მკვლელი (თავი7)
დააკომენტარეთ რაა Killers დილაადრიან სირბილით ჩავიარე კიბეები, ჯინსის ჟაკეტი მოვიცვი და ხელჩანთა ზურგზე მოვიგდე, სამზარეულოში შესულმა ლანგრიდან მწვანე ვაშლი ავიღე, გემრიელად ჩავკბიჩე და კარის სახელურს დავეჯაჯგურე -სადმე მიდიხარ ? მისაღებიდან ზეინის ხმა მომესმა, წამით შევყოვნდი და გავხედე -კოლეჯში, გამოცდა მაქვს -მერე არ უნდა მცოდნოდა ? ფეხზე წამოდგა, ჩემსკენ წამოვიდა -რავი საჭიროდ არ ჩავთვალე რომ მეთქვა, მაპატიე ზეინ მეჩქარება. შევტრიალდი და გასვლა დავაპირე -მოიცადე !! ნახევრად გაღებული კარი მაგრად მიაჯახუნა, მისი შავი ტყვალები პირდაპირ შემეფეთა -ამჯერად რა ხდება ? აპირებ სახლში ძალით დამტოვო ? იცოდე თუ.. -მე წაგიყვან !! საუბარი გამაწყვეტინა, სკამიდან ქურთუკი აიღო და წინ გამიძღვა -ბატონო ზეინ მე წაგიყვართ. ბაღში გასულებს მძოლი გამოგველაპარაკა -ჩემი მანქანა გამომიყვანეთ. ბრძანება გასცა და ჩემსკენ შემოტრიალდა -ყოველთვის წინასწარ უნდა შემითანხმდე შენს გეგმებზე მელისა -რატომ ? -რატომ ? ზუსტად იგივე ინტონაციით გაიმეორა როგორც მე წარმოვთქვი, ვითომ გამაჯავრა. -იმიტომ რომ შენი დაცვა შევძლო უტვინო !! სწრაფად მოახტა ავტომობილს კარი გამიღო და ხელი გამომიწოდა დაჯექიო -თავადაც შემიძლია -იცოდე იმ ....ს მოერიდე გასაგებია ? თუ გამოგელაპარაკა პასუხი არ გასცე -ჭკუას ნუ მასწავლი -ნუ მაწყვეტინებ გოგო !! ვიცი ჯოშიც იქ იქნება ამოტომ ფრთხილად იყავი, მეტრითაც რომ მოგიახლოვდეს მოვკლავ ! მანქანა უნივერსიტეტის ეზოში გააჩერა, გამოცდების გამო ყველას ერთად მოეყარა თავი, უამრავი სტუდენტი იყო შენობაში, ავტობანზეც კი , კარი გამოვაღე და ფრთხილად გადავედი -დარწმუნებული ხარ რომ გამოყოლა არ გინდა ? -სად უნდა გამომყვე გაგიჟდი ? პატარა ბავშვი არ ვარ ზეინ -სამაგიეროდ უტვინო ხარ ! სწრაფად წადი აქედან გიყურებ სანამ არ შეხვალ გაუბედავად გადავდგი ორი ნაბიჯი, გულში ვლოცულობდი რომ ჯოში არსად გამოჩენილიყო, კიბეები ავიარე და შენობაში შესვლისას ამოვისუნთქე შვებით. ცხრილში აუდიტორიის ნომერი გადავამოწმე, ჩემი კარადიდან წიგნები გადმოვიღე, დაკეტვისას გასაღები შიგნით გამეჭედა, მაგრად მივარტყი ხელი რკინის კარადას -ფუ შენი !! ესღა მაკლდა -დახმარება გჭირდება ? ჩემს გვერდით ნაცნობი სილუეტი დავინახე, მწვანეთვალები პირდაპირ სახეში შემომანათა და თავაზიანად გამიღიმა -ამმმ არ ვიცი რა დაემართა, მგონი გასაღები გავტეხე -მიმიშვი აბა ვნახავ. გვერდზე გამწია და ძლიერი ტორები სახელურს ჩასჭიდა . -ესეც ასე მგონი მოგვარდა პრობლემა. ორ წუთში კმაყოფილი სახით გამომხედა , ჩაეღიმა -ჰარი არა ? მისი სახელი ძლივს გავიხსენე -კი ჰარი, ჰარი სტაილსი ! -მადლობა ჰარი. ხელი გავუწოდე და თავაზიანად გავუღიმე. -ჩემი წასვლის დროა, გამოცდაზე ვაგვიანებ, გამიხარდა შენი ნახვა. -მეც გამიხარდა მელისა ჰეილ. უცნაურად მიყურებდა გამეცინა კიდეც მის გამომეტყველებას რომ შევხედე. წიგნები კარგად მოვიმარჯვე და აუდიტორიაში შევედი -ჯანდაბა ჯანდაბა !!! ჯოშიც აქ არის ! გავიფიქრე გულში, მაქსიმალურად ვცდილობდი მზერა მისკენ არ გამქცეოდა, თავისუფალ მერხზე დავჯექი და ყურადღება საგამოცდო თემაზე გადავიტანე ორმოცი წუთის განმავლობაში გაუჩერებლად ვწერდი, დროზე ადრე დავამთავრე, ფურცელი ხელში დავიჭირე კიდევ ერთხელ გადავავლე ნაწერს თვალი, დამკვირვებელს მადლობა გადავუხადე და კაბინეტიდან გამოვედი. -მგონი შევძელი. ჩავილაპარაკე ხმამაღლა, ეზოში გამოსულმა ზეინის მანქანას დავუწყე ძებნა, -სად ჯანდაბაში წავიდა ? გაგულისებული ჩამოვჯექი სკამზე, სახე პირდაპირ მზეს მივუშვირე -მეეელ შენ რა დაბრუნდი ? შორიდან მომესმა სარას კივილი, ღმერთო რა ჭორიკანაა ოღონდ ის არა !! თავი ავწიე და დავინახე უკან ჯოში მოყვებოდა -როგორ ხარ მელ ? კარგი დაქალივით ჩამეხუტა -ნორმალურად შენ ? -მე კარგად. გაიცინა და თმები შეისწორა, ამ გოგოს ყოველთვის შურდა ჩემი, მახსოვს შარშან სილამაზის კონკურსში ჩემი მოწინაღმდეგე იყო, ვერაფრით შეეგუა იმ ფაქტს რომ გავიმარჯვე. -შენი ქმარი სად არის ? ამბობენ ძალიან სიმპატიურიაო, თვალი მოავლო გარემოს -მალე მომაკითხავს. -მასთან ბედნიერი ხარ მელ ? საუბარში ჯოში ჩაგვერთო -ძალიან. მოკლედ მოვუჭერი -კარგი მე წავალ, გამიხარდა რომ გნახე, ჯოშ სახლში წამიყვან ? -მანქანასთან დამელოდე სარა, ახლავე მოვალ. სარას წასვლის შემდეგ ძალა მოვიკრიბე, სავარაუდოდ კიდევ ერთხელ მომოწევდა ჩხუბი -ჯოშ თუ კიდევ აპირებ... -მინდა ბოდიში მოგიხადო. საუბარი გამაწყვეტინა -მიღებულია ახლა წადი ! -გოგო შენთან საუბარს ვცდილობ, რანაირად იქცევი ? ჩემსკენ წამოვიდა -მელისა რამე პრობლემაა ? ეს ბიჭი გაწუხებს ? არ ვიცი საიდან გამოჩნდა მაგრამ ჰარის დახმარება ზუსტად დროული იყო -ჰარი შეგიძლია ზეინს დაურეკო ? მე მობილური დამიჯდა -ჰაჰ მორიგი საყვარელია ჰეილ ? ზეინსაც ისევე ღალატობ როგორც მე მიღალატე ? ცინიკურად ჩაიცინა -შენ ბიჭო !! საყელოში მოქაჩა და მისკენ გაიქქჩა -ჰარი შეეშვი გთხოვ , წინ გადავეღობე. -წადი ჯოშ !! -შენ არაფერი შეგცვლის როგორი ძუკნაც იყავი ისევ ისეთი ხარ. თქვა და გაგვეცალა -როგორ უთმენ ამდენს ? ძვლებში უნდა გადამემტვრია ეს ახვარი -არ ღირს ჰარი დამიჯერე თხუთმეტი წუთის განმავლობაში ვსაუბრობდით, ბოლოს როგორც იქნა ზეინის ავტომობილი დავინახე, ეზოსთან გააჩერა და გადმოხტა -მელისა ჩაჯექი ! შენ აქ რა გინდა ბიჭო ? ჰარისკენ წავიდა -რა უნდა მინდოდეს აქ ვსწავლობ -სწავლობ არა ? მე შენ არ გითხარი ჩემს ოჯახს არ გაეკაროთქო ? მაგრად მოქნეული მუშტი გაუქანა სახეში -ზეინ რას აკეთებ -მანქანაში ჩაჯექითქო !! იღრიალა ცხოველივით, მეც დავემორჩილე ორ წამში გვერდით მომიჯდა, ხელი სისხლიანი ჰქონდა, შემეშინდა. -რაზე გელაპარაკებოდა ? -არაფერზე -რაზეთქო !! უფრო ხმამაღლა მიყვირა, შევხტი -უბრალოდ დამეხმარა ზეინ, რა გჭირს ? რატომ ხარ მის მიმართ მტრულად განწყობილი -ახლოს აღარ გაიკარო, საშიში ტიპია, არ ენდო ! -რატომ ? კარგი ადამიანი ჩანს. ისე დაამუხრუჭა საქარე მინა კინაღამ თავით გავიტანე -ეს ახვარი ჩემი უფროსი იყო გესმის ? მისი მითითებით ვკლავდი ხალხს, ეგ არის ბანდის მეთაური რამდენიმე წამი მის ნათქვამს ვაანალიზებდი -იქნებ ნანობს ? შენ თუ შეიცვალე არ შეიძლება მასაც უნდოდეს შეცვლა ? რითი ხარ მასზე უკეთესი ? გაჩერდა თითქოს გული ეტკინა, წყლიანი თვალებით შემომხედა -გასაგებია. ჩაილაპარაკა დაბალ ხმაზე მივხვდი რომ გული ვატკინე,თავი საშინლად ვიგრძენი -მაპატიე მე.. -მართალი ხარ, მასზე უკეთესი არ ვარ, დღეიდან აღარაფერს გავაკეთებ არც არაფერს დაგიშლი მელისა, სადაც მოგინდება იქ წახვალ, ვისთანაც გინდა იმასთან ისაუბრებ, თავად დაიცავ საკუთარ თავს -არ მინდოდა შენი წყენინება -შენ არ იცი რამ მაიძულა ბანდაში შესვლა, არ იცი ვინ მოკლა ჩემო და, დღე არ გავა ის ხალხი რომ არ დამესიზმროს ვინც მოვკალი გესმის ? მოუხედავად იმისა რომ ყველანი სიკვდილს იმსახურებდნენ, ყოველწამს ვიტანჯები ამის გამო -ზეინ.. -გადადი მანქანიდან ! საუბარში ვერ შევამჩნიე როგორ მოვედით სახლამდე -შენ სად მიდიხარ ? -არ არის შენი საქმე, გადადი !! -არგადავალ !! შენც წამოდი, უშენოდ არ შევალ -მელისა !!! -მიყვარხარ გთხოვ მაპატიე ! ღვედი მოვიხსენი, მისკენ გადავიწიე და გააზრება არ ვაცადე ისე დავაკვდი ტუჩებზე, ხელებით კარგად დავუჭირე სახე . -მიყვარხარ ზეინ მალიკ, ვიცი სულელი ვარ მაგრამ მართლა მიყვარხარ. სკამიდან წამოვდექი და მის კალთაში მოვთავსდი, -რას აკეთებ დაგვინახავენ !! -ვერ დაგვინახავენ, სძინავთ. თმები უკან გადავიყარე და ვნებიანად ვაკოცე ყელზე -მოიცა დასჯილი აღარ ვარ ? -შენ როგორ ფიქრობ ? სიტყვის დასრულება არ მაცადა , ხელები წელზე მომხვია, კიდევ უფრო მაგრად მიმიკრო სხეულზე, ისე მკოცნიდა თითქოს ჩემს თავს ვინმე ართმევსო, ხელით მისი შარვლის ელვა შესაკრავს დავეჯაჯგურე, თვითონ მაისური გადამაძრო, შიშველ ზურგზე ხელი ამისვა, ლიფის შესაკრავს მალე მიაგნო და სწრაფად შეხსნა. -გიჟი ხარ ! მეჩურჩულებოდა ყურში. მართლაც სიგიჟე იყო მასთან ერთად ამის მანქანაში გაკეთება მაგრამ ოდესმე ხომ უნდა გამებედა არა ? ადრენალინმა კიდევ უფრო აღმაგზნო, ხელი თმებში შევუცურე, საზურგე უკან გადასწია და უკანა სავარძელზე გადამაწვინა. ბევრი არ უფიქრია სწრაფად შემოვოდა ჩემში, ცხოველივით ფეთქებადი იყო, ამოსუნთქვის საშუალებას არ მაძლევდა, ხელით ფანჭრის მინას ვეჭიდებოდი, ხმამაღლა ვკვნესოდი შეეშინდა ვინმემ არ გაიგოსო და პირზე ხელი ამაფარა. მოძრაობა არ შეუნელებია, პირიქით. არასდროს ყოფილა ასეთი სწრაფი. მთელი ავტომობილი ყანყალებდა. ფრჩხილებით ზურგზე ვკაწრავდი, მინდოდა ხმამაღლა მეყვირა მისი სახელი. მკერდზე ხელი მომიჭორა საკოცნელად დაიხარა თუმცა ქვედა ტუჩზე ვუკბინე -ქაჯი ხარ ! ამოიხვნეშა, უკანასკნელად ძლიერად შემოვიდა ჩემში და ჩემს სხეულს მთელი ძალით დააწვა. *** დახეული მაისური ტანზე შემოვიცვი, ნახევრად ჩახდილ ჯინსს ხელით დავეჯაჯგურე -ძალა გამომაცალე -მე ? -არა ბებიაჩემის ბებიამ ! მანქანაში სექსი მომინდომა გოგომ -ვითომ შენ არ გინდოდა რა ! ჰანასაც ასე ეუბნებოდი უარს ? -აუ დაიწყო ! რამ გაგახსენა ეგ ძუკნა -რომ გაგახსენდეს უნდა დაივიწყო, მე კი არ მავიწყდება ის რაც მოხდა ! ვუთხარი და ძირს გადავხტი -ვახშამი გამიცხელე ქალო ! სიცილით მომაძახა |
ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.