შორს ნაპოვნი ბედნიერება (შესავალი)

დედმამიშვილობა, ეს სიყვარულის ის ფენომენია, რომლის მსგავსიც ჯერ არ შობილა დედამიწაზე, ყველაზე წრფელი, ამაღელვებელი და უღალატო გრძნობისა, რომელიც არაერთ ჩვენგანს უთრთოლებს გულს, უწყვეტი სულიერი კავშირისა, რომელმაც ერთმანეთს შეახვედრა ჩვენი მთავარი

ქალდანის პირადი ბედნიერება //სრულად//

მომწონს ყველაფერი რასაც აკეთებ.არ მჭირდება არც ჩემი კრიმინალური ავტორიტეტი,არც იარაღი,არც ასობით ადამიანი გარშემო.დარწმუნებული იყავი იმაში რომ ბედნიერებისთვის საკმარისი ხარ.ჩემი პირადი ბედნიერება ხარ ქეთა

ტყუილით მოპოვებული ბედნიერება. სრულად

-მეც მიყვარხარ. -ხვალამდე.. -ხვალამდე ჩემო დედოფალო.- დაემშვიდობა ბიჭი. -ღმერთო დამეხმარე და ძალა მომეცი გავუძლო ამ ტვირთით ცხოვრებას, -დაიჩურჩულა და უკვე წამოსული ცრემლები მოიწმინდა. მერე კი გზას დაადგა ფეხით ახალი ცხოვრებისაკენ

რა არის ბედნიერება??

გამაბრაზა ვიცოდი რომ განძრახ მაბრაზებდა მაგრამ მაინც მეწყინა, თუმცა დიდხანს ვერ გაუბრაზდი, იცის როგორ მომთაფლოს მაგრამ მეც ვიცი როგორ გავაწვალო ამიტო ჩემ ხერხებს მივმართე არ გაუღიმე მისთვის კი ჩემი ღიმილი და კარგად ყოფნა ყველაფერია, სიყვარულმა

რა არის ბედნიერება??

არ ვიცი როგორი იქნებოდა ჩემი ცხოვრება რომ არა შენ, იცი რა მემართება როცა ჩემთან ხარ მინდა ჩაგეხუტო და არასოდეს აღარ გაგიშვა, იმდენად მოქმედებ ჩემზე უშენოდ გატარებული ყოველი წამი რაღაც უაზრობაა, იცი ახლოსაც რომ ხარ მენატრები, ვიცი ჩემი გაბრაზება

მეძავის ბედნიერება. (სრულად)

მკაცრი ზამთრის მორიგი გაყინული საღამო იყო, როცა თვალებმიბნედილი და სახემილეული ლინა დუქნიდან გამოვიდა და სახლისკენ დაუყვა დათოვლილ გზას. ციოდა, მაგრამ ლინას ზედმეტად გადახურებული, გადაღლილი და უკვე გახუნებული

ბედნიერება წვრილმანებშია (თავი 2)

დავტოვე მისი კაბინეტი და კვლავ ჩემს საკუთარ ჯოჯოხეთში გადავინაცვლე, ვერ ვიჯერებდი რომ აქედან, ამ გისოსებიდან რომელიც უკვე ყველში მიჭერდა და სუნთქვის საშვალებას არ მაძლევნდა თავს დავაღწევდი და ყველას პასუხს მოვთხოვდი, მე აღარ ვიყავი ის ოცდაერთი წლის

ბედნიერება წვრილმანებშია (თავი 1)

ბედნიერებას ყველა ადამიანი სხვადასხვა რამეში ხედავს, ყველას თავუსრბური ახსნა აქ ამ ცნების მიმართ, მაგალითად გაჭორვებული რომელიც ქუჩაში ხელ გამოწვდილი დგას და დახმარებას ყველა გამლვლეს სთხოვს მისთვის ბედნიერებას ის მცირედი თანხა წარმოაგდენს რომელიც

სხვა ბედნიერება

შენი ნაჩუქარი სუნამოს ფლაკონივით დაიშრიტა ჩვენი საერთო ბედნიერება... მაგრამ ცხოვრება გრძელდება და ბედნიერებაც აგრძელებს გზას, ოღონდ ამჯერად ცალკე, უფრო ლაღად და მეტი სიცოცხლით...

ჩემი წილი ბედნიერება 8

-ბოდიში, მართალი ხარ რომ ჩემზე ნაწყენი ხარ მაგრამ არ მინდა, რომ ასე ვიყოთ..... მომენატრე. -მადლობა, მაგრამ საბოდიშო შენ არაფერი გაქვს. -აბა რა პრობლემაა? დამელაპარაკე გთხოვ, იქნებ შეგვიძლია ერთად მოვაგვაროთ. თუ ჩემი ბრალია რაიმე გამოვასწორებ.