კომენტარის გარეშე (თავი 12) – დასასრული

_შენ ალექსანდრე დარჩია ხარ._თითები ფრთხილად აასრიალა მის თმებში._მთავრობის სპიკერი, პროფესიონალი მანიპულატორი. კაცი, რომელიც უძრავად დგას, სანამ სხვა ადამიანების სამყარო იწვის, რადგან დიდი სურათი უფრო მნიშვნელოვანია, ვიდრე ინდივიდუალური მსხვერპლი.

სარკევ სარკევ მითხარი (დასასრული თავი 5)

თუ რამე ნიკაზე აზრს შემაცვლევინებდა სწორედ ის მზრუნველობა იყო, რასაც არც ისე სერიოზულად დაშავებული ანასადმი იჩენდა. თავიდან კი ვუყურებდი ეჭვით, მაგრამ ბოლოს მეც ვაღიარე, რომ იყო მათ შორის რაღაც იმაზე მეტი, ვიდრე ოდესმე ჰქონდათ ვინმესთან

მწვანე ლაქა ( თავი 24 დასასრული )

იმ საღამოს, როდესაც საავადმყოფო დავტოვეთ, ვაჟამ სახლში ყველა გააღვიძა და ეზოში შეკრიბა. არა მხოლოდ ოჯახის წევრები არამედ ყველა, დიასახლისები და მცველები. Ყველას უამბო ჩემი სახიფათო ორსულობის შესახებ და სთხოვა მისი სახლში არ ყოფნის პერიოდში

შეპყრობილი (დასასრული)

თვალს ვახელ და უცნაური შეგრძნება მეუფლება, ხელ-ფეხი გაკოჭილი მაქვს.... დაბმული მდგომარეობაში ვიმყოფები სადღაც ბინძურ ადგილას.

ნანგრევებს მიღმა 6 (დასასრული)

_ათასჯერ წარმოვიდგინე...რა იქნებოდა, რომ მცოდნოდა. რამის შეცვლას შევძლებდი?_გოგონამ თავი დაუფიქრებლად გაიქნია._შენს გვერდით უნდა ვყოფილიყავი, რაც არ უნდა მომხდარიყო. შენი ხელი დამეჭირა, როცა გეტკინებოდა, ცრემლი მომეწმინდა, როცა თავს ვერ შეიკავებდი,

უცხო(15) დასასრული

ამ ისტორიამ შეიძლება ბევრი მკითხველს თავისი საკუთარი გზით შეეხოს და რაც მთავარია, გაახსენოს, რომ ნებისმიერი ცდა, თუ ნამდვილი გრძნობაა საფუძვლად, საბოლოოდ შეიძლება წარმატებით დასრულდეს.

ქიმია ორისთვის ( თავი 6) დასასრული

დაფიქრებული იჯდა ნუცა და ვერაფრით გადაეწყვიტა რა გაეკეთებინა. ფოტოების მთელი ამალა ჰქონდა და არ იცოდა საით დაერეკა, დანიელთან თუ მართასთან. მხოლოდ ერთს აანალიზებდა ახლა ცხელ გულზე რაიმეს გაკეთება სავალალო იქნებოდა. როგორმე საკუთარი ფიქრებისათვის

ბრძოლა თივის წესებით (დასასრული)

კვლავ გაისმა ზარის ხმა და მეორე რაუნდიც დაიწყო, მე ისევ ხელებ აფარებული ვცდილობ მივუახლოვდე მას, ის კი მარცხენა ხელს, მაბჯენს შუბლზე რომ დისტანცია დაიცვას,

ისევ ჩემი იქნები (დასასრული)

ისე დამათენდა რომ თვალი მხოლოდ ორი საათით მოვხუჭე, დილით რიჟრაჟზე გამეღვიძა და სწრაფად წამოვდექი საწოლიდან, პერანგი და შარვალი სულ დამკუჭებია რადგან ასევე ჩამძინებია.

ოცნებებთან ასე ახლოს (დასასრული)

ორი დღე არ გამოჩენილა ანიტა საავადმყოფოში, არც დანისთან, ყველაფრის დაჯერება შეეძლო ლექსოს იმის გარდა , რომ მის საყვარელ ადამიანს შეეძლო ასეთი გულგრილი ყოფილიყო პატარა ბიჭის მიმართ რომელიც მომდევნო ორი ღამე მხოლოდ ანიტას არ მოსვლის მიზეზით