კოსმოსივრცე

- მე ოლი ვარ. - ხელი გავუწოდე. - გამიცანი. სასწაული პლანეტიდან ვარ - სული ვარსკვლავი. არ შეგეშინდეს. მე მხატვარი ვარ. ოთახში კოსმოსი მაქვს. დიდი სარკე, რომელიც ჩემს ლურჯ სფეროებს ირეკლავს, ზღვაა. დამიჯერე, ყველაფერს აქვს სული, იმ თვალებსაც კედლებზე

ნუ ყვირი.

დედაჩემი არ მიცნობს. ალბათ, ამ ამბავში ყველაზე დიდი ტრაგედია ეს არის. არც უნდა მიკვირდეს. ჩემი არსებობის არც ერთი წელი მისი მხრიდან ჩემ უკან მდგარი სხეულის გაცნობით არ გალეულა. წელთან რა მინდა, საათიც არ გასულა. საათი კი არა, არც წუთი, არც წამი, არც

ყვითელი - JAUNE

"ყველაზე სუფთა ხარ და იცი, როდის დავრწმუნდი ამაში?! რომ წავედი და იტირე. ცრემლები თუ ოდესმე ასე მეტკინებოდა, არ ვიცოდი, შენს სიცოცხლეს გეფიცები. მოვკვდი. სუნთქვაც გამიწყდა. არ გაპატიებო და რამდენჯერ მაპატიე, განო?! მე ახლა დედამიწაზე ვარ. შენ -

მძიმე წერტილის შემდეგ

კაბის გალამაზებას შეუდგა, ალაგ-ალაგ ამოჭრა და ფანჯარაში ანარეკლს უყურებდა. - მზად არის. ძალიან კარგად გამოვიყურები. ღიმილიდან ისევ კივილამდე და ნემსი. დრო გარბის და მძინარეს არ უცდის, რომ გაღვიძებულს ისევ წარსულად დახვდეს. წერტილი ზღვასთან ზის.

Green

- გავდივარ. იგივე ჩაი მიუტანეთ. უთხარით, რომ ვანილიანმა ლიმონმა დაუტოვა. მიპოვოს. არქიტექტორმა ქვაფენილები მოარგო: "არომატით მეძებე!" - პირველი. და მარჯვნივ - "თუ ვერ გრძნობ, წამით ფილტვები შეივსე!" - მეორე. ახლა მარცხნივ - "მიპოვე! უკან მოიხედე."

Fly

- ვთქვი უკვე. ნუ დუმხარ. ყველაფერი ადრიანად დაიწყო. ამის ახსნა აუცილებელი არ არის. შენ ძალიან ჭკვიანი ხარ, ოვა. გადამიარა ოკეანის სიღრმიდან მომავალმა ცუნამმა და მაშინ მივხვდი, იმის სიღრმე ძალიან დიდი იყო. - რატომ თქვი? - იმიტომ, რომ მიყვარხარ.

ლიმონისფერი [სრულად]

მას შეიძლება ლიმონის ხე სახლში აქვს. ამის წარმოდგენაზე ტანში მცრის. არა. არამარტო ეს ხე, მის სახლში ყველაფერი ლიმონისფერი იქნება, ვიცი. ძალიან უხდება. ზუსტად ისე, როგორც მე რძისფერი. უფრო სწორად, - მსგავსად.

უსახო

დგახარ მერვე სართულის ფანჯარასთან. სადღაც უშვებ, რომ იქნებ... ეგაა, სიკვდილის გეშინია. შენ ზოგადად ხარ მშიშარა. ყოველთვის ყველაფრის გეშინია. შიში ისე გჭამს, როგორც დუმილი. და რადგან შენ ყველაფრის გეშინია, იტანჯები. ეგ ტანჯვა საუკუნოა, დამერწმუნე.

წარსულიდან [სრულად]

- ყველაფერს ჯანდაბამდე გზა ჰქონია, თუკი შენ ჩემთან არ იქნები. მიყვარხარ. უსაზღვროდ. მაპატიე, რომ ჩემს თავს მაშინ შენი უსიტყვობა ვაპატიე და ისე მარტო შეგატოვე ტკივილები, დღეს ათი წლით დაბერებულ ჩემს საყვარელ ქალს ვუყურებ.

გამოფხიზლება [სრულად]

- ჩემნაირი ბევრი მოგწერს და შეიძლება დაიღალო, მხოლოდ ამიტომ ვიკითხე. - თითქოს ნაწყენი ტონი ვიგრძენი. ისე უცხოდ და თან ახლოს შემეხო, ტანში დამიარა. - იქნებ, არავინ მწერს? - არა, ასე იციან ხოლმე. ვინმეს რომ მოუნდეს და გითხრას გული გადამიშალეო, არ