თითქოს არც ხარ

სიყვარული აღარ არის იმ დღეს გაქრა, ტყუილია მერე რა რომ ესეც მტანჯავს, მერე რა რომ დღეს მიყვარხარ - უკვე სხვა ხარ, -არ ვაპირებ გავაგრძელო, აღარ მყავხარ, ნახვამდის ვთქვი, და გაგიშვი თითქოს არც ხარ...

წამო წავიდეთ

წამო წავიდეთ მითხრა ჩურჩულით სიომ უეცრად გააღო  კარები, ნუ ზიხარ მარტო შენს წყვდიადში ცხოვრების ნაბიჯებს ძლიერ მიადგი.

სიგარეტის კვამლში

რავი ხალხო რა გითხრათ ცოტა ჩამოვშორდი ყველაფერს რაც მიყვარს მაგრამ ლექსების წერა თუმდაც არ გამომდიოდეს მაინც მეწერება

გზა-კვალი

არც თუ ისე დიდია წუთისოფლის გზა-კვალი. გზის ბოლო კი ორგვარი, ხან კარგი, ხან ცუდია.

გაზაფხული

მინდა ვიყოთ ერთად და შენს თითებს ვთვლიდე გაზაფხულზე ერთად დაველოდეოთ ჩიტებს

სევდის ფერია

ჩემი წარსული სევდის ფერია, შენში ნაპოვნი ღმერთი მეწვია.

ამ ღამემ

ღამე, როცა მარტოა მთვარეც სადაც ვარსკვლავებიც აღარ ჩანს როცა ვერ იყოფს გრძნობას გონება გული კი თავისას  არ თმობს მოგონებად. როცა ჩუმი სიმღერა უფრო ღრმად აღწევს

დავდივარ მარტო

ღამე ქუჩაში დავდივარ მარტო, ნაცრისფერ წვიმას რომ შევხვდე ახლოს

არდაბრუნება

ახლა, უდაბნო, ველოდები ახალ განაჩენს. ახლა სულერთი არის ჩემთვის გაზაფხულება. გადიან წლები, რაღაც მაინც დარჩა უცვლელი, ისევ მწადია გაფრენა და არდაბრუნება...

შენზე ფიქრების ღამისთევა

… სიყვარულში მე ჩავუძირივარ იმ “გართობების” ნაკადს, თუ გულს არავის ვატკენთქო, მეთქი წინ რაღა უდგას ამას?! …