მე და შენ რომ შევრიგდეთ

მე და შენ რომ შევრიგდეთ, რას იფიქრებს წვიმა? იფიქრებს, რომ შეგვარიგა ამინდებმა თბილმა. მე და შენ რომ შევრიგდეთ, რას იფიქრებს ქარი? იფიქრებს, რომ შერიგებით დრო მოგველის წყნარი.

"მე გამოვიძიებ დანაშაულს"(ნაწილი1)

"დაიწყო ახალი დღე,ახალი მკვდარი და დამნაშავეები რომლებიც მიმალვას ცდილობენ მაგრამ ვერ მითვალისწინებენ მე ადამიანს რომელსაც დანაშაულის სუნი ყველგან სცემს და დაუსჯელს არავის ტოვებს,ცხოვრებამ მკაცრი გაკვეთილი ჩამიტარა და საკუთარი თავის დაცვა მასწავლა,

ადევნება (მე-7 თავი)

გაოფლიანებული საწოლში წამოვხტი და მაშინვე შავ თვალებს შევეჩეხე. ოთახის მკრთალი განათების ფონზე, რაც ჩამავალი მზის დამსახურება იყო, დემეტრეს სახის ნაკვეთები ადვილად გავარჩიე. მაშინვე ხელები მოვხვიე. მანაც საპასუხოდ გულში ჩამიკრა და ჩემი აცახცახებული

ყოვლისშემძლე გოგონები (მე-9 თავი)

ბელიალი წარმართული ღმერთი მეგონა,სინამდვილეში იგი დემონია, მისი სახელი ჩემთვის ბოლო დრომდე მივიწყებული იყო, მაგრამ მიმდინარე მოვლენებმა მაიძულეს,

ადევნება (მე-6 თავი)

მოთხრობა თბილისის ქუჩებში სრულიად შემთხვევით შეხვედრილ ქართველი გოგონასა და იდუმალებით მოცულ, მდიდარი ბიზნესმენის გასაოცარსა ამბავს გვიმბობს.

მე უღმერთოს

შემოდგომა მოვიდა,გამიფრინდნენ ჩიტები,ფანჯარასთან გნოლი და შემოფრინდნენ გვრიტები.მე მოგიძღვენი ფიქრები,ვერ გივიწყებ, მაინც მინდები...შემოდგომა მოვიდაგამიფრინდნენ ჩიტები და გაიყოლეს აზრი ფიქრები..დილა გამითენდა მე უღმერთოს,

ადევნება (მე-5 თავი)

მოთხრობა თბილისის ქუჩებში სრულიად შემთხვევით შეხვედრილ ქართველი გოგონასა და იდუმალებით მოცულ, მდიდარი ბიზნესმენის გასაოცარ ამბავს გვიმბობს.

მე შენამდე . დასასრულის დასაწყისი

დიახ ეს მე ვარ . რამოდენიმე თვის წინ ჩემი ისტორიის წერა დავიწყე და მთელი არსებით გადმოვცემდი იმას, რასაც განვიცდიდი . ალბათ გახსოვართ

დიახ, მე "უბრალო" ექთანი ვარ

მე ექთანი ვარ... თითქმის ყოველ დღე მიწევს ვინმეს სიცოცხლისთვის ან ჯანმრთელობისთვის ბრძოლა. თუ ყოველთვის არ გამომდის რამე, იმედის მიცემას მაინც ვახერხებ ადამიანებისთვის. ერთ დღეს სამსახურიდან ვბრუნდებოდი. ფორმა ისევ მეცვა და ზემოდან ლაბადა მოვიხურო

ადევნება (მე-4 თავი)

როცა ძილბურანში ხარ გადასული, თან გაღვიძება გსურს, თან კი ძილის სასიამოვნო პროცესს ვერ ართმევ თავს, სწორედ მაშინ ფართხალებს გული ყველაზე მეტად, რადგან ალბათ მაშინ ვიხილავთ ხოლმე სიზმარში მონატრებულს...