ერთ დღეს ის შენზე ზრუნავს
მეორე დღეს კი მიდის. მიდის ისე რომ არაფერს ამბობს
უამრავი ცრემლი
გაურკვეველი წასვლა და უბრალოდ დანგრეული ბედნიერება
სიზმარი გეხმარება დაინახო ადამიანი შორიდან რომელსაც საერთოდ ვერ ხედავ საერთოდ ვერ ეხები
არ შეგიძლია აუხსნა რამდენად გიყვარს როგორ შეგიძლია მის გამო ყველაფერი გააკეთო
ადამიანები მიდიან ტოვებენ მოგონებებს რომლითაც შენ ცხოვრებას აგრძელებ მაგრამ რა აზრი აქვს მოგონებებს თუ ის მიდის?
მიდის ვერ ხედავს როგორ ტირი
ვერ ხედავს შენს ტკივილს
და უკანმოუხედავად მიდის ისე თითქოს არაფერი ყოფილა ისე თითქოს არც უყვარდი
განა უყვარდი? ალბად მისთვის ნივთი იყავი რომელიც ძალიან მალე მობეზრდებოდა და უბრალოდ დატოვებდა ერთ ადგილას და წავიდოდა
ადამიანებს გონიათ რომ როცა ბრუნდებიან გვიანია მაგრამ აპატიებენ! მე როგორ მეპატიებინა ის რაც გააკეთე?
როგორ მეპატიებინა ჩემი ცრემლი? როგორ მეპატიებინა ტირილში გათენებული დღეები? იცი რამდენჯერ გაპატიე? იცი რამდენჯერ მიტირია? იცი რამდენჯერ მიფიქრია რომ აღარ მიყვარდი? მაგრა იმაზე მეტად მიყვარდი ვიდრე იმსახურებდი იმაზე მეტად გენდობოდი ვიდრე იმსახურებდი ყველაზე დიდი შეცდომა ეს იყო ჩეს ცხოვრებაში რომ შენ შეგხვდი რომ შენ გაგიცანი და უფრო დიდი შეცდომა იყო რომ შემიყვარდი
გგონია სულ მემახსოვრები? გგონია სულ ვიტირებ? ვიცი რომ გგონია ვიცი რომ როცა არ უნდა მოხვიდე მე მიგიღებ მაგრამ მე იმდენად ძლიერი ვარ რომ შენს გარაშეც შემიძლია ცხოვრება
და მე დღეს გეტყვი “ნახვამდის“ ცუდო წარსულო
განა სიყვარული მასწავლე? არა სხვისთვის გული როგორ მეტკენინებინა ის მასწავლე მეტი არაფერი
სიყვარულს შენ არ იმსახურებ
მე სექტემბრის ხუთში წამოვედი შენგან წამოვედი და უბრალოდ ყველაფერი დავამთავრე
ნახვამდის..


სევდიანი გიჟი