ოცნება უფასოა დასასრული

მე მეგონა თამაში გვექნებოდა.- ეშმაკურად ათამაშებ ნიტა წარბებს და იზმორება. - ჰჰ რა გარყვნილი ხაარ. - თითქოს გაუკვირდა ლუკას. - სიზმარშუმი რამე ეროტიული დაგესიზმრა? - იცინის ლუკა. - კარგი თუ არ გინდა

მე და ცხოვრება +18 (8,9,10,11 თავები სრულად, დასასრული)

-ფერიავ როგორ ხარ? -შუბლზე აკოცა აშკარად დაღლილ და ძალა გამოცლილ ქალს. -ნახე ჩვენი პატარები. -ბედნიერმა ანიშნა პატარა საწოლებისკენ. -მამა, ჩემო ლამაზო, როგორი კარგი ხარ. -თვალცრემლიანმა ოდნავ შეახო წითელ თვალებდახუჭულ გოგონას ხელი. -სხეულში

გიჟი გოგონები (8) დასასრული

წიგნების კითხვით გული რომ ვიჯერე მხოლოდ მაშინ გადავწყვიტე დაძინება მაგრამ მალევე კარების გაბმული კაკუნი მაღვიძებს ხალათს ვიცმევ და რაცშეიძლება ფრთხილად მივდივარ კარისკენ არაფერი ჩანს ბოლოს თავი დავიწყნარე და კარები

ფრთხილად შეარჩიე ოცნება, რადგან შეიძლება ახდეს ( დასასრული)

- მეგონა მასთან იწექი, მაგრამ გამიხარდა პირველი მამაკაცი რომ მე აღმოვჩნდი შენთვის. კარგი იყავი საყვარელო. ელენე ისევ საწოლზე იწვა და არ ინძრეოდა. რეაქცია არაფერზე ჰქონდა. მხოლოდ იმით მიხვდებოდა ადამიანი რომ ცოცხალია, რომ სუნთქავდა და თვალები ღია

სიყვარულმა იცის (დასასრული)

ფიქრებში ჩაძირული მიუახლოვდა ბუშტებით გაფორმებულ რესტორანს ლევანი- რით ვერ გაიზარდა ეს ბიჭი _ უკმაყოფილოდ გააქნია თავი და შიგნით შევიდა. რესტორანი დახურული იყო, ჯერ კიდევ მზადება მიმდინარეობდა,

სიცრუის სადგური 16 (დასასრული)

ცოტა ხანში ძვირფას ტანსაცმელში გამოწყობილი სოფი მისულ სტუმრებს ძალით აკრული ღიმილით მასპინძლობდა და საქმროსთან ერთად სახლს ათვალიერებინებდა. ინტერვიუს ჩასაწერად მისაღებ ოთახში ჩამოსხდნენ.

ნისლისფერი (ნაწილი მეორე დასასრული)

მაშინ, როდესაც გგონია, რომ ყვაფერი კარგადაა შესაძლოა მაშიმ დაგატყდეს ყველაზე მწარე რეალობა თავზე და ავზარო დაგცეს. თუმცა არაფერია მუდმივი. ამიტომ ცაზე მოყრილ ღრუბლებს ხშირად მზიანი დღეებიც მოსდევს და სულდგმულ ცოცხალ ადამიანს ამ მზიანი დღეების იმედი

მიუწვდომელი (თავი-15) დასასრული

-მოკლედ, თუ ეკრანზე მონიკა ბელუჩის ხედავ, გარშემო აღარაფერი გაინტერესებს -ცოტა არ იყოს, წყენით ამოილაპარაკა გოგონამ -მეცოდინება, რომ დღეიდან ეს ფილმი აღარ უნდა ჩაგირთო ბიჭს ხმამაღლა გაეცინა, თან მასზე მიხუტებულ გოგონას, შუბლზე ჩამოყრილი თმა

ვნებების ქარცეცხლში (დასასრული)

და მაინც რა არის ტკივილი? შეუხორცებელი იარები თუ შიში ვინმეს დაკარგვის. არ ფიქრობთ რომ ზოგჯერ ყველაფრის გამოსასწორებლად ძალიან დაიგვიანეთ. ცხელ გულზე მიღებულ გადაწყვეტილებებს ნანობთ? ან იმ მომენტებს, როცა საყვარელ ადამიანს არ დაუჯერეთ, არ ენდეთ.

შენი სახელით!!! /დასასრული/

აჩის თავი თავზე ჩამოვადე და თვალები დავხუჭე, რობოტებივით მჯდარი ბიჭების ყურება აღარ შემეძლო, ავთანდილიც უხმოდ იჯდა სავარძელზე და პეიზაჟებს გასცქეროდა. - ის დაბრუნდება - ჩაილაპარაკა აჩიმ - აუცილებლად დაბრუნდება, დამპირდა...