წამი არ დაკარგო.... (სრულად)

ამასობაში კარგავ დღეებს. კარგავ უამრავ საათს, წამს, წუთს. კარგავ და ძალიან გვიან აანალიზებ და ისევ რიტორიკული კითხვა გიჩნდება საკუთარ ანარეკლის მიმართ რომელსაც სარკეში რამოდენიმე საათია უყურებ. გიღირს კი ამ ყველაფრის კეთება? შედეგად ვინ იამაყებს

ქიმია ორისთვის ( თავი 19) დასასრული

ქვიან სანაპირო ზოლზე იჯდა და წყალში მოჭყუმპალავე ბავშვს თვალს არ აშორებდა... მერე ალმაცერად გახედა გვერდით მჯდარ მამაკაცს რომელიც დაჟინებული მზერით უყურებდა მის საყვარელ ქალს და გაეღიმა.. ეს ფაქტი რამოდენიმე წლის წინათ რომ დაენახა, მივიდოდა და

ქიმია ორისთვის ( თავი 18)

არასოდეს არ უნანია საყვარელ კაცთან გატარებული ღამეები და მერე მისგან სახსოვრად დარჩენილი შვილები.. რამდენჯერ ეცადა , როგორ გულით უნდოდა რომ მისგან თავი შორს დაეჭირა, მაგრამ ტვინს თუ რამეს უხერხებდა გული მისკენ გარბოდა. ბოლოს დაიღალა ბრძოლით და

ქიმია ორისთვის ( თავი 17)

შენ ზრუნვასა და მონად ქცევას შორის განსხვავებას ხედავ? - გაბრაზებულმა ვუთხარი ანდრიას და დანიელს შევხედე.. - მე რადგან დანიელი მიყვარს, ეს იმას არ ნიშნავს რომ მისი ყველა ოცნება უნდა შევასრულო, ჩემს ოცნებებზე უარი ვთქვა და მისი ცხოვრებით ვიცხოვრო..

ქიმია ორისთვის ( თავი 16)

დაფიქრებული იჯდა ნუცა და ვერაფრით გადაეწყვიტა რა გაეკეთებინა. ფოტოების მთელი ამალა ჰქონდა და არ იცოდა საით დაერეკა, დანიელთან თუ მართასთან. მხოლოდ ერთს აანალიზებდა ახლა ცხელ გულზე რაიმეს გაკეთება სავალალო იქნებოდა. როგორმე საკუთარი ფიქრებისათვის

ქიმია ორისთვის ( თავი 15)

თლილი თითები უხეშად დამისვა ხერხემალზე და თავისკენ მომქაჩა.. მოულოდნელად დაიმკვიდრა ადგილი ჩემს ფეხებს შორის და ხარბად და ქვედა ტუჩზე კბილები მაგრად დამაჭირა... ვნებას აყოლილს ერთიანად გამაჟრიალა ტანში და დანიელის შავ პერანგის ღილებს სწრაფად

ქიმია ორისთვის (თავი 14)

ვიცი ნუცა ვიცი, მაგრამ შინაგანად ცუდად ვარ, ვცდილობ რომ მას არაფერი ვაჩვენო, მაგრამ მიჭირს, ახლა მხოლოდ საკუთარ თავზე ვბრაზობ. იქ დაჩაზე ყოფნის დროს ყველაზე კარგად შევიცანი დანიელი. ყველაფერზე ვილაპარაკეთ მათ შორის ბავშვებზეც. გამიმხილა როგორ

ქიმია ორისთვის ( თავი 13)

არ ვიცი ვინაა,ხანდახან ვხედავ სიზმარში. პირველად ცხრა წლის ვიყავი, როცა დამესიზმრა, პატარა გოგონა, ყოველთის ზღვის სანაპიროზე ვხედავ, რაღაცას მაწვდის და ვერ ვარკვევ, იმდენად შავ-თეთრი სურათია, მერე ბრაზდება და გარბის.. ადრე დედას მოვუყევი, მითხრა

ქიმია ორისთვის ( თავი 12)

შენ ერთადერთი ქალი ხარ, რომელსაც შეუძლია საოცარი განცდით ამავსო მართა, ძლივს მოახერხა სიტყვების ერთმანეთზე გადაბმა და მორიგი კვალი დამიტოვა ყელზე.. - შენ ერთი შეხედვით მოახერხე რომ ჩემში ცეცხლი დაგენთო, რომელსაც ვერაფრით ვაქრობ, პირიქით ყოველ

ქიმია ორისთვის (თავი 11)

ცერა თითი ტუჩებზე გადამისვა და ნელა დაუყვა კოცნით ჩემს სხეულს ზემოდან ქვემოთ. ვგრძნობდი თლილი თითები როგორ ენაცვლებოდნენ ტუჩებს ჩემს ფერებაში. სიამოვნების მწვერვალისაკენ ნელა- ნელა მივიწევდი და დაუნანებლად ვუსვამდი ფრჩხილებს შიშველ ზურგზე..