ძნელი იყო მისთვის ბავშვობა...ზედმეტად რთული...ბევრი იფიქრებს „რა ძნელი ბავშვობა მაგას ჰქონდაო?“ მაგრამ თქვენ რა იცით ?!
იცით რა რთული იყო,როდესაც საკუთარი დედა „შლანგით“ გცემდათ კამფეტის გულისთვის?!
ან ის თუ იცით როგორი იყო როდესაც,ლახტით გცემდათ საკუთარი დედა,მხოლოდ იმიტომ რომ არ გინდოდათ ტყეში?!
არა,ჯანდაბა! არაფერი არ იცით! არ გესმით!
ამბობთ ადვილი იყოვო.მაგრამ,არა!მისთვის ზედმეტად რთული იყო...
ბავშვობა სადაც კამფეტსაც კი არ ყიდულობდნენ,სადაც არაფერი ჰქონდა...
მამა,რომელიც სულ აგინებდა.სულ უყვიროდა.ან სულ უბღვერდა.ან ურტამდა.იცით?! საკუთარი მამის ხელი თუ იცით ?! არა,არ იცით.
მან კი საკუთარი მამის ხელი პირველად,მაშინ იგემა როდესაც ძმას შოკოლადის გაყოფა სთხოვა.
რისთვის დაარტყა ?! შოკოლადისთვის ?! მერე თვლით რომ ადვილი ცხოვრება ჰქონდა ?! მერე კიდევ იტყვით,რომ ზე არც უნდა ეფიქრათ ?!
და თქვენ რა იცით როგორია,როდესაც საკუთარი ბებია გეტყვის ჯობდა შენი თავი ბავშტა სახლში ჩაებარებინათო ?!
და თქვენ რა იცით მისთვის რა რთული იყო ეს ?!
ის დრო,როდესაც მეგობრებსაც კი ჰკარგავდა ისე,რომ თვითონაც ვერ ხვდებოდა:როგორ? ან რატომ დაკარგა?
და თქვენ რა იცით როგორ უჭირდა?!
რთულია არა ?! როდესაც არც მეგობრები,არც კარგი მშობლები და არავინ გყავს.
და მერე განკიცხავენ ესეთი როგორიაო.
ასეთია ცივი,უხეში,უგრძნობი.მაგრამ თქვენ რა იცით სინამდვილეში როგორია ?!
არავინ იცის.
სიკვდილიო.სუიციდიო.
არც,უცდია.არა,ვერ ცდიდა მაინც ეცოდებოდა ის ხალხი,რომელსაც მშობლებს ეძახდა.არავის სჭირდებოდა და იცოდა.მართლა იცოდა.ხვდებოდა.მაგრამ მაინც ინარჩუნებდა იმის სიძლიერეს,რომ ეცოცხლა.რომ ვინმესთვის საჭირო ყოფილიყო.
ყველას ეხმარებოდა,ყველას გვერდში უდგებოდა,ყველას ამხნევებდა.მაგრამ თვითონ არავინ ჰყავდა.
ჯანდაბა!არაფერი გესმით!არავის გესმით!ვერ გაუგებთ...ცუდი ცხოვრება აქვს...ცუდი არა,რთული...
და მერე სიკვდილის,რომ გადაწყვეტს...სუიციდს,რომ გადაწყვეტს...მერე იკითხავენ „ასე რატომ მოიქცაო?“არ გაახსენდებათ ძველი საქციელები.მხოლოდ მას განკიცხავენ სულელი ბავშვი იყოვო.
არა,და არ ესმით.
და თქვენ რა იცით როგორ უჭირდა იმ ბავშვს?!