არ მინდა ჩემი შვილი მე რომ დამემსგავსოს

ვერ შევძლებ ვუყურო, როგორ შეწყვეტს ჩემთან ლაპარაკს მაშინ, როცა ეს ყველაზე მეტად დასჭირდება. ვერ ავიტან მოვისმინო კედლის მეორე მხრიდან ჩუმი ტირილი და მითხრას, რომ ცუდი სიზმარი ნახა, ან, ემოციურ ფილმს უყურა. ვერ ავიტან ვუყურო, როგორ მშორდება და

ჩემი მზე

გარეთ მზეა,მაგრამ თითქოს მაინც სიბნელე სუფევს,ტემპერატურა მაღალია,მაგრამ ჩემში მაინც ყველაფერი გაყინულია.მზე მომენატრა! მისი სინათლე და სითბო მომენატრა,მაგრამ მე მზე აღარ მყავს,ის გარდაიცვალა და დამტოვა მარტო სიბნელეში და სიცივეში,არც კი

ჩემი სიცოცხლის აზრი ხარ!!! (2)

სახლამდეც მივაღწიეთ, ძალიან მომნატრებია ეს ადგილები. სახლში რომ შევედით მაშინვე ჩემი ოთახისაკენ გავემართე და ჩემს ტანსაცმელს ადგილი მივუჩუნე. შემდეგ, კი კვლავ მისაღებში დავბრუნდი. იო იქ არ დამხვდა, ამიტომაც სამზარეულოსაკენ ავიღე გეზი. იო

ჩემი მორაგბე (6)

საპასუხოდ გამიღიმა და წავიდა. თითქოს ნაღვლიანი ღიმილი იყო. ალბათ გული სწყდებოდა მისგან რომ მოვიდიოდი, ან მე მინდოდა რომ ასე ყოფილიყო.. ველოდი მის ჩახუტებას ,მაგრამ უბრალოდ გამიღიმა. ჰო აი ასე უბრალოდ წავიდა.

ჩემი სიცოცხლის აზრი ხარ!!!

მოკლედ აგიხსნით ყველაფერს, რადგან ბევრი მიკიბვ-მოკიბვები და მითუმეტეს საკუთარ თავზე საუბარი არ მიყვარს. ვცხოვრობ ერთ პატარა სოფელში სადაც არაჩვეულებრივი ბუნებაა, სუფთა ჰაერი და რაც მთავარია არაჩვეულებრივი ხალხი. ყველაზე დიდი ბედნიერება ჩემთვის ჩემი

ჩემი ცხოვრება (2 თავი)

- იცი, არასდროს შემხვედრია ისეთი განსხვავებული ძმები, როგორებიც კახა და სანდრო არიან. კახასნაირად ალბათ არასდროს არავის მივნდობივარ. აი შენ კი ჩემ თვალშ ნამდვილი გმირი ხარ. როგორ მოახერხე და გაუძელი მის ხასიათს ამდენი ხნის მანძილზე? -ლიკუშ, ხომ იცი

ჩემი მორაგბე (5)

1 თვე ისე გავიდა, დღეში მხოლოდ ერთ ლუკმას ვჭამდი.არაფერი მინდოდა საგიჟეთიდან წასვლის გარდა. მე გიჟი არ ვიყავი... არ ვიცი სხვებს რა ეგონათ, მაგრამ მე ნორმალურ ჭკუაზე ვიყავი .იმის მერე გავგიჟდი, რაც ამ ჯოჯოხეთში მომიყვანეს. ჰო ასე იყო... მიუხედავად

ჩემი ცხოვრება (1 თავი)

მტვრების გადაწმენდას ვასრულებ , როცა კარადის თავიდან ყუთებს ვიღებ. ერთ მათგანში მოგოგნებებია თავმოყრილი და გული თითქოს დარტყმას ტოვებს. ერთდროულად ვგრძნობ ბედნიერებასაც და ტკივლსაც. ხალიჩაზე ვიკეცები წინ ვდებ ვარდისფერ ყუთს და ხელის კანკალით ვხდი

ჩემი ისტორია

გამარჯობათ მე ახალი ვარ აქ მინდა ჩემი ცხოვრების დეტალები აგიღწეროთ როგორც უკვე ავღნიშნე ჩემი ცხოვრების დეტალების ახწერა მომინდა მაგრამ სახელს და გვარს ჯობია ანონიმად დავტოვოთ.. და გამოგონილი პერსონაჟი იყოს თვქვეთვის , მაშასე ჩემი დაბადებიდან

ჩემი მორაგბე (4 )

დილით თვალი გავახილე და დავინახე თუ რა კომფორტულად მოძრაობდა ჩემს ხელზე უზარმაზარი ობობა. ვიინ დამასვავდა ხელზე თუ არა ელენე ? ! ჩემს კივილზე საოცრად ხალისობდა . - კაი კაი რა მოგივიდა გოგო, დაწყნარდი ! ობობა მომაცილა და გარეთ დასვა - აუ აქ ხომ