ძალდატანებული ქორწინება 9 თავი

ალექსანდრემ მაშინვე ხელში აიყვანა გონება დაკარგული გოგონა და ცენტრელურინდარბაზიდან ჰოლში გაიყვანა

იასამნის ქურდები (VI თავი)

-ნოვა!-უკანასკნელი იმედით გავძახე სახლისკენ,თუმცა,ამაოდ. ერთ ღამეში ,ხელისგულებით ჩარგულებს უსიცოცხლოდ ჩამოეყარათ ყურები. უპატრონობას გლოვობდნენ სიცოცხლის ხეები.

ღამის ფიქრები

შემიძლია ... არადა ...

დღეს ისევ გავაღებ ფანჯარას..

დღეს ისევ გავაღებ ფანჯარას, ვგავარ ძველ, მორყეულ ანჯამას, მახვილს ჟანგიანს.. ზეცას დარდიანს

მგლის ბილიკი თავი XXI

"შუაღამე გადასულიყო. ქალაქს ეძინა. ქუჩაში სიჩუმეს დაესადგურებინა. ხანდახან თუ გაიქროლებდა ავტომანქანა დაგვიანებული მგზავრით. არ ეძინა მხოლოდ გუშაგ მილიციელს, ის თავს დასტრიალებდა საგუშაგოს და დაბალი ხმით ღიღინებდა."

დასასრულის-დასაწყისი (თავი 4)

ვხედავდი უკნიდან, როგორ გადადიოდა გზაზე მაღალი, შავებში ჩაცმული კაცი. უცნაური სიარულის მანერე ჰქონდა, მის შავ მოკლემკლავიან მაისურში კარგად მოჩანდა განიერი მხრები, თმაც კი გიშრივით შავი ჰქონდა, ,,ალბათ თვალებიც მსგავსი ექნება” გავიფიქრე და დავინახე

ზღვარს მიღმა და ზღვარს შორის (ნაწილი 5)

სიყვარულის ზღვარზე, სიძულივილის ზღვარზე, ტირილის ზღვარზე... ადამიანებს რაღაც ზღვრები გვაქვს დაწესებული ემოციებთან... გვეშინია ამ საზღვრებს არ გავცდეთ და თუ გავცდებით, იწყება ბევრი შინაგანი არეულობა, ქაოსი, ხან კარგი, ხანაც ცუდი, გააჩნია რა ზღვარს

მე მხატვარი ვარ

მე მხატვარი ვარ, სიტყვებით ვხატავ, რითმებით ვქარგავ და სულსაც ვკარგავ..

უეშმაკოდ მოწყენილი ანგელოზები

სამოთხე მოსაწყენი იქნებოდა ეშმაკების გარეშე? დღე მოსაწყენი იქნებოდა ღამის გარეშე? სიცოცხლე მოსაწყენი იქნებოდა სიკვდილის გარეშე? სულ რომ ვცოცხლობდე, არაფერი მომდიოდეს, დრო მე მეკუთვნოდეს და არა მე დროს. რას ვიზავდი? ან შენ რას იზავდი? დედამიწა

უცნობი ნაცნობი (თავი 5)

რაგჭირთ ხალხო?! -ზურას ხმა, ბუნდოვნად ჩამესმის ყურში. ნელა ვაბრუნებ თავს მისკენ და ვცდილობ გავიხსენო, როდის მოასწრო ფეხზე წამოდგომა. - რა იყო, რამ გაგაშტერათ. ერთი ნახვით სიყვარულია? - ირონიულად იღიმის და გიორგის უახლოვდება.- თუ ერთმანეთს იცნობთ? -