ვარსებობ მე ! შესაბამისად არსებობს პრობლემა !

რაც რაიმე ვიცი,ვიცი... რომ არ ვიცი საიდან ვიცი !!! ამიტომ მოვრჩი ლაყბობას. არაფრის არ მეშინია. აღარ მეძინება ! მომაშორეთ,მომაშორეთ... აღარაფერს მოვაწერ ხელს !

მე ვცხოვრობ იქ სადაც

მე ვცხოვრიბ იქ სადაცა არ ცორვობს უფალი მე ვცხოვრობ იქ სადაც ფულია მკურნალი

"მე,კამა,ავე და მევლუდ დარდი"(სრულად)

"ვინერვიულებთ თქვენს მაგივრად,სწრაფად და ხარისხიანად" ტელ. 577-404-4... სახლის კარზე გაკრულ განცხადებას დავაკვირდი.მეგონა მეჩვენებოდა,სამჯერ გადავიკითხე გაოცებულმა. არადა,იმდენი სანერვიულო მქონდა დაგროვებული,ნამდვილად მესაჭიროვებოდა შემცვლელი.

შენი 'მე' (1ელი მე)

მე ველოდები როდის იპოვი შენში იმ მდოგვის მარცვალს, და იმ დროისთვის მე ჩემი მთებით დაგელოდები.

შენი 'მე' (დასაწყისი)

პარადოქსები... ანუ როდესაც შენი 'მე' გაცნობს თავის ''შენ''ებს..

მე და შენ

ამბობენ, რაც მარადიულია მუდამ ერთიანიაო, ჩემი და შენი წითელი ძაფი აიხლართა, მაგრამ არ გამწყდარა, მხოლოდ მაშინ დავარქმევ მას გაწყვეტილს როდესაც აღარ მეყვარები... ერთად ვიყავით, ერთნი ვიყავით... ერთად ვიქნებით, ერთნი ვიქნებით...

ისევ შენ და ისევ მე, ჩვენი ოცნების ქარავანში... (დასასრული)

- მეორე შანსი... - ამოვიჩურჩულე ხმა წართმეულმა, - თითქოს მარტივია, თითქოს მერე რა? მაგრამ რთულია, ძალიან რთული... - ამოვისუნთქე ხმამაღლა, თითქოს ჰაერი არ მკმაროდა. - არ ვიცი, ჯერ კიდევ არ ვიცი... - შუბლზე მოვისვი ხელი. - მჯერა, შენი სიყვარულის

ისევ შენ და ისევ მე, ჩვენი ოცნების ქარავანში... (თავი 8)

თუმცა სკამის საზურგეზე გადაწოლილი ჩუმად, უხმოდ ვტიროდი, არ ვიცი რა იყო ეს, არ მინდა ასეთი სიყვარული, რომელიც ბედნიერებით არ სრულდება, არ მინდა ასეთი გრძნობა, არ მინდა, არ მინდა ...

ისევ შენ და ისევ მე, ჩვენი ოცნების ქარავანში... (თავი 7)

- მართა, პოპკორნი არ გაქვს? - რა პოპკორნი? - აბა ისე მიყურებ, მგონია, რომ “კინო” ვარ. - თემას ნუ უხვევ. - წარბი ამიწია.

ისევ შენ და ისევ მე, ჩვენი ოცნების ქარავანში... (თავი 6)

ვცეკვავდით ისე თითქოს მარტო ჩვენ ვიყავით, ვგრძნობდი ჩემში როგორ ბრძოლობდა სიყვარული და სიამაყე, ვგრძნობდი, როგორ მითრთოდა ხელები, მისი სუნთქვა თავბრუს მახვევდა და წარსულის მოგონებებში მაბრუნებდა.