თქვენ ფული გაქვთ და ყოველ ღამით ქალაქურ დარდიმანდული სიმღერებით იქარვებთ დარდებს, სინამდვილეში რა უნდა თქვენტან დარდს.
მე ფული არ მაქვს, მაგრამ ყოველ დღე წიგნს ვკითხულობ რომ უფრო განვითარდე და დარდებს მოვერიო, იმედები გავიხნგრძლივო და მარადიული გავხადო.
თქვენ ცოლები, ქმრები და შეყვარებულები გყავთ, თქვენი სიყვარული ლამაზი კაბის და ყვავილების იქით ვერ იყურება, თქვენი მონატრება მხოლოდ ის არის რომ არ გენატრებათ, ზიხართ სახლში და სერიალების ყურებაში ცრემლებად იღვრებით, როცა უყურებთ მსახიობების ცრუ წარუმატებელ სიყვარულს, და ლანძღავთ იმას თუ რატომ მიატოვა ქალმა კაცი ფილმში, და ვერასოდეს ვერ ცნობთ საკუთარ თავს რომ იმ როოლში თქვენ იყავით.
თქვენ ფიქრები სამწუხაროა და აუტანელი რადგან თქვენი ფიქრები ის არის რომ არაფერზე არ ფიქრობთ.
მე შეყვარებული მყავს და მიყვარს რადგან გავიგე გემო სიყვარულის, ის შორსა არის ჩემსგან, სიშორე იწვევს მონატრებას, მონატრება აღვიძებს ფიქრებს, ფიქრები აძლიერებს განცდას.
თქვენ შეგიძლიათ უყიდოთ კაბა და სუნამო , მე არ შემიძლია ეს, რადგან მისთვის ძვირფასი კაბა და სუნამო კი არ არის, არამედ მე ვარ, და მხოლოდ ჩემი არსებობა ანიჭებს ბედნიერებას და ფიქრობს სადმე ძაღლივით არ მოვკვდე შიმშილით. თქვენ შეგიძლია უსმინოთ დარდიმანდულ სიმღერებს, მე არ შემიძლია რადგან უკვა მაქვს დარდი.
მე და თქვენ შორის ის განსხვავებაა, რომ თვქენ ერთმანეთს მხოლოდ ბაყაყებივით ეყაყანებით და ყოველ ღამით ჟიმაობთ, დილით კი ერთი სული გაქვთ როდის გაიქცევით სამსახურში, რათა თავი დააღწიოთ უიმედო რუტინას. მე კი ვბრძოლობ, სიყვარულის გამო და ვეძებ გზებს და სინათლის ნაკვალებს სიყვარულიდან გამოწვეული განცდით, მე ვუსმენ მეფეს და "მენატრება" თქვენ უსმენთ პოლიტიკოსებს და თქვენი მომაკვდავი სიყვარული კარებთან დგას და ელოდება როდის გაიქცევა.
აი რატომ სჯობს ჩემი სიყვარული თქვენს, მე მონატრება, ფიქრი, და სიშორე მაქვს, თქვენ არც მონატრება, გაქვთ, არც ფიქრი და არც სიშორე.
ჩემი სიყვარული სჯობს თქვენს!