ინორი.! (ლოცვა, ვედრება.) #8

შეეშვი მაგ ჭურჭელს და მიყურე!-ხელებით დაიჭია ქალის სუსტი სახე.-მე მიქაელ ონიანი ვდგავარ შენს წინ და გეუნები რომ მინდა შენს გამო ბრძოლაა.! მიუხედავად იმისა რომ პირველად წლების წინ გნახე და სიმართლე გითხრა ისე გაქრი ჩემი გონებიდან რომ არც მახსოვდი.

ვნებიანი ლექტორი (თავი 1) საცდელი

-წარმომიდგენია შენსავით შხვართი და მოსიარულე მზე არსად ეყოლებათ ნანახი მითუმეტეს მასწავლებლის კანდიდატად. -აბა გოგოოო აუუუუუ ერთი სული მაქვს ხვალინდელი დღე გათენდეს. -ხო, რომ ის ბიჭი ნახო ხო? -არა სულელო პირველი დღეა სამსახურში, როგორ იფიქრე, რომ ეგ

პატარა სასჯელი #2

-ფრთხილად წამოდექი-მეუბნება და წელზე ხელს მხვევს მეც ძალაუნებურად გვერდით ვერ ვდგები რადგან თავბრუ მესხმის და მის მკლავს ორივე ხელით ვეყრდნობი ის კი ღიმილით დასცქერის ჩემს ხელებს რომლითაც ძლიერად ვეჭიდები მეკიდევ ჩუმად ვლუღლუღებ

ნარკოტიკი ( თავი III ) +18

შენ არ გეკისრება პასუხისმგებლობა იმაზე, თუ რას ელოდებიან შენგან სხვები. თუ შენგან ძალიან ბევრს ელოდებიან, ეს მათი შეცდომაა და არა – შენი. რიჩარდ ფეინმანი

რატომ შენ?!(6)

-ლილე, რადავარქვათ?-შუბლზე აკოცა ცოლს. -ლილია.-დარწმუნებულმა თქვა. -რატომ?-იკითხა დემეტრემ. -ლილია ნიშნავს იასამანს, შენ კი ოთახი იასამნისფერში გააკეთე, თან ჰოიცი როგორ მიყვარს იასამნები.-ყელზე მიაკრა ტუჩები დემეს. -ანუ ლილია? -დიახ ლილია!

გამიზნული შხამი #18 (+18)

ერთხელ უკვე მიგატრიალებინე მანქანა და მიგიშვი იქ, სადაც არაფერი გესაქმებოდა. არა მგონია დაგვიწყებოდა, რაც დაგემართა. ზუსტად მაგ ქალის დევნის გამო ხარ ეხლა შინა პატიმრობაში და მოისვენე ერთ ადგილას! მიხედავს საკუთარ თავს, ან მივხედავ... შენ არ ჩაერიო.

მეტრო (დასასრული)

-მოდი. - გაშალა ხელები მან. - მოდი, ჩანაფიქრი შეასრულე და მე სახლში წაგიყვან. ადრეც გითხარი, ახლაც გეუბნები, რომ არ უნდა დამალო ის რაც გულში გაქვს, მითუმეტეს შენს საყვარელ ადამიანებთან. ისინი ყოველთვის გაგიგებენ, ყოველთვის დაგაფასებენ და ეყვარები

წყურვილი [ნაწილი IV, თავი 2] (18+)

.... გრძნობდა, სისხლი როგორ ამოძრავდა ძარღვებში, სიმხურვალე მთელ სხეულში უვლიდა, ბუნდოვნად ჩაესმოდა ხმები, მცირე გრილი ნიავიც იგრძნო შუბლზე, ულმობელი ეშვებით მიყენებული ჭრილობა სწრაფად ხორცდებოდა, პირველყოფილი ჰიბრიდის ორგანიზმი

აბლაბუდა მეშვიდე თავი

- არ მითხრათ, რომ ამით დასრულდა თქვენი შეხვედრა. - რატომღაც სულ სხვანაირად წარმომედგინა მათი გაცნობა, ვაღიარებ ნაწილობრივ უკმარისობის შეგრძნებაც კი დამიტოვა და ცნობისმოყვარე თვალებით მივაჩერდი. - ხომ გეუბნებოდი, არც კი ცდილობდა ჩემ მოხიბლვას. ეს

"ამ ქვეყნად რაც კი ხდება შემთხვევით, მარადიული ის არის მხოლოდ!"

გიგრძვნიათ ოდესმე, რომ გენატრებათ ადამიანი, რომელიც რეალურად არასდროს გინახავთ. გაკლიათ და განიცდით უმისობას მაშინ, როცა მისი არც სურნელი იცით, არც თვალის ფერი, არც საყვარელი სიმღერა... ოდესმე გიგრძვნიათ მოლოდინით გამოწვეული გაუსაძლისი სევდა? როცა