ვაშლის ყვავილობა [სრულად]

- აქ ყველაფერს შენი სუნი აქვს. - მეუბნება და თავს მხარზე მადებს. - მართლა მენატრებოდი. - ჩურჩულებს და თვალებს ხუჭავს. კედლებს თვალს ვავლებ და ვაშლის ყვავილებია ირგვლივ. ვარდისფერ ფერშია ყველაფერი.

Fly [სრულად]

.Fly me to the MOON. ჩემი ყელსმომდგარი გულისრევა და ხორხში გაჩხერილი ხმაურიანი ჰაე ხარ, მიუხედავად იმისა, რომ შენი წარმოთქმისას სახმო სიმები არ ჟღერს, მაგრამ - ვღრიალებთ. ჩშ, ვერავინ გაიგებს.

Thé #6

"- მე შენს ყავას მაინც დავლევ და შევივსებ უშენობას, შენ რა გეშველება, არ ვიცი. - ჩაფიქრებული მეუბნება და კარს აღებს. - აბა, arrivederci, ყავა, ბედნიერად. - Merci, სკოჩო. კარში გასული უკან ბრუნდება და ლოყაზე მკოცნის."

Thé #5

"შენ ვერ მოკლავ შენში ეშმაკს და ვერაფერს უბრძანებ მას, მაგრამ წამიერი მიძინებები არსებობს, როცა ბედნიერების უფლება გაქვს. მთავარია - Carpe diem. კარმა ცუდი რამეა. საყვარელ ქალს შენი ყველა ნაბიჯი დაუბრუნდება."

Thé #4

"და ყველაფრის მიუხედავად, მინდა ვაკოცო და ვიგრძნო, დავიგულო - ჩემად. არ შემიძლია უარი ვთქვა და ვერ გავუბრაზდები, მაგრამ თავი მტკივდება ნერვთა დაჭიმულობისგან. სისხლჩაქცევად იქცევა ჩემი ყველა ფიქრი, რაც არ უნდა უაზრო იყოს."

Thé #3

"დამოკიდებულების შეგრძნება შეგიპყრობს, როგორც დიადი სურვილი და სწორედ ესაა - მსხვერპლშეწირვა. თითებს დაიტეხ, ისე მოგინდება შემეხო; ყველა ძვალი რომ ჩაგემსხვრას, საკუთარი ხელით ააწყობ და ჩამეხუტები; წელმოკუნტული - გასწორდები და კვლავ ჩემს საყრდენად

Thé #2

"ხელოვნების დონეზე აყვანილი გაზიარებული ჩაი შენი ნაწილისადმი და მეხსიერებაში ყველა სასიყვარულო ლუქის გახსნა წამთა ჯაჭვში ერთდროულად ებმება. მოვლენები თანმიმდევრობით ენაცვლება ერთმანეთს და სიჩუმეში ხმაურს იწვევს მხოლოდ გულთა გამალებული ძგერა.

Thé #1

"ღმერთის კაიფი. ჩვენი დროა - მეთქი და არ შეგეშინდეს. ახლა ავდგები და მაგ მაგიდას ამოგიტრიალებ. ნუ სვამ ასე ჩაის. ნუ. მანდ მე უნდა გეჯდე, შენი ხელი მეჭიროს, ვსაუბრობდეთ რომელი ჩაი სჯობს, თუ საერთოდ - უშაქრო ყავა და გაეშვი, რა. არ დალიო - მეთქი.

მკვებავი ორგაზმი [სრულად]

სივრცევ. შეზიზღებამდე ვკარგავ გონს შენზე. გულისრევამდე მიყვარხარ. მთელ ჩემს კეთილშობილ ამორალურობას ვფიცავ, მაგიჟებს შენი სადო-მაზოხიზმი. ჩემს არსებას სძულხარ. სხეული ვერ გიტანს. ცინიკოსობა კი ისაა, რომ მალე გავაფრენ შენი შეგრძნებით.

აღსარება [სრულად]

მე შენი ზღვა ვარ, შენ ჩემი ოკეანე. შენ მე მომიცავ და მთელ არსებაში მინახავ. ყველაზე მთავარი - მე შენ გჭირდები, რომ იცოცხლო და იგრძნო, სუნთქავ. შენ კი - შენი ყველა ნაწილით - მეჩემები.