ვარსკვლავთბიჭუნა

ის ჩემი ვარსკვლავთბიჭუნა იყო,ყოველთვის მემახსოვრება,მისი წრფელი ღიმილი და თბილი თვალები,ვწუხვარ რომ არ ვიცნობდი,ყველას ენატრები,მთელი საქართველოს ტკივილი ხარ!

ვინ ვართ ჩვენ?

მიტოვებულ, სუსხიან და ცივ შენობაში ცხოვრობდა ადამიანი.სულ მარტოხელა იყო, ახლო არავინ არ ჰყავდა მხოლოდ ის და თავის ეგო.ირგვლივ ნისლით მოცული სიცარიელე, სიცივე ისეთი სიცივე რომელიც ადამიანს კანკალს დააწყებინებს.ყვიროდა, წიოდა დახმარებას ითხოვდა

***

დაგავიწყდა... კი, ხედავ და ამჩნევ, რომ დაგავიწყდა... გამოგრჩა და ამას ვეღარ შეცვლი, იმიტომ, რომ ის წარსულია... მაგრამ შეცდომებზე ხომ ვსწავლობთ არა? იდეალური, ხომ არავინაა? ოდესმე თავი გიგრძვნია დამნაშავედ? უძლურად? ეს ციკლია, კანონზომიერება, ბუნების

ინტერვიუ მასტერშეფის მესამე სეზონის მონაწილე-ნინიკო ღამბაშიძესთან

დღეს, ჩემი ბლოგის სტუმარია ყველასათვის საყვარელი და ამავდროულად მაშტაბური პროექტის მასტერშეფის მესამე სეზონის მონაწილე ნინიკო ღამბაშიძე, ის შვიდეულიდან ერთ-ერთია რომელიც იბრძვის გამარჯვებისთვის.ახლა კი შემოგთავაზებთ ინტერვიუს ნინიკო

ყველას

,,ღმერთი სიყვარულია,ყველას მოგვიტევებს” შენ გრძნობ ისევ ირევიან რითმები, ძველებურად ჭადრის ხესთან შევხვდებით.

რა მტკივა ყველაზე მეტად?

რა მტკივა ყველაზე მეტად?ლამაზი,სამუდამოდ დახუჭული თვალები და მისი გაყინული გული მტკივა.იმ პატარა ბიჭის უკანასკნელი,შიშისგან ღრმად ჩასუნთქული(ამოსუნთქული)ჰაერი მტკივა და ხმა,რომელიც განწირული ყვიროდა იმ ღამეში..სიბნელეში რომ დედას ეძახდა და ვერ

როდის უნდა გაიზარდო?

როდის უნდა გაიზარდო? მიხვდე რომ შენი სამყაროს იქით ბოროტება ბევრია და არ შეიძლება ყველას უვყარდე? როდის უნდა გაიზარდო და მიხვდე, რომ ყველა გამოხედვაში იმის ამოკითხვას არ უნდა ცდილობდე რაზეც ოცნებობ? როდის უნდა გაიზარდო?

ერთი წვიმიანი დღე,თბილისში..

დასანანია,მაგრამ ტკივილების ყულაბაა ეს სამყარო სადაც ყოველდღე ახალი ''ტკივილი(ხურდა)ვვარდება შიგნით.

არჩევანი

დაბადებით, ყველა ანგელოზი იბადება.მაგრამ არ ვიცით წინ ვის როგორი ცხოვრება გველის, ვის როგორი ბედი გვარგუნა სამყარომ.უბრალოდ ვიბადებით და დინებას მივყვებით, ვიზრდებით, ვითარდებით ყველაფერს ვიგებთ და ვყალიბდებით პიროვნებებად.

სიყვარულით სიყვარული

მე ახლაც აქ ვარ, ნუ მეძებ სხვაგან. შენს გულსა და შენს გონებაში ვარ. ბოღმას, შურს, სიამაყეს, შფოთვას ალყა შემოურტყამს ჩემთვის და არ მაცდიან გაბედნიერო, გაჩვენო რა ტკბილია სინამდვილეში ეს ყოფიერება. დაგანახო ის, რასაც ადრე ვერ ამჩნევდი.