სასაცილოა,ნახე,გარეთ გაიხედე,დღეს ყველაფერი გულისამრევია,შაშინლად ნაცრისფერი და გულისამრევი,მძულს აქაურობა,აქ სუნთქვა მეკვრება,აქ ფეხებზე კიდიათ ჩემი გრძნობები...
12-13 წლისაა ნინი----მესამე შეყვარებულს გლოვობს ამ კვირაში და გაფუჭებულ მაკიაჟს სველი სალფეთქით იწმენს,ფიქრობს რატომაა უბედური,არავის უყვარს,მაგრამ იმაზე არ ფიქრობს რომ ეს ყველაფერი მხოლოდ მისი ბრალია,ის ამცირებს სხვებს,ის დასცინის გოგონებს რომლებსაც შეყვარებული არ ყავთ...
14-15 წლისაა ნინი----სოციალურ ქსელში შიშველ ფოტოებს აქვეყნებს,თან სხვადასხვანაირს,ბევჯერ FAKE ფოტოებიც გამოუყენებია,მერე რა,სიამოვნებს მამაკაცების ყურადღება,ბევრიც აგინებს მაგრამ ეგ არაფერი,ის ხომ დამოუკიდებელია...
16-17 წლისაა ნინი----დაკარგულ ქალიშვილობას გლოვობს,ეს როგორ დაემართა,თუმცა მერე რა,ვის არ მოსვლიაო გაიფიქრებს და თავის ცხოვრებას გააგრძელებს,ისევ ისე,უინტერესოდ...
18-19 წლისაა ნინი----მშობლებმა სახლიდან გამოაგდეს როცა გაიგეს,რომ ნინიკომ მეორეჯერ დაწვა უცნობ მამაკაცთან,თან მიაძახეს ასეთი შვილი არ გაგვიზრდია ჩვენო,ნინიმ ერთი ორი ცრემლი გადმოაგდო,მერე დაიკიდა,მათთან როდემდე ვიქნებოდიო,ბარგი აიღო და შეყვარებულს სახლში მიადგა,ბიჭმა კი ხმამაღლა გაიცინა და კარები მოუხარა-"არ ვუყვარდი"-გაიფიქრა ნინიმ და წავიდა,თავისი დაქალის სახლში,დროებით რათქმაუნდა...
20-21 წლისაა ნინი----სათვალავი აერია მერამდენე შეყვარებული დაშორდა,დაქალმაც სახლიდან წამოაბრძანა და ბორდელს მიადგა,იქ პირდაპირ მიიღეს,არაუშავს,მთვარია ფულიც ექნება და სიამოვნებასაც მიიღებს,არ აინტერესებს ხალხის აზრი,ის ხომ დამოუკიდებელი გოგონაა...
22-23 წლისაა----უკვე სერიოზულად დაფიქრდა თავის ცხოვრებაზე როცა ქუჩაში დაინახა ქალი და კაცი,ბავშვით,მეც მინდა სიყვარულიო გაიფიქრა,მაგრამ მერე ესეც დაიკიდა და ახალ კაცს დაუქნია ხელი
24-25 წლისაა----ვის რაში ჭირდება მისნაირი მეტრაკე? აღარ უნდა ასე ცხოვრება,წერილი დაწერა და... სუიციდი...
წერილი შემდეგნაირია
"დამღალა ცხოვრებამ,არავის ვუყვარვარ,უბედური ვარ,ბევრი რამ გამოვიარე..." და ბლა ბლა ბლა...
როცა გავიგებ რომ კიდევ ერთმა სუიციდით დაასრულა სიცოცხლე,გავიცინებ და წიგნის კითხვას გავაგრძელებ,მერე რა,ის ღირსი იყო,ალბათ არავინ დაიტირებს,ის კიარა მისი გვამი ალბათ საფლავსაც ვერ ეღირსება,მან კი წერილის წერილის წერის პროცესში ჩათვალა რომ ღირსეულად მოკვდა...
დღეს,აქ,ამ გულისამრევ ყოველდღიურობაზე ვწერ,თქვენ კი ალბათ შეფასების ღირსადაც არ ჩათვლით ჩემ ჩანაჯღაბნს,მარტო იმიტომ რომ თითოეულ თქვენთანაგნზე და კიდევ სხვა ბევრი თქვენნაირი ნინიკოების ბინძურ სულზე ვწერ,ჯანდაბსაც წაუღია თქვენი არსებობა,მე მაინც დავწერ,მიდით,გამამრიტიკეთ,გამთათხეთ,არაუშავს,ეს მაძლიერებს,თქვენი სიძულვირი მაძლიერებს...
ნუთუ არასდროს გქონიათ ისეთი მომენტი რომ დაფიქრებულხართ ყველაფერზე? ყველაზე და ყველაფერზე,დაფიქრებულხარტ და გიგრძვნიათ ზიზღი,ბოროტება,სიძულვირი... მაგრამ ეს მხოლოდ ღამით ხდება,დილას კი,დილას ოოო რა კარგ ჯანზე ხართ,გავიწყდებათ სხვა ყველაფერი...
მიმოიხედე,ყველაფერი აბსურდია,ყალბი,ისეთი ყალბია,როგორიც ბევრის სიყვარული... მტკივა უსამართლობა,ისე მტკივა,როგორც მოხუცს სიკვდილი,ხო მართლა,სიკვდილზე გამახსენდა,ერთ დღეს ისიც გეწვევათ,ხოდა,დარწმუნებული იყავით რომ სამოთხე ყველას არ შეგხვდებათ,დაიტანჯებით და ინანებთ იმ უფერულად და უსამართლოდ გატარებულ დღეებს,სანამ გვიანი არ არის დაფიქრდით რას წარმოადგენთ,დაფიქრდით,იქნებ უშველოთ საკუტარ ბინზურ სულს...