ყავა უშაქროდ [სრულად]

რატომ შენ მაინცდამაინც შავი და მე თეთრი - არ ვიცი, მაგრამ თუკი რამე შეუქმნია ღმერთს, მშთანთქავი - შენ, ამრეკლი - მე. ხოლო, როცა შენი ღამის თვალი და ჩემი დღის თვალი დაუსრულებელი ჰორიზონტის ბოლოს ხვდება, ჩვენ შორის მცირე მანძილს დაჭერილი ოცნებები

ვაშლის ყვავილობა [სრულად]

სამფეხა სკამზე ჯდება და მე მოლბერტთან მივდივარ. ვარდისფერი ფუნჯით ვხატავ თვითონ გაზაფხულს, რომელმაც ჯერ არ იცის, რომ გაზაფხულია. ვუხატავ ყვავილებს, რომლებიც სულში აქვს აყვავებული, მაგრამ თვითონ ვერ ხედავს. მე ვასრულებ მის ხატვას, მაგრამ თვითონ

.გაგრძელება.

"გეგონა, უჩემოდ შეხვდებოდი იისფერი ჰორტენზიების ყვავილობას გაზაფხულთან ერთად?" "შევხვდებით იქ, სადაც აქამდე." "იისფერო, იჩქარე, მე უკვე იქ ვარ და მენატრები!"

.დასაწყისი.

- არ გაიწმინდო ფეხსაცმელი, მოდი. - ბევრჯერ დაახამხამე თვალები, წამწამები ლამაზად გიჩანს. - ხშირად ჩამახედე თვალებში, გავთბე. - გვერდით დამიდექი, გისმინო. - ხელს გადაგხვევ, გიგრძნო.

წითელი ზაფრანები [სრულად]

თეთრკაბიანი ქალი ზანტად მიუყვებოდა ქვიან ბილიკს. გზადაგზა მწვანე ცრემლები იკავებდნენ მშრალ ადგილებს. მწვანე იმიტომ იყო, რომ თავად ამ ქალს ეზიზღებოდა. ძირს დაიხარა, მუხლებით მიწას დაეყრდნო, ხელებში ხრეშიანი მიწა ჩაიბღუჯა, მტევანი გაშალა და სული

მრავალწერტილი [სრულად]

ასეთები არიან ანგელოზები. მოდიან, ან მოფრინავენ. მსუბუქად. კიდევ უფრო, ვიდრე ჩანს. გჩუქნიან ყველაფერს, რაც გააჩნიათ. სანაცვლოდ, მხოლოდ სიყვარულს ელიან. სამყარო ბრუნავს. უცნაურად. თენდება. სულ თენდება. აღარ ღამდება. დღეა. რა დააღამებს, როცა თვალები

Carpe Diem [სრულად]

- ოლი. - ლოლა მქვია. - ხმა ამოიღო და მხოლოდ ერთი სიტყვის თქმა მოახერხა. - ოლი, წამების დამჭერო. - მიპოვე. - დუმილის შემდეგ დაამატა. - წამების დაჭერას ვიწყებთ, ოლი. სამი ივლისია დღეს. - დაიხარა და ოლის ნაზად აკოცა ლოყაზე.

სიკვდილის სიცოცხლე [სრულად]

- გუშინწინ მიწაში ყვავილები დავმარხე, ავა. შავი ვარდები. მზე ისე უშნოდ ანათებდა, არც წყალმა უშველა, არც ჟანგბადმა და გამიხმა. ოღონდ ეს არ იყო ის გახმობა, როგორც ყველა ყვავილი, ალბათ, სულის გაყინვას ეტოლებოდა.

თეთრი დღეები.

ახლა დღეებიც ისე ნაცრისფერია, რომ მალე გათეთრდება. ახლა სუნთქვაც ისე სუსტია, თითქოს მალე შეწყდება. ახლა გულისცემაც ისე შენელებულია, ლამის გაჩერდეს, მაგრამ მე მაინც გათენებას ვუცდი.

Jaune [სრულად]

შემოხვეული ხელები და გაცოცხლებული გრძნობა. აჩქარებული გულისცემა, გახშირებული სუნთქვა და უკონტროლო პულსი. თითქოს, ზღვა ადიდდა და ქალაქს გადაუარა. თითქოს, თბილ ქვეყანაში გაფრენილი მერცხალი შემოდგომაზე უკან მოფრინდა. თითქოს, უკუნით ღამეში მზე ამოვიდა