გრძნობების სახლი...(თავი 15)დ ა ს ა ს რ უ ლ ი..

მე შენთან მოვედი მამა...–უკანასკნელ სიტყვას მთელი სევდა და ტკივილი ამოაყოლა ნიტამ და ცრემლებს გასაქანი მისცა, სტკიოდა მამის გარეშე გატარებული თხუთმეტი წელიწადი, სტკიოდა რომაქამდეარ იცოდა მისი არსებობის შესახებ... სტკიოდა რომ განგებამ ასე დასაჯა და

გრძნობების სახლი...(თავი 14)

საბანი ნელა გადასწია და ზურგიდან აეკრო სყვარელ კაცს, თითქოს მანაც იგრძნო ანას სიახლოვე და აქამდე წელში მოხრილი გასწორდა, სახეზე სიამოვნების ღიმილმა ერთიანად დაჰკრა, თვალები არ გაუხელია ისე გადაუჩურჩულა მიყვარხარო. და ძილს თავი ვერ წაართვა... ნების

გრძნობების სახლი...(თავი 13)

მეგობრებით გადატენილ პაწაწინა სამზარეულოს მოვავლე თვალი, გულშ სითბო ჩამეღვარა.. სული ამევსო ბედნიერებით. მუხლებზე დაჩოქილი დათო ისე თბიად ეფერებოდა ნიტას ისიც პატარა თითებს უსვამდა სახეზე.... ვგრძნობდი რომ ეს იყო ნმდვილი ბედნიერება.. რომ ამაზე

გრძნობების სახლი...(თავი 12)

არა , დედა არა. საშნელი ღამე მქონდა. საშინელი ცოტაა იმ ტკივილის გმოსახატავად რაც მტკივა.. ვერ წარმოიდგენ, ხელებში ჩამაკვდა, არადა როგორ ვეცადე რომ გადმერჩინა... ათი წლის იყო.... ჩემმა სიტყვებმა რომ მისი შვილი ვერ გადარჩა დედამისიც მოკლა, ცოცხლად

გრძნობების სახლი...(თავი 11)

დაძაბულობა თანდათან მემატებოდა...დათოს და მამისამისის კამათს ამაოდ ვუსმენდი და ნაძალადევად ვიღიმოდი.... თინად სიმშვიდე რატომღაც მაკრთობდა, მაოცებდა.. მხოლოდ საჭიროების შემთხვევაში ამბობდა რაიმეს და ისიც საოცარი სითბოთი გაჟღენთილს.. მივხვდი რომ მისი

გრძნობების სახლი...(თავი 10)

რი წლის მერე თამამად შემეძლო მეთქვა რომ ვიყავი ქალი.. არა მხოლოდ ყოფილი ცოლი, არა ქვრივი, არა მხოლოდ ნიტას დედა. ქალი რომელიც ასე უნდოდათ ასე სურდათ და ასე უყვარდათ.... თვალებში ამაყად მიმზერდა და ნელი სვლით მიხსნიდა პერანგის ღილებს.... ვნებას

გრძნობების სახლი...(თავი 9)

გოგო , დალაგებული არა ხარ? – წამიერად მერევა გაბრაზება და დათო შიგნით შემყავს... – წამოდი ნიტა დავაწვინოთ და მერე გავიდეთ... საწოლზე ფრთხილად აწვენს და თამაშისაგან დასვრილ ტანსაცმელს ნაზად ხდის.. ვუყურებ და მინდა დავიჯერო, რომ ესაა ის კაცი, რომელიც

გრძნობების სახლი...(თავი 8)

მაშინ ვიბრძოლოთ მისთვის. ის ღირს ამად, მთავარია ხლა ეგ გოგო მოატრიალო შენკენ, დედაშენის მოთვინიერება მე მომანდე.. – არ გაიგოს რომ ასე ამბობ, თორემ იტყვის ახლა ცხოველთანაც მაიგივებთო.. – ბიჭებს არ ურიგდები? – მაინც ისე შეეკითხა და ხორცის მოზრდილი

გრძნობების სახლი...(თავი 7)

ყველაფერი გასაგენია საკო, სხვა რა უნდა ვიცოდე მითხარი, დედამის ისე მომივარდა ეგონება რაიმე ცოდვა ჩამედინოს, ანდაც მისი შვილი შევაცდინე..რა დავაშავე ასეთი მაინც ვერ გავიგე.. მე ვთხოვე რომ შევყვარებოდი? ანდაც როდის მოასწრო იმ დეგენერატმა ჩემი

გრძნობების სახლი...(თავი 6)

დილით ადრე დედაჩემს დავურეკე და ნიტა მოვიკითხე.. მითხრა ეს ესაა ქეთომ ბაღში წაიყვანა, მთელი ღამით ბოგავდა და გეძებდაო, გული მომიკვდა, ნიტას ისედაც არ ყავდა მამა, და დედის სითბოც მუდამ აკლდა ჩემი სამსახურიდან გამომდინარე.. ათი ხდებოდა დათოსთან