_პირველად გაგიცანი შენ და მერე გავიცანი სამყარო .
წიგნის გვერდებივით ამერიე
_და მოსვენება დამიკარგე
მერე ალუბლის წვენი და სიმართლე შემაყვრე,
მერე საკუთარი თავი
_ინსპირაცია , შენიყავი
ნებისმიერი ქმედების
სწორედ ამიტომ ვაღიარე
დროსა და გადადგილების ფარდობა რომელმაც სიჩქარე გვაჩუქა
ისევ დროში
გადავადგილდით და განვაცხადეთ
უნდა დავიშალოთ
მერე შევერდეთ
და
ატომებივით გავიხლიჩეთ
ისევ დროში
მერე არდაგივიწე
ვერ დაგივიწე
შენ დამივიწე
და უსასრულობა
ამჯობინე
უკვდავებაც
და
სიამოვნებაც
დრო მას შემდეგ გაჩერდა რაც ხელახლა დაგინახე
ალუბლის წვენი ისევ დატკბა
და სიმართლის თქმაც
ჰერვით
საჭირო ..
–ამოგიჩემე
და დროში მოგზაურობა დავიწყე
ყოველ ძილის წინ
აბრეშუმის ზეწარივით
ვიფარებდი
შენთან ყოფნას
_თითქოს მე გამოგიგონე
და სამყაროს
მეორე ბოლოში მმოგისროლე
ციყვებთან
მერე რავიცი
არაფერი
მერე მეც დაგივიწე
მივხვდი გამოგონილი მყავდი
ძილის წინაც
უბრალოდ თავს ვდებდი ბალიშზე
აღარაფერს ვიფარებბდი
ზაფხული იყო უბრალოდ
_ეხლა დამცინებდი
მერე
მივხვდი რომ
რაღაც გამოვიგონე
ოღონდ შენ არა
ილუზია იმისა რომ
უშენობა შემეძლო
მერე ზამთარი მოვიდა
მერე შენი დაბაბდების დღე
იმ დღეს ბევრი ვიარე
მინდოდა დავღლილიყავი
გამომივიდა
მაგრამ ძილის წინ
_კიდევ ავიღე წითელი აბრეშუმის ზეწარი
და მჭიდროდ შემოვიხვიე
ინსპირაცია
იყავი
და იქნები
რისი ?
ყველაფრის !!