ჩემი სასჯელი ხარ (10 თავი)

ანა ოდნავ შეიშმუშნა და თვალები გაახილა, რამდენიმე წამს ვერ გააცნობიერა რა ხდებოდა და ვეკოს მიაჩერდა კითხვა ჩამდგარი თვალებით, ვეკო დაიძაბა რადგან ანას თვალებში შიში ამოიკითხა -მაპატიე-ამოთქვა დაბნეულმა და ანას დახედა-მე უბრალოდ

ჩემი სასჯელი ხარ (9თავი)

ალექსანდრე მანქანაში ჩაჯდა და გაავებულმა საჭეს ხელი დაარტყა, მერე დაქოქა და საბურავების ხრჭიალით ადგილს მოწყვიტა

ჩემი სასჯელი ხარ (8 თავი)

ანა ხედავდა ვეკოს თვალებში უასაზღვრო ტკივილს და ზიზღს, ამიტომ მისი ყველა სიტყვა დაიჯერა, რადგან თავადაც ზუსტად ამას განიცდიდა , ამ ზიზღს და ტკივილს...

ჩემი სასჯელი ხარ (7თავი)

ანა ნაცნობი ხმის გაგონებისთანავე საწოლიდან წამოვარდა და დაფეთებული მობილურ ტელეფონს ეცა, რომელიც იქვე ტუმბოზე იდო

ჩემი სასჯელი ხარ (6თავი)

ალექსანდრე ანას შეშინებული დაყურებდა და ვერ ბედავდა შეხებოდა, ვეკო სარკიდან აკვირდებოდა მის რეაქციას -ალექს მაჯებზე დააჭირე ამის დედაც-უყვირა ბოლოს მწყობრიდან გამოსულმა,

ჩემი სასჯელი ხარ (5თავი)

თორნიკე ძალიან დაინტერესდა იმით თუ რატომ არ გამოჩნდა ამდენი ხნის განმავლობაში ანა და ისევ მიაკითხა ქეთის, რომელიც აშკარად უარესად იყო ვიდრე წინა შეხვედრისას

ჩემი სასჯელი ხარ (4თავი)

რეზი და საწყობის მფლობელი ბატონი ვახტანგი ერთმანეთს ფარულად შეხვდნენ მისი მეგობრის ბარში განცალკევებულ ოთახში მოკალათდნენ სავარძლებში და მარტინის წრუპვით დაიწყეს საუბარი -შენი ძმა რას აპირებს? -გადაწყვიტა გოგონას საქმეს თავად მიხედოს

Du gehörst nur mir(შენ მხოლოდ ჩემი ხარ)(13)

და მაშინ მე რო გთხოვდი დამშვიდებას რატო არ წყნარდებოდი, რა გონია ის ყველაფერი ასე ადვილად დავივიწყე? შენ არ გგავარ ყველაფერი ფეხევზე რო დავიკიდო, იმ დღის შემდეგ როგორ ვიყავი არც კი გიკითხავს, მაგრამ ყველაფერი წარსულში დარჩა, მასეთ შეცდომას მეორეთ

ჩემი სასჯელი ხარ (3 თავი)

ალექსანდრემ მანქანის კარი ძლივს გააღო და წვალებით დააწვინა უკანა სავარძლებზე გონდაკარგული გოგონაკარი გაბრაზებულმა მიახეთქა და მკლავზე წაივლო ხელი, მხოლოდ ახლა იგრძნო აუტანელი ტკივილი

ჩემი სასჯელი ხარ (2თავი)

ანამ კარი აკანკალებული ხელებით გააღო და თვალი სიბნელეს გაუშტერა, გრძნობდა რომ ამ წამიდან მისი ცხოვრება თავდაყირა დადგებოდა