ჩვენ "არავინ" ვართ (პირველი ძარცვა) ნაწილი 3

- მაშინ მიწა ყოფილა ნაღმი და არა ის ყუთი რომლის აფეთქებასაც ელოდები მოა. ფეხზე ისე სწრაფად ვდები რომ წნევის დავარდნის გამო თაბრუსხვევას ვგრძნობ. საათს ვუყურებ ორნახევარი წუთი. გარშემო ისეთი ლიმაზეა გამეფებული, შემოდგომაა გარემო ეგუება რომ მალე მის

ჩვენ "არავინ" ვართ (პირველი ძარცვა) ნაწილი 2

ამ დროს კი გინდ დაიჯერეთ გინდ არა, ყველაზე მეტად მენტორი ნერვიულობდა. პირველ რიგში კი თუ ექვსივე გამოცდას ჩააბარებდა ეს იქნებოდა პირველი მანიჯი მისი როგორც პიროვნების სიძლიერეში დასამტკიცებლად. იმედები არ გაუცრუვდებოდა, უფრო მეტად კი რწმენას

სილურჯე შეპარული ნაცრისფერი (18+) პირველი ნაწილი

- ოხ, რა გემრიელი ხარ! - ჩაილაპარაკა ბიჭმა. - კიდევ? - კოცნა არ შეუწყვეტავს ისე ჰკითხა ვნებისგან ჭკუადაკარგულმა თეკლამ. - და ძალიან ლამაზი... - ტუჩებს მოწყდა და სველი კოცნებით კისრისკენ ჩავიდა. - ეგ ისედაც ვიცი... რამე ახალი თქვი... - დაიჩურჩულა

ჩვენ "არავინ" ვართ (პირველი ძარცვა) ნაწილი 1

ხის ორ სართულიანი სახლი რომელიც ქალაქგარეთ მდებარეობს, შვიდ ოთახს მოიცავს. ეზო წინ ისეთი მშვიდი და სადაა ვერც კი მიხვდებით რა ხდება სახლის უკან. უამრავი ტრენაჯორი და სავარჯიშო მოწყობილობა, ასევე ხის გადაჭრილი მორები რომლებიზეც ქაღალდის ერთჯერადი

თოთხმეტი წელი მოლოდინში (პირველი ნაწილი სრულად)

-რას მიკეთებ?-ჩემს ტუჩებს დააცხრა და ხარბად მკოცნიდა. წინააღმდეგობას ვერ უწევდი, მუხლებში ძალა გამომელია.-რატომ ვგიჟდები ასე შენს დანახვაზეც კი?-შუბლი მომადო და თითქოს ჩემს დამახსოვრებას ცდილობდა, ხელი ჩამომისვა სახეზე.-წადი აქედან და აღარასოდეს

მოთამაშე (პირველი ნაწილი)

- კისერი არ მოგტყდეს, სიცილით გახედა ირაკლიმ ძმაკაცს - ეს ვინ იყო? ღიმილით კითხა ლევანმა - ახალი მეზობელია, ანკას დაბადების დღეზე შევხვდებით : ღიმილითვე უპასუხა ლევანმა - მოიცა, მერე ცალკე რომ წავიდა, ჩვენ წაგვეყვანა

იოანა / ნაწილი პირველი /

ღიღინით მიდიოდა ქუჩაში,ყვითელ ჩანთიანი,ქალი.დღეს მისთვის მნიშვნელოვანი და გადამწყვეტი დღეა.უკვე 27 წლისაა და ჯერ კიდევ ვერ ნახა ისეთი მამაკაცი,რომელიც მისი მეორე ნახევარი იქნებოდა. ყოველთვის უნდოდა შვილი,ამიტომ როგორც კი გაიგო ახალი ამბავი,არც

პატარა გოგონა ზღვის პირას (პირველი თავი)

-ალექს_თქვა მშვიდად პოლიციელმა.უკან მოხედვაც არ დაჭირდა,რომ დამნაშავე ეცნო.კაცი რომელსაც უკვე მთელი წელია დასაჭერად დასდევდნენ. -იარაღი დააგდე ნიკა_უთხრა ალექსმა და იარაღ კიდევ უფრო მაგრად მიაბჯინა კისერზე.

წარსულის ნაშთი თავი პირველი

-არსადაც არ წავალ დედას ვეტყვი იცოდეთ,-გავკივი ბოლო ხმაზე. ნეტა რისი იმედი მაქვს დედა მამასავით კი არ მომისმენს და უნივერსიტეტის უფროსობას თვალებს დაუბრიალებს მე მომექცევა ეგრე.

სახლამდე (პირველი ამბავი)

- ღრმად ისუნთქე და არ გათიშო - არეულ სახლში სადაც ტანსაცმელები და რამდენიმე დამამშვიდებლის კაფსულა ეგდო, საავადმყოფოს სუნი იდგა - არ გათიშო ნანკა მიყურე - ლეპტოპის მონიტორიდან ქერა ლანდი ჩანდა.