რა არის სიცოცხლე? -,, სიცოცხლე სევდა არის, ადამიანად ყოფნის ტკბილი სევდა". ჩვენთვის სასიცოცხლოდ გამოყოფილი დრო ძალზედ ხანმოკლეა და სიზმარივით სწრაფად გადის, ქრება. ის თითქოს წამია, ამ მცირე დროში კი უნდა ვეცადოთ რომ სწორად ვიცხოვროთ-ვილოცოთ და ვიმარხულოთ, რასაც უდიდესი ძალა, მადლი აქვს.
სწორად ცხოვრების შემდეგ ჩვენ ადგილს დავიმკვიდრებთ ზეციურ სასუფეველში და ჩვენი სული სიმშვიდეს ჰპოვებს. ჩვენს სახელს ყველა აღტაცებით გაიხსენებს,ჩვენი შთამომავლები ჩვენით იამაყებენ. საბრალოა ის ადამიანი,რომელიც სისცოცხლეში არ აკეთებდა რამე ღირებულს,რომლის საფლავზე არავინ მივა და თითო ყვავილს მაინც არ დაუდებს გულზე.
მარიამ ღვთისმშობელი ამბბდა:,,გიხაროდენ ქალწულო უბიწოო" ,,გიხაროდენ უხრწნელო დედაო". მართლაც,რომ ბედნიერია ის ადამიანი,რომელიც ტაძრისაკენ,ღვთისაკენ მიმავალ გზას ადგას და ბოლომდედაც ღირდეულად მიდის. ასეთი ადამიანების დეფიციტია გარშემო. თითქოს სიკეთე,თავმდაბლობა სადღაც დაიკარგა და არავინ ცდილიბს მის პოვნას.
როგორია ჩემი სიცოცხლე?- ჩემი სიცოხლე ერთფეროვანია,არაფრით გამორჩეული,რომელსიც ერთნაირი დოზით არის როგორც სიხარული,ისე მწუხარება.მე პირადად არ მსურს მარადიული სიცოცხლე,რადგნ ვფიქრობ მოსაბეზრებელი იქნება. მსურს ვიცხოვრო ცოტა ხანს,მაგრამ ღირსეულად.