იმედი... არის მომენტები როცა არავინ გაინტერესებს,იკეტები შენს თავში და ფიქრობ,რატომ გაჩნდი ამ ქვეყანაზე? რატომ გაჩნდი თუ ასეთ ტკივილში უნდა იცხოვრო? ფიქრობ და ვერ აცნობიერებ რა ხდება შენ თავს,იცი რომ არ გაქვს უფლება შენ თავს სიცოცხლე წაართვა......ქუჩაში გადიხარ და ხედავ უამრავ გაჭირვებულს .......უარესად გიმძიმდება გული,ხედავ აუმრავი ადამიანის თვალებს....რომელიც ტკივილითაა აღსავსე,მათ თვალებში მხოლოდ სევდა ბატონობს,აღარ აქვთ იმედი რომ ყველაფერი კარგად იქნება,,,,,ბოლოს,იმედდაკარგული,განადგურებული,ისევ ეკლესიის კარებს მიადგები,შედიხარ და აცნობიერებ რომ ყველა შენი პრობლემა გარეთ დარჩა მაგრამ........აქაც არსებობს ის მაგრამ რომელიც ყველაფერს ცვლის (ხშირ შემთხვევაში უარესობისკენ) ხატებთან მდგარი კვლავ პრობლემეს იხსენებ და უფალს გადარჩენს ს თხოვ,,,გარეთ გასული ხვდები რომ შენ ბედნიერი ხარ მათთან შედარებით,რომელნიც განუკურნებელი სენით არიან ავად,რამდენი ოჯახი ცოვრობს საყვარელი ადამიანის დაკარგვით გამოწვეული ტკივილით,,,,ამ დროს გიჩნდება იმედი! ..............იმედი გადარჩენის,წამი წყვეტს მთელ ცხოვრებას, უკან გადადგმული ნაბიჯი კი იმედია.....იმედი გადარჩენის.უკან შემობრუნებული უამრავ ადამიანს დაინახავ რომელიც დახმარებას ელის,არ კარგავს იმედს........სიცოცხლის გადარჩენის იმედს