ერთი ვარსკვლავი ცაზე (თავი 8)

-რა მოხდა შერიგდით?-გაკვირვებულმა მკითხა -არა.საბოლოოდ გავწვიტეთ ურთიერთობა. ისე მიყურებდა როგორც მძიმე პაციენტს. -თუ გინდა სახლში.. -არა!გზა განაგრძე.ერთად განვაგრძოთ.ხომ დამეხმარები?-გავუღიმე,მანაც გამიღიმა და გზა გავაგრძელეთ...

ერთი ვარსკვლავი ცაზე (თავი 7)

სხვა არაფერი მახსოვს სანამ კლინიკაში არ მივედით.დერეფანში თორნიკე იყო ჩაკეცილი,თავს არ ჰგავდა. მას მივვარდი -როგორარის?მითხარი ცოცხალია? თორნიკემ შემომხედა და ცარიელი თვალებით მომაჩერდა

ერთი ვარსკვლავი ცაზე (თავი 6)

ვერ ვიტყვი რომ ყოველთვის ვფიქრობდი სიყვარულზე,იმაზე თუ როდის მეწვეოდა ,პირიქით ამას ირონიითაც კი ვუყურებდი,მაგრამ რაღაც ინტრიგული ინტერესი ყოველთვის მქონდა თუ რა ხდება ამ დროს,როდის ხვდებიან ადამიანები რომ უყვართ?ან მოსწონთ?

ერთი ვარსკვლავი ცაზე (თავი 5)

-ხელები გაყინული გაქვს!ცალყბად ჩავიღიმე-ჰო..ცივა,ნორმალურია არა?-ხელი მომეცი.-ხელი გამომიწოდა და განზე გაიხედა.-რატომ..-იმიტომ რომ გაიყინე,მომეცი მეთქი!-არცისე არ მცივა იოანე ...

კიდევ ერთი გაუბედავი წერილი შენთვის

მე მჯერა, რომ ყველა ადამიანი რაღაც მისიით მოდის ჩვენს ცხოვრებაში... შენ ჩემი გულის თვალების ახელა გქონდა დაკისრებული, ჩემი მკვდარი გრძნობების გაცოცხლება... მაგრამ შემდეგ ნაბიჯზე არაფერი გითქვამს... ასე უცნაურად აჩანჩქერებული გულით შუაგულ ოკეანეში

ერთი შანსი მომე

გაზაფხული მოდის გელოდები ისევ მინდა გითხრა კარგო რომ მიყვარხარ ისევ

ერთი სიტყვა(თავი 1)

მოგესალმებით!მე ანა ვარ 16 წლის,ვცხოვრობ ქალაქ თბილისში,მაქვს ოდნავ ქერა თმები და ცისფერი თვალები,მყავს უამრავი მეგობარი,მაგრამ მათგან მარის გამოვარჩევ,მას აქვს შავი თმები და მწვანე თვალები,არის ჩემი კლასელი 16 წლის,მოდით გვეყო ჩემზე ლაპარაკი და

ერთი შანსი ორივესთვის {სრულად}

შუბლზე რაც გაწერია არ აგცდება! დაახეთქა ვიღაც გენიოსმა და ჩვენც, საკუთარ თავში ნაკლებად დარწმუნებული,ცრუმორწმუნე და სადღაც ფარისეველი ხალხი მის ზე გენიოსურ ამოფრქვევას ავყევით და გვჯერა, რაც დაბადების მომენტში იმ დალოცვილმა მამა ზეციერმა დაგვაწერა,

ყოველ დღე ერთი წლით ვბერდები

უკვალოდ ქრებიან ფოთლები, დავეძებ, ვეღარსად ვპოულობ, ყოველ დღე ერთი წლით ვბერდები, სიცოცხლედ შენს თვალებს ვთხოულობ...

ერთი,ორი,სამი....ერთხელ

როგორც იქნა მარტო დავრჩი,ჰმ გაიფიქრა გულმა.მაგრამ გონებამ არ დაანება.და ისევ ამ ცხოვრებისეულ ფიკრებს და გეგმებს.აუცილებლობაზე და მოვალეობის შესრულებისკენ გადაატანინა ფიქრი.დამაცადე,დამაცადე