****

ცეცხლის ენები...ტალღებად თმაში, იასამანის სურნელი კანზე, ორი ზურმუხტი...იქეთ და აქეთ... თლილი თითები,პატარა ძალზე...

ვიღებ კალამს

ვიღებ რვეულს,ახალს... რჩეულს და ძველ ფურცლებს ცეცხლად ვაქცევ, მე არ ვგავარ არც დამშეულს, და არც სითბოს უხვად გამცემს.

მთვარიან ღამეს

რაღა სჯობია მთვარიან ღამეს, მთვარეს რომ უსმენ ისიც რომ გისმენს, რამე სჯობია მთვარიან ღამეს? უტიფრად რომ დგას, ჩვენ რომ შეგვცქერის.

მხატვარი VS დამსჯელი

ზღვის ბოროტ ტალღებს გავატან სევდას, სევდას - რომელიც მუდამ თან მდევდა, თუ შემრჩა ძალა - დაგხატავ ზღვებად, და მონატრების ფერად საზღვრებად,

* * *

...ცხოველ ვედრებას წაუღია წლები დიადი, ფუნჯი მომპარა,შემომახვია ირგვლივ წყვდიადი, ფიქრი წაბილწა და დაამიწა, აზრი დაშალა, და ბოროტებამ ჩემს დაღლილ სულში ფრთები გაშალა..

შენი პირველი ხილვა(მარის❤️)

დიდი ხანი ვიყავი დაკარგული.დეპრესია,გაურკვევლობა,ბრაზი და კიდევ ვინ იცის რამდენი რამე მაწუხებდა.მთავარი კი ის იყო,რომ გარკვეული დროის განმავლობაში აღარც ვწერდი. მოკლედ დაგიბრუნდით აწ უკვე აბიტურიენტი,ახალი მუზით და ახალი იდეებით.სულ პირველად რომ

"ვიყავ წყვდიადში"

ვიყავ წყვდიაში და სიცრუეში... ბრმა იყო თვალები ჩემი ზურმუხტის, ჩემი ფსიქიკა ასე აშლილი... და ნებისყოფა ასე წაშლილი...

მე შენს თვალებში

მე შენს თვალებში, სულთქმავ ჩემო, დავანთებ სანთელს, და შენს ღიმილში სამადლობელ აღვავლენ ლოცვას, ჩემო მზისფერო ქალავ, ჩემს სულს რომ აფენ ნათელს, საღვთო ბილიკზე მომაბრუნე, შემომხვდი როცა..

დამელოდე

ზოგჯერ მინდა ვიყო ელვა. ჭექა-ქუხილი და სეტყვა. ღამე არის მთვარიანი, გელოდები ხანი არის.

ღამის კვალი

საოცრებაა, როდესაც შუა ღამით ენერგიით ივსები, როდესაც მთვარე ამოდის ამოდის შენი ფიქრები, ფიქრები რომელზედაც დღისით არასოდეს იფიქრებდი.