ერთი ნაბიჯი (მეათე თავი)

ტელეფონი აწკრიალდა. იძულებული გახდა ხელები გაენთავისუფლებინა. მორიდებით გაუღიმა კაცს და ნიკოლას ზარს უპასუხა. _გისმენ, ნიკოლა. _ელენე, სად ხარ? - უცნაური ხმა ჰქონდა ნიკოლას. _რა მოხდა, მშვიდობაა? როგორი ხმა გაქვს ... - შფოთი შეეპარა. - მანჰეტენზე

ერთი ნაბიჯი (მეცხრე თავი)

_ბოლოს როდის ნახე? - ჩამჭრელი კითხვა დაუსვა კაცმა ბუჩუკურს. ელენეს ისედაც აფორიაქებული ნერვები, უფრო აუფორიაქდა. დაიძაბა. სალფეთქს დაუწყო წვალება. ქალის დუმილი ნიკოლოზს არ მოეწონა. - ელენე, შემომხედე. - ხმა გაიმკაცრა გიგაურმა. ელენემ მორჩილად დაყვა

ერთი ნაბიჯი (მერვე თავი)

_ელენე, ვინ არის? - კორიდორში თიკო გამოვიდა. ბუჩუკურმა გაფართოებული თვალებით შეხედა მეგობარს. პასუხი სახეზე ეწერა. თიკომ ყრუდ შეკივლა და პირზე აიფარა ხელი. _კართან გიგა დგას.- უთხრა ოთახში მყოფთ, ფერწასულმა თიკომ. _ღმერთო შენ გვიშველე. - ფეხზე

ერთი ნაბიჯი (მეშვიდე თავი)

_ მაპატიე, მაგრამ არ ხარ შენ ნორმალური. - ეს თქვა და ქალის სიცილს შეუერთდა. კაბინეტში, სარა ანდერსონი შემოვიდა. ნიკოლოზმა სიცილი შეწყვიტა. ელენეს სწრაფად დაემშვიდობა და ფეხზე წამოდგა. უფროსს მიესალმა. _ნიკოლას, შემოთავაზება მაქვს შენთან.

ერთი ნაბიჯი (მეექვსე თავი)

ელენეს იმედიან მზერას მამაკაცმა ღიმილი მიაგება, იმის ნიშნად, რომ იმედებს არ გაუცრუებდა. ქალს ხელი მოხვია მჭიდროდ და გულზე აიკრა. ბუჩუკურს წინააღმდეგობა არ გაუწევია, პირიქით, თითქოს ის სიმყუდროვე იპოვა, რომელიც თითქმის არც ახსოვდა რომ არსებობდა.

ერთი ნაბიჯი (მეხუთე თავი)

_ მე მთელი ეს წლები მარტო ვუმკლავდები ამ ტკივილს. ეს ტკივილი მხოლოდ ჩემია. იმდენად ჩემია, რომ არ მსურს სხვას გავუზიარო თავის დასამშვიდებლად. მე ამ ტკივილით უნდა ვიცხოვრო სანამ ცოცხალი ვარ.- უკვე გულამომჯდარი ტიროდა ბუჩუკური.

ერთი ნაბიჯი (მეოთხე თავი)

_არ გიყურებ, საიდან მოიტანე? - უნიჭოდ იცრუა მან და მენიუს წიგნაკი დახურა. გიგაურმაც, ნელი მოძრაობით დახურა წიგნაკი და ქალს თვალებში მიაჩერდა. ისეთი მზერით უყურებდა, წამით გულისცემა გაუჩერდა ბუჩუკურს. შუბლი ცივი ოფლით დაენამა და მუხლებში სისუსტე

ერთი ნაბიჯი (მესამე თავი)

სინამდვილეში არანაირი საქმე არ ჰქონდა ბრუკლინში. წინა ღამით სპონტანურად მოაფიქრდა, რომ თითქოს საქმეზე აპირებდა გამოსვლას. არადა, მხოლოდ და მხოლოდ, ელენეს გამო ჩამოვიდა.

ერთი ნაბიჯი (მეორე თავი)

_ აღარ შეგაყოვნებ, რადგან მეც დავაგვიანე უკვე. ჩემთვისაც სასიამოვნო იყო შენი გაცნობა. ძალიან მოხარული ვიქნები, თუ ჩვენი ნაცნობობა გაგრძელდება. _ რატომაც არა. - უყოყმანოდ დაეთანხმა იმ აზრს, რომ მომავალშიც შეეძლო ნიკოლოზთან შეხვედრა.

ერთი ნაბიჯი ( პირველი თავი)

მამაკაცის მზერამ ქალის სახეზე გადაინაცვლა. წამიერად გაუშეშდა თვალები. სევდიანი იყო ქალი, მაგრამ ეს სევდა ისე ამშვენებდა, ისეთ საინტერესოს და იდუმალს ხდიდა, რომ კაცს წამში გაუჩნდა სურვილი, რაღაც მიზეზით გაცნობოდა მას.