ბლუმი (თავი 1)

ორი წელი გავიდა მას შემდეგ, რაც მშობლებმა აღსაზრდელად ჩვენი თავი ნანის გადაულოცეს. ეს წესით ოჯახისთვის ბედნიერების მომტანი უნდა ყოფილიყო, რადგან მათი მივლინება კარიერის მაღალ საფეხურზე ასვლას ნიშნავდა,

მე,შენ და მთვარის სონატა (სრულად)

- მიყვარხარ,ალექსანდრა.შენ თავად ხარ ჩემი განთიადი,ჩემი აისი...ჩემი ვარკვლავებით მოჭედილი ცა,ჩემო მშვენიერებავ.- მინდა,რომ მთვარის სონატა მომიძღვნა,მაქსიმე.. გააკეთე ეს,ჩემთვის.

ვიღაცას უთქვამს, პოეტი ხარო?

ვიღაცას უთქვამს, პოეტი ხარო? და ირონიით მოსცვია სახე მიპასუხია:"გამოვიარო?! თუ ეს უბრალოდ არს შენი მახე?!" ვიღაცას უთქვამს, პოეტი ხარო? ვერ იკავებდა საცოდავ სიცილს. მითქვამს: "ეგ გული დღეს "გაგიხარო"? თუ ხვალ შეხვდები სულიერ სიკვდილს?!" ვიღაცას

ტირანის მახეში #4

ეს კაცი შენია ლილე,ამ წამს ის შენ გეკუთვნის მხოლოდ...წარმოდგენა,რომ მის სხეულს სხვა ქალის თითები ეხებოდნენ,ან ის ეხებოდა სხვისას ჭკუიდან მშლის,ნუთუ ეს ნორმალურია?!არც ის მეგონა,ასეთი ეჭვიანობა თუ შემეძლო,არ მეგონა ასეთი მესაკუთრე თუ ვიყავი..

უნებლიე შეცდომა (22- დასასრული)

შვებით ამოისუნთქეს, ახლა ყველა დაისჯებოდა, მაგრამ ის აფიქრებდათ, რომ დაჩის გრიგოლი არ უხსენებია, ეს კი საკმაოდ დიდი მიზეზი იყო კიდევ ენერვიულათ. უკვე ბინდდებოდა ბიჭები რომ მოვიდნენ, საშინლად დაღლილები ჩანდნენ. მაშინვე მაგიდა გაშალა ლილიამ და ყველა

უგულო (3 ნაწილი)

უი,თქვენ როგორ გაყინულხართ,რაღა ეს კარი აარჩიეთ,მაგრები ხართ რა-კვლავ ჯიბეებში ქექვა დაიწყო და გასაღებების აცმა ამოაძვრინა-სასიამოვნო არჩევანი არცერთი არაა აქ-გასაღები ჰაერში მოატრიალა და უხილავი კარი გამოაღო.

დამიბერდა გული!

გული დამიბერდა მგონი, ყელში მომდგომია ხველა, შენთან წაგებული ომი და ეს ნატყვიარი ყველა

ქამელეონისფერი სიყვარული (თავი 1)

მონატრებული ყველაფერი ლამაზიაო ამბობენ,მაგრამ მე მაინც ყოველთვის ლამაზად მიმაჩნდა თბილისი.მიყვარდა ამ პატარა ქალაქში ყველაფერი კარგიც და ცუდიც,ლამაზიც და უშნოც,საშიშიც და სიამოვნების მომრგვლელიც.მე და ის რაღაც უხილავი ძაფებით ვიყავით

მომენატრება ისევ სიცოცხლე

ეს პატარა ლექსია. მე ძაან მომწონს. იმედია მოგეწონებათ. თუკი შენ მოხვალ ჩემ ცივ ცხედართან, გთხოვ არ შემახო თბილი ხელები, მომენატრება ისევ სიცოცხლე და წამომივა მკვდარსაც ცრემლები.

ბედნიერად

ეს თეთრი, ურითმო ლექსია.. უბრალო,არაფრით გამორჩეული სხვების ლექსებიდან,მაგრამ ეს ის ლექსია ჩემთვის,გულის ღრმა ნაწილიდან სისხლად რომ წვეთავს და თითოეული წვეთი მახსენებს,როგორ მიყვარდი მხოლოდ ერთი! ახლა ღამეა,ძველ ტკივილებს გულში ვინახავ.. და გადის