შობა (სრულად)

ნეტა მართლა არსებობს სიკვდილის შემდეგ სამყარო?! ამ ფიქრებში ვიყავი, როცა მისი სახის წარმოდგენას შევეცადე, მაგრამ მივხვდი რომ ნელ-ნელა მისი გამოსახულება მავიწყდებოდა. მოულოდნელად ქარბუქი ამოვარდა, მეშინია ქარბუქის. .

1095 [სრულად]

- გიჟები არ კვდებიან სულიერად! სარკე ერთადერთი ხსნაა ადამიანურობისგან! ბოლოს, დაცარიელდა პალატა. ერთადერთი წარწერა დარჩა, ლურჯი - თეთრ კედელზე.

კომა (სრულად)

ფიქრებში მოფარფატემ სრულიად მოულოდნელად ვიგრძენი თვალებზე დაწოლილი სიმძიმე, როგორ მიმათრევდა ღამის წყვდიადში, დაქანცული სხეული ციხედ აღმართვოდა ყოფის აუტანლობით აფორიაქებულ სულს.

სიკვდილისთვის დაბადებული [სრულად]

მოვალ და ხელს მოგხვევ. ალბათ შენც იგრძნობ ანდრეა. ახლა კი ერთს გეტყვი,იმას რაც არასდროს მითქვამს,მაგრამ ჩემ “გამჭირვალე“ თვალებში მუდამ ჩანდა. მიყვარხარ ანდრეა.“

აგვისტოს 7დღე სრულად

რომ ვბრუნდებოდით თვალი მოვკარით წარწერას მისი სახლის კედელზე. „ჩვენ დავბრუნდებით“ეწერა ისევ ისე-უცვლელად,მკვეთრად და იმედიანად.. იმედს გვიტოვებდა იმისას რომ ოდესმე ისევ ვიხილავდით ერთიან საქართველოს.... პ.ს. ჩვენს ქორწილს კოსტამ და თიკომ მიაყოლეს

მოუშორებელი ჭირი (სრულად)

მეტროში რელსების ბაგაბუგისა და აქა-იქიდან გოგო-ბიჭების ზუზუნის გარდა ყურებში არაფერი ჩამესმის, გრძელ, გადაცრეცილ რკინას ჩავჭიდებივარ რომელსაც დასტყობია სიძველის და ყურადღებიანი "მთავრობის" ხელი.

ასი წლის შემდეგ (სრულად)

დღეს უნიდან, რომ ვბრუნდებოდი,ავტობუსში ერთი კაცი ამოვიდა, ძალიან მეცნო მისი თვალები,ზუსტად ვიცი ის იყო..მისი თვალები არ ამომდის გონებიდან ან, როგორ შეიძლება დაივიწყო,როცა ყოველ ღამე მაგის თვალები

უდასაწყისო [სრულად]

- ეს შენ დახატე, ლინა? ილია იდგა უბრალოდ და ლუღლუღებდა. აშკარად ეტყობოდა ყველა ემოცია სახეზე და მისი აჩქარებული გულისცემაც მესმოდა. - ჰო, გუშინ.

ქარაფი (სრულად)

უჩვეულოდ აღელვებულიყო იმ დღეს ზღვა..აზვირთებული ტალღები ზართქით ეხეთქებოდა კენჭებით დაფარულ სანაპიროს..დამსვენებლები შიშით შესცქეროდნენ გააფთრებული მხეცივით აღრიალებულ ზღვას..

ოცნებიდან რეალობამდე (სრულად)

გულის ტკივილის წამალი მინდა, ოღონდ ჩვეულებრივი ტკივილის არა განსაკუთრებული შემთხვევის დროს რომ შეიძლება მიიღო ისეთი. დიდი ტკივილით გამოწვეული ტკივილის დაამება მინდა, დარდით დამძიმებული