ღმერთო...
რა კარგია
ღმერთო...
ჟ'ტამ...
__________
საფრანგეთი.
"ღ" "ჟ"...
ჩემი კაკუნები...
ლამაზი ქუჩები...
მაინც,საფრანგეთია რა...
რაღაცნაირი სურნელი ტრიალებს.
"ჩემებური".
ხალხი გრაციოზული.
ქუჩები დახვეწილი.
შენობები მაღალი. ზოგიც დაბალი.
მომწონს აქაურობა.
______
ნელა მივაბიჯებ ვიწრო ქუჩებში.
ღამეა,გარეთ არავინაა.
სიჩუმეს,მხოლოდ ჩემი კაკუნების კაკუნი არღვევს.
საშინელი თავისუფლებაა.
აქ,შემიძლია გავფრინდე.
შემიძლია ხმამაღლა ვიყვირო-ჟ'ტამ...
აქ,აქ მე ყველაფერი შემიძლია...
______
და რადგან,ყველაფერი შემიძლია,დაე გადავხტე.
ეიფელი...
ძლივს ავედი,მართლა მაღალია...
ბოლომდე...
მერე,ბოლო სართულზე დავდექი,და ხელები გავშალე

-მადამ,რას აკეთებთ..._ბოხი ბარიტონი,თანაც იმდენად სასიამოვნო,მისი მფლობელის ვინაობის დადგენის გამო,ფრენაზე დროებით უარი ვთქვი.
ოჰ...
ღმერთო...
-მე,მინდა გავფრინდე-ვპასუხობ ქართულად...
მომეჩვენა,რომ ქართველია.
-მაშინ,ერთად გავფრინდეთ-მპასუხობს ფრანგულად.
ანუ,ფრანგია,რომელსაც ესმის ქართული.
-თანახმა ვარ-და ხელებს ვშლი.
უკნიდან მეხვევა...
და მეც,წინ მივიწევ.
ერთი კივილი ჰაერში...
მისი ჩუმი "ჟ'ტამ" ...
და თავისუფლება.
____
____
გამარჯობათ (მორცხვი ღიმილი)
პირველი სიახლეა,ვინც წაიკითხავთ,მითხარით,როგორია...
გავაგრძელო წერა?