მე შენ გხედავ /10/

დამიჯერეთ ღმერთს რომ არჩევანის საშუალება მოეცა იმ გზას ნამდვილად არ ავირჩევდი რაც გავიარე და ახლა არც თქვენს წინაშე დამჭირდებოდა საკუთარი თავის მართლება. ასე რომ გამიხარდება თუ შემდეგში რომელიც აუცილებლად იქნება, მიუხედავად თქვენი დიდი სურვილისა

მე და შენ(დეას)

ისევ შორს ვდგავარ, ყველასგან შორს და მე არ ვიცი ეს დღე რას მთხოვს. ჩემთვის და შენთვის თითქოს წვიმს, თოვს. შენი დანახვა - მე ეს მათბობს. შენ რომ არსებობ მე ამით ვტკბები და მე შენს გარდა ვერაფრით ვთბები. მხოლოდ შენს გამო მე ცოცხლად ვრჩები, დინებას მე

მე რომ მიყვარს (დიტო & ნათაი) /3/

-ცნობის დონეზე იცნობ მაგრამ რო შეგხვდნენ დარწმუნებული ვარ გამარჯობასაც არეტყვი არცერთს -რას იძახი - ისე შეიცხადა თითქოს ცილსწამებდა -ჩემი ხუთი თლილი თითივით გიცნობ საყვარელო, ცნობის დონეზე ნაცნობ ხალხს არ ესალმები ხოლმე, მაგათ კიარა მე არ მესალმები

ცხარე საჩუქარი (მე-3 თავი)

კარი ჩაკეტე! -ღმერთო-საკუთარი ჩურჩული მომესმა და იმაზე ფიქრს მოვყევი, როგორ დამეღწია ამ სიტუაციისგან თავი, როდესაც ღმერთმა(თუ ეშმაკმა, ჯერ კიდევ ვერ დავადგინე), თავად მანახა გზა.

ადევნება (მე-10 თავი)

ჟრუანტელმა დამიარა. კიბის მოაჯირს მიყრდნობილი სიტყვების გაანალიზებას ვცდილობდი. - ყველაფერი გეგმის მიხედვით მიდიოდა სანდრო, გოგონას უსაფრთხოებაც ვუზრუნველყავით,

ადევნება (მე-9 თავი)

სანამ ლანგარზე დადებული საჭმელი ცივდებოდა და ფანჯრიდან მდგარი ვხედავდი მცველები როგორ იცვლებოდნენ, მივხვდი, რომ დემეტრეს უნდა დავკავშირებოდი- ეს გარანტია იქნებოდა ჩემი ნერვული სისტემის დამშვიდებისა.

ცხარე საჩუქარი (მე-2 თავი)

-კარგი, აღარ დავიგვიანებ. კმაყოფილი ხარ? -კლიენტებსაც არ აგინებ-მომეჩვენა, თუ გაიღიმა? -თუ არ დაიმსახურებენ... -ჩილი! -ჩუმად ვაგინებ. ისე ამოისუნთქა, თითქოს გულიდან ლოდი მოიშორაო.

მე რომ მიყვარს (დიტო & ნათაი) /2/

-სად მიდიხარ? - გზაში გაოცებული დიტო შეეფეთა და მკლავში ხელი წაავლო -უბრალოდ ყურადღება მიაქციე - სევდით სავსე მზერა შეანათა და უკანმოუხეფავად დატოვა საავადმყოფო. დიტო ერთწამს გაკვირვებული იდგა, ხოლო შემდეგ გამოფხიზლდა და გოგოს მონახულება გადწყვიტა,

ადევნება (მე-8 თავი)

- ნიცა,- ჩამჩურჩულა ყურში ჯერისევ ფანჯარსთან მდგარს და ხელები, ჩემს მკერდზე გადაჯვარედინებულ მკლავებს მოახვია. მისი სიახლოვით გაბრუებულმა ამოვიკრუსუნე და თავი მის მხარზე გადავაგდე რომ უფრო ადვილად შესძლებოდა მის ცხვირს ჩემს ყელში მოგზაურობა.

მე რომ მიყვარს (დიტო & ნათაი) /1/

ჟღალ ხუჭუჭა თმას ქარი დაუნდობლად უწეწავს, ფითქინა ჭორფლებით სავსე სახეს კი სიცივე აწითლებს. სულიერად უკვე იმდენად გაყინულია, რომ გარეგნულ სიცივეს ვეღარ გრძნობს, ვერც იმას გრძნობს თუ როგორ უსველებს ცრემლი ლამაზ სახეს და ვერც იმას თუ როგორ გაეყინა