგ კი ჩემს გამო ბიჭს სცემ.შენი აზრით ეს ნორმალურია? -ჩვენს შორის ვერაფერი ვერ მოხდება და დროა ეს შეიგნო!

გოგონა

მოხუცდა. მკბენარისაგან შემუსრული ყავისფერი ტყავი ჭარმაგი მხატვრის ტილოსავით ერთიანად გახუნებოდა. ტალახში ამოთხვრილი ბებერი ჩლიქები რძით გადავსებულ ჯიქანს ძლივს იჭერდნენ. ხახუნისგან გაცრეცილ ბაგაზე აყუდებული, ზანტად აღლაჭუნებდა დროის მომწარო, უფერულ

' გრავიტაცია ' (10)

-მომესმა,თუ მართლა "საყვარელო" მითხრა?,-მიუბრუნდა გაკვირვებული თებე ნენეს,მას თავი ჩაეხარა,ხელი პირზე აეფარებინა და ჩუმად იცინოდა,თებემ ერთი შეუბღვირა და სავარძელზე გასწორდა.

შემიტყუე საწოლში +18 IV თავი

რომში რამდენიმე დღეში ჩავდივართ, ამ ყველაფერში კატოს უდიდესი წვლილი მიუძღვის, მაგრამ მთავარი აქ ნიკოლოზის შანტაჟია, თორემ აქ ფეხს არ გამოვადგამდი. თუმცა, ჩემთის ახალი ქვეყნის აღმოჩენა ახალი თავგადასავალია, თან როდესაც საქმე რომს ეხება საუბარიც

კარს მიღმა /2 თავი/

ნეტავ შენ რა იცი სად ვიყავი? შენ ხომ მხოლოდ მაშინ გამოჩნდი როდესაც ფეხი ამიცდა, დრო იხელთე, გატეხილს სულში შემიძვერი, სხეული მომპარე და ახლა ჩემში ჩასახლებული ყოველ წამს ისე მიშხამავ როგორც ეს სიგარეტი წამლავს ჩემი სხეულის ყოველ უჯრედს.

უბედურების ბედნიერი დასასრული (თავი 12)

-უბრალოდ ფეხით გავლა მინდა გაბრიელლ -რა გჭირს ანი?-კითხა თბილად -უბრალოდ სახლში არ მინდა გთხოვ...-ტირილამდე ცოტა აკლდა -მოდი ახლა მე ძიძას დავუტოვებ კესანეს და მეც გამოგყვები. კარგი? -კარგი-დანებდა ბოლოს

ვაფრენ! 2

*მე ასეთი ვარ, მე ვაფრენ! თითქოს ჩემს გასაღიზიანებლად მთელი გზა მუსიკებს უსმენდა ყურსასმენებში ბოლო ხმაზე... დრო ძალიან გაიწელა, როგორც იქნა დაეშვა თვითმფრინავი სამშობლოში.

მიენდე გრძნობებს...თავი 12

მხოლოდ ერთ კითხვას დაგისვამ ტატიანა.კარგად დაფიქრდი და ისე მიპასუხე.ისე გიყვარვარ რომ კონტრაქტის ამოწურვის შემდეგ,რაც არ უნდა მოხდეს ჩემთან დარჩები? -რა თქმა უნდა,ამას არ უნდა კითხვა, ამაში ეჭვი არასოდეს შეგეპაროს, რადგან დიდი ხანია კონტრაქტიც,