ბედნიერება სვანურად (20) (დასასრული)

-მაქსიმეე სადაცაა ბედნიერებისგან გული ამომვარდება. -დაღლილი ლილე ძლივს ამბობდა სიტყვებს. -ასეთია ჩვენი ბედნიერება ლილე! -ბედნიერება როგორ? -ბედნიერება სვანურად! მი სი მალატ! -ბედნიერება სვანურად მი სი მალატ მაქს!

ბედნიერება რა არის?

ბედნიერება რა არის? ბედნიერება შენა ხარ,ჩემი უაზრო ცხოვრების ყველაზე დიდი რწმენა ხარ,ჩემი ათასი ფიქრიდან ის ათასივე შენა ხარ,ჩემი ყოველი წამიდან ბედნიერების ცვენა ხარ. სიციცხლე შენით იწყება

დაბრუნება (თავი 1)

ივლისის არაჩვეულებრივი დღე გათენდა, ლოგინიდან წამოვდექი და ნახევრად მძინარე ჩემი ძმის ოთახში შევბლატუნდი, როგორც ყოველთვის მას ამ დროს ღრმა ძილში სძინავს, გადავწყვიტე მისთვის ეს ბედნიერება ცოტახნით კიდევ შემენაჩუნებინა და აბაზანაში შევედი.

დაბრუნება (თავი 1)

-ვაა ნიკუშ გაიღვიძეე? -ვეუბნევი ჩემს ძმას და ლოყაზე ვკოცნი. ის საშინლად სიმპატიურია… ყოველთვის ვტრაბახობდი იმით რომ ის ჩემი ძმა იყო. ყველა გოგო აფანატებდა მასზე, ამას იმიტომ არ ვამბობ რომ ჩემი ძმაა. შავი თმები აქვს, მაგრამ ძირითადად სულ გადაპარსული,

პაპასკირი და ბაბუციძე 24

და მერე რამდენხანს გრძელდება ეს ჩვენი ბედნიერება ? განა სამუდამოა? ერთხელ თუ იგრძნობ სიცოცხლის ბოლომდე მიგყვება? თუ სრულდება როგორც ეიფორია და მხოლოდ მოგონებადღა რჩება. ალბათ ეგეც ყველასთვის სხვადასხვანაირია,

მოსიარულე აისბერგის მახეში {6 თავი}

უნდა ვითავისებდეთ იმას,რომ აწმყო შობილი წარსულისაგან არის საფუძველი მომავალისა. საკუთარ ბედს თავად ვიქმნით და მაინც,არაფერია იმაზე ამაღელვებელი,ვიდრე ორი მთრთოლვარე გულის ძგერა. არაფერი შეედრება საყვარელ ადამიანთან იმ ტკბილი წუთების გატარებას,რაც

ჩვენ ერთმანეთი დაგვებედა [სრულად]

ხო,ყველაფერი იგივე იყო. თითქოს,წარსულში დავბრუნდი. მივხვდი,რომ ჩემ გვერდით იყო. ვიგრძენი მისი მოახლოება. გამეღიმა,გამრამ ამ ღიმილში ტკივილი უფრო იკვეთებოდა,ვიდრე ბედნიერება

ბედნიერება სვანურად (19)

-ჩემი მთლიანი ბედნიერება ხარ მაქსიმე! -მთლიანი როგორ?! -ყელში აკოცა და წამოწოლილს მიეხუტა. -მთლიანი როგორ და შენი არსებობა ჩემს თითოეულ უჯრედს ასაზრდოებს. და მე მთლიანად ბედნიერი ვარ!

ჩემი ბედნიერება ხარ (სრულად)

-ლილე გაიღვიძე დედი თორე დაგაგვიანდება - მძინარს დედაჩემის ხმა ჩამესმის,მეც მახსენდება,რომ დღეს ჩემ ნავსაყუდელს უნდა მოვშორდე,ჩემ თბილ კერას და უხეშ,ხმაურიან ქალაქს უნდა შევეჭიდო.ბუზღუნით ვწევ თავს

ბედნიერება სვანურად (18)

კარები ფრთხილად შეაღო და ნელი სვლით შევიდა. მაქსიმემ სასულეში ნერწყვი ხმაურიანად გადააგორა და ფეხზე წამოდგა. -ალოჰააა. -მმ მოდი ჩემთან. -მასთან მისულს ტუჩებზე ნიაკვდა ლილე. -ამ საცვლევს მიმალავდი ქალბატონო?! გრცხვენოდეს! მის