ცხოვრება აჭარაში (მე-3 თავი)

ვიცი, ბები, ვიცი. აბა არ ვიცი? შენ თუ იცი, მე რომ შენით წელში ისე ვიმართება, სხვა ვერავინ რომ ვერ იქნება, დედი - კალთაში ჩადებულ თავზე ეფერებოდა თითქოს ისევ პატარა ზურიკოს, ასე რომ ეიმედებოდა და გულის გამხმარ მიწაზე ის იები ამოჰყავდა, ბავშვობის მერე

ცხოვრება აჭარაში (მე-2 თავი)

რადგან ამ სამაყროში ერთადერთი ქალია, რომელმაც შეძლო და ის ბალანსი შეექმნა, რომელიც ვერცერთ კაცს ვერ გამოუვიდა.

მე და თბილისი

ქალაქი, რომელიც ყველაზე ძლიერ გიყვარს და რომელსაც ყველაზე შორს გინდა გაექცე.

მე - ორი [ სრულად ]

- უამრავ ფოტოს გადაგიღებ! - არ მინდა! - მე მაინც გაგაგიღებ! - არ მინდა-მეთქი, ღლაპო! - მაინც ვერ გამექცევი შენი ბებერი ძვლებით, დეი! - ნიკოლოზ! - ნიკელოზ!

მე სიყვარულმა...

მე სიყვარულმა მიმატოვა და შენც წახვედი, აღარც ეს გრძნობა დამრჩენია, შენგან რომ იყო, სიჩუმის გარდა ახლა უკვე სხვა აღარ მესმის, თითქოს მოკალი ყველაფერი რაც ჩემში იყო...

მე - ორი [ თავი VIII ]

- არა. იმისთვის, რომ ერთი მაინც იყოს ბედნიერი, მეორე უნდა მოკვდეს და ეს მეორე შენ იქნები! - რატომ ასეთი რადიკალური დასკვნა. - ტუჩები გავაწკლაპუნე. - ასეა ბედი დაწერილი! - თქვა და წამის მეასედში ყელზე ხელები შემომაჭდო. - ჯან-და-ბა! - ვცდილობდი მისი

მე - ორი [ თავი VII ]

- მე შენ ვარ! - ბოლო შეხება და ორგაზმის ტალღამ ატომური ბომბივით იფეთქა ჩემში. სხეული ამიცახცახდა სიამოვნებისგან და თვალები ავატრიალე. მიტოკავდა ორგანიზმი, მასთან ერთად კი ყოველი გრძნობა, რომელიც ოდესმე განმიცდია. გულისამაწვრილებელი სიცილი ამიტყდა.

მე - ორი [ თავი VI ]

- რაც არ უნდა მალაპარაკებდეს, ეს შენი საქმე უკვე აღარაა. - აბა, იმისაა? - სახე ცალყბა ღიმილში მოეღრიცა. ნიკაზე მიმითითებდა. - თქვენ ორს გგონიათ, რომ თქვენ გარდა ქვეყნად კაცი აღარ დადის? - გადავიხარხარე.

მე - ორი [ თავი V ]

- შენ იმის თქმა გინდა, რომ არც იმ ფოტოზე, არც ბარში შენ არ იყავი? - ჯერ კიდევ ჩამუხლულმა ლექსომ მომმართა. - არა, არ ვიყავი. - თავი გავაქნიე. - ვახ, ჩემი! - წამოხტა და წინ და უკან სიარული დაიწყო.

მე - ორი [ თავი IV ]

ჩემკენ დაიხარა და მისი სუნთქვა სახეზე ვიგრძენი. თაფლისფერი თვალები ისევ ჩაუმუქდა და კუნაპეტი შავი გაუხდა. მუხტმა კი, რომელიც მათგან მოდიოდა, საოცრად მარტივად დამაჰიპნოზა. რამდენიმე წამით რეალობის აღქმა დავკარგე. ბამბასავით მსუბუქად ვგრძნობდი თავს და