ბოლო დროს ვსუნთქავ ღრმად. უფრო გახშირებული სუნთქვით, უფრო ხმამაღლა ვიდრე შენ.
მიკეთია აირწინაღი., იმიტომ არა რომ ეს ჩემი მეორე მსოფლიო ომიდან მოყოლებული ძველი ჩვევაა.… დღეს მე გაზით არავინ მგუდავს, უბრალოდ ჰაერში ზოგიერთი ადამიანის ამონასუნთქის , ჩემს ფილტვებში ჩაშვების პერსპექტივა არ მხიბლავს.
ვიწამლები.
ვიწამლები შეშინებულებით, მოტყუებულებით და ტვინგამორეცხილებით.პოტენციური მეძავებით და უპეტენციო მამრებით. სულელი ფემინისტებით და ფანატიკოსი თვითმკვლელებით… ვიწამლები კეთილსინდისიერებით უსინდისობაში.

ჩემი სახლის ყვითელ კედლებში ფანჯრის წინ ვდგევარ, როგორც აუქციონზე გაყიდული იაფფასიანი ეროტიკული ხელოვნების ნიმუში და ვხვდები, რომ საკუთარმა სხეულმა ვერჯერ მიღალატა.
იმიტომ რომ თავი მარტო არ მეგრძნო გამოვიგონე სექსუალური უშუალობა და შენ გაიძულე გერწმუნა მისი აუცილებლობა. გაიძულე გერწმუნა არაფერია აუცილებელი რაც კანონსი არ წერია და შენ ეს დაიჯერე.
მე ბიოლოგურია ტერორისტი ვარ ჰარი
ვყლაპავ ჰალუცინატორებ და ვიღებ ბილეთს ერთი მიმართულებით

გელოდები და ვიწყებ ჩემს ქუჩაზე გავლილი მანქანების და შენს სახლამდე ნაბიჯების თვლას. ასე დრო მალე გადის
შენს სიჩუმეს ყოველთვის აქვს გამართლება
შენს სახლამდე 63 ნაბიჯია