მე და სიკვდილი (თავები 5, 6)

როგორც მოგეხსენებათ მორალურად ძალიან ცუდად ვგრძნობ თავს. ჰოდა სწორედ ამიტომ გადავწყვიტე რომ დღეს არ წავსულიყავი იმ სკოლაში სადაც ახლა ვსწავლობ და წავედი ჩემი ძმაკაცის სკოლაში სადაც 5 წელია აღარ ვყოფილვარ. იქამდე შეიძლება ითქვას თვალდახუჭული მივედი

მე და სიკვდილი(თავები 3, 4)

ალბათ გახსოვთ მედეაზე რომ გეუბნებოდით ჩემი ნამდვილი სიყვარულიათქო. არც ვაპირებ ამის უარყოფას, რადგან ის ერთადერთი და განუმეორებელია. ახლა ის რომ ამას კითხულობდეს დიდად არ ესიამოვნებოდა, მაგრამ ვალდებული ვარ ყველაფერი ვუთხრა ჩემს მკითხველს.

დადიანი და გვირგვლიანი?!

ანიტას შევუვარდი ნომერში. ოპაა იქ ანახაობა დამხვდააა. მათეს აკრული ყავდა კედელზე ანიტა და კოცნიდა. ამაზე სიცილის ბგერები აღმომხდა. მათემ მამის მკვლელი მზერით გამომხედა და ამაზე უფრო გამეცინა. -ბოდიში, ბოდიში გვრიტებო მე გავალ უბრალოდ ცოტა მალე ქენით

დადიანი და გირგვლიანი ?! (თავი 4)

-ოუ, ძალიან სწრაფი ხარ პირველი კოცნისთვის პატარავ...-მითხრა, როდესაც, როგორც იქნა ჩემ ტუჩებს მოშორდა, ეს სიტყვები უკვე ბუნდოვნად ჩამესმოდა, საოცრად გაბრუებული ვიყავი. მისი ხელები, რომ არა მართლა ძირ ვიქნებოდი, ცოტათი წავბარბაცდი და ამ დროს დემეტრემ

მე და სიკვდილი(თავი 2)

ახლა მინდა ცოტაოდენი რამ მოგიყვეთ ჩემზე. შეიძლება ცოტა ბანალური მოგეჩვენოთ რასაც ახლა წაიკითხავთ მაგრამ როგორც მოგეხსენებათ ხანდახან ბანალურობაშიც არის რაღაც ორიგინალური. ადგილი სადაც ჩემი პირველი მუზა გავიცანი დემირელის სახელობის კერძო კოლეჯია,

დაგელოდებით მე და ცრემლები

ამ უსასრულო მონატრებას გავატან ქარებს.. და გაგიჟებულ სულს მოუხმობს გული გოდებით. სანამ ეს სევდა არ გაარღვევს გულის ნაპრალებს... და სანამ სული ატირდება სევდის ნოტებად... დაგელოდები... დაგელოდები... დაგელოდებით მე და ცრემლები[

მე და სიკვდილი(თავი 1)

სიკვდილი - ალბათ ამ შემზარავი სიტყვის წაკითხვა ზოგს შეაშინებს, ზოგს დააინტერესებს, ზოგიც საერთოდ უინტერესოდ ჩაუვლის იმ თაროს სადაც ეს წიგნი დევს. სწორედ ასე შეიძლება ადამიანების სამ კატეფორიად დაყოფა: 1. ადამიანები რომლებსაც სიკვდილის ეშინიათ 2.

გრძელი და ბნელი 90-იანები...

სამზარეულოში დედა დახვდა.სკამზე იჯდა და ერთ ადგილს მიშტერებოდა.ადვილად შესამჩნევი იყო მის სახეზე სილურჯეები და გახეთქილი ტუჩი...თვალებიც დასიებული ჰქონდა რაც იმაზე მიუთითებდა რომ ღამით არ ეძინა,თუმცა...როგორ უნდა გეძინოს იმ კაცის გვერდით,რომელიც

გუკა და ლიკა

გუკა: ლიკა გაჩერდი რას აკეთებ? ლიკა: არგინდა შემეშვი უნდა წავიდე !! გუკა: და შვილი ჩვენი პატარა მარტო უნდა დატოვო ? ლიკა: მე სულ მასთან ვიქნები.. (თითონაც არ ჯეროდა ამ სიტყვების.. ცრემლებს ვერიკავებდა) გუკა: და შენ, რომ მიდიხარ? რა ვუთხრა პატარას,

რა მარტივია და რა რთულია

გარეთ გრიგალი მიათრევს ნაგავს, მე ვაფერადებ დაორთქლილ მინებს, რა მარტივია გეტკინოს რაღაც და რა რთულია უამბო ვინმეს.