მეგონა დაგივიწყე მეგონა დაგმარხე წარსულში მეგონა სამუდამოდ ამოგშალე გულიდან მაგრამ არა!შევცდი.
განა არ ვიცოდი რომ ასე არ იყო?!განა. არ ვიცოდი რომ ისევ მიყვარდი?!ვიცოდი მაგრამ არ მინდოდა ეს კიდევ მცოდნოდა.იცი როგორ მტკიოდა?!ძალიან მტკიოდა მაგრამ ახლა ორმაგად ასმაგად მტკივა....
მახსენდება ყოველი სიტყვა ყოველი შენი ნათქვამი მიყვარხარ.
გული შემეკუმშა როცა წარმოვიდგინე როგორ ეძახდი სხვას "ფერია".რომ მითხრეს შენს გარდა არავის ეძახდა და არც არასდროს დაუძახებსო,გამიხარდა.განა იმიტომ რომ ეგოისტი ვარ?არა.არ მინდა რომ გაუფასურდეს სიტყვა მინდა პირველი ვიყო ვისაც ეუბნეოდი და თუმდაც აღარასდროს მითხრა მაინც უკანასკნელი.
რომ მითხრეს გხატავსო,იცი როგორ გამიხარდა?!ვერ წარმოიდგენ ამხნის მანძილზე პირველად პირველად გამიბრწყინდა შწნი საყვარელი თაფლისფერი თვალები.მაგრამ სევდა მაინც ვერ დავმალე.
ყველაზე ბედნიერი მაშინ ვიყავი როცა მითხარი რომ ნახატებს ინახავდი და კიდევ შეინახავ.
გახსოვს მითხარი?!არავის ვაჩვენებო მითხარი მარტო მე უნდა მქონდეს და სხვას არაო?!გახსოვ მითხარი?!მხოლოდ შენ გაჩვენებ ოღონდ მხოლოდ ერთს.ჩვენი ურთიერთობის ხათრითო.მანდ მეორედ მოვკვდი როცა წარსულში დაიწყე ლაპარაკი.იცი როგორ მეტკინა?!ვერ წარმოიდგენ.ფიქრი დავიწყე ისევ უაზრო ფიქრი დავიწყე.მაგარამ.ამჯერად გული მეტკინა.არა გული კი არა შიგნით გულში მეტკინა რაღაც.თითქოზ ვეღარ ვსუნთქავდი.
გახსოვს?მითხარი არ მლიწყინო გიყურებ და არ გიხდებაო.გახსოვს?ისიც მითხარი ფანჯარაში ნუ იყურები მაინც ვერ დამინახავო.
მაშინ მართლა გამოვიხედე.გითხარი კიდეც მგონიი მართლა აქ ხარ თქო.მე სულ შენს გვერდით ვარ და არასდროს მიგატოვებო.
იცი მოვიწყინე და უნებურად გამახსენდი.იცი როგორ მტკიპდა გაუსაძლისად მენატრებოდი.ვუყურებდი ჩვენს ფოტოს და ცრემლები თავისთვის იკვლევდნენ გზას.მაშინ მივხვდი რას ნიშნავდა სულის ტკივილამდე მონატრება.ადრე გამეცინებოდა რა სისულელეა თქო.მაგრამ მივხვდი და გავიგე რა მწარე ყოფილა.მართალი უთქვამს რა მწარეა და რა ტკბილი ზღაპარი სიყვარულისო.ზღაპარი იყო ხო ზღაპარი რომელიც მხოლოდ 3წელი გაგრძელდა.მინდოდა რომ დაგეხატა ფერადი სამყარო მხოლოდ ჩემთვის.
საააცილოა იცი?!სწორდდ ის ცდილობს შეგვარიგოს ვინც დაგვაშორა.იცი რა მითხრა?!იბრძოლე და აუცილებლად დაიბრუნებო.მაგრამ არაფერი არ გამოვა "ჩვენ სიყვარულთან ბრძოლა წავაგეთ"
ბრძოლა წავაგეთ მაგრამ ომი არა.იქნებ ღირს?
ღირს კი?!თუ ბედნიერი ხარ თუ უჩემობას შეეგუე.თუ კარგად გრძნობ თავს.
როგორ მწამდა და მეგონა.მეგონა რომ ჩვენი სიყვარული ყველაფერს გაუძლებდა.კილომეტრები ვერაფერს დაგავკლდება.ვერც მონატრება.მეგონა უფრო გაძლიერდებოდა.
იცი?!
ჩემი გრძნობები გაძლიერდა.მართლა გაძლიერდა მონატრებამ ტკივილმა ყველაფერმა ერთად იფეთქა.
ახლა რომ.დაფანახა შენი საყავრელი თაფლისფერი თაველბი ალბათ იტყვი რომ სხვაა.რაც შენ წახვედი მის მერე ჩაქრა.აღარ ბრწყინავს.რაც არ უნდა მიხაროდეს ის მაინც აღარ ბრწყინავს.
იცი გამეცინა მწარედ გამეცინა როცა მომიტანეს შენი უკანასკნელი წერილი ჩემდამდე.მწარედ გამეცინა.ახლაც მახსოვს ყოველი სიტყვა.
"მაპატიე.ყოველთვის მიყვარდი.და მეყვარები,დამინერე გაივლის დრო და გადამიყვრებ.ვიცი იტყვი არაო.მაგრამ ასე იქნება აი გაივლის დრო და გაგახსენდება ჩემი სიტყვები გავიჭირდება თავიდან პრივეს გაგვიჭირდება მაგრამ მივეჩვევით.გადამიყვარე გთხოვ ეცადე გადამიყვარე.იცი ნინის ვუთხარი: "გაუფრთხილდი და არ მისცე უფლება ისეთი ვინმე შეიყვაროს ვინ ჩემსავით გულს ატკენს და მისგან შორს იქნება.უთხარი რომ მიყვარს ჩემი ფერია და ჩემი პატარა გოგოა.მაგრამ დაიტანჯება და არ მინდა რომ დაიტანჯოს აკოცე მას პირველად და უკანასკნელად"
მახსოვს როგორ დაინამა ფურცრლი ჩემი ცრმლებით.როგორ გადაფარა ყველაფერი და როგორ მეტკინა.პირველი და უკანასკნელი იყავი წახვედი და ჩემი სული და გული წაიყოლე მარტო სხეულიღა დავრჩი.
იცი გელოდები იმედი არ მაქვს მაგრამ მაინც გრლოდები.მგონია რომ დაბრუნდები.