ერთხელ მითხარი ადიდებული მდინარე ხარ რომელსაც აღარავინ ყავსო
იმის მერე დიდი დრო გავიდა იმდენად დიდი რომ აღარც კი მახსოვს მაშინ რა ვიგრძენი მარტო შენი თვალები მახოსვს თაფლისფერი ღრმა გაყინული მზერა ჩვენ სხვებს არ ვგავდით მარტო ჩვენ შეგვეძლო დავმჯდარიყავით წვიმაში დაგვენახა მზე და დაგველია ყავა
გახსოვს ცუდათ რომ ვიყავი დილით ადრე ამოხვედი ჩემთან და 6 ცალი დიდი ფორთოხალი მომიტანე 2 ცალი გამითალე შენი ხელით მაჭამე და გამაფრთხილე რომ დარჩენილი 4 ცალი საღამომდე მეჭამა შუბლზე მაკოცე და წახვედი იმის მერე ბევრი საღამო გავიდა ის 4 ცალი ფორთოხალი ისევ მაგიდაზე დევს ხო ისევ ისე დევს და არ ფუჭდება მხოლოდ ის 4 ცალი ფორთოხალი დარჩა შენგან 4 ცალი დიდი ფორთოხალი ვუყურებ ამ ფორთოხლებს და უიმედობა მიპყრობს საშინელი პესიმიზმი მინდა რომ დაგხატო ოღონდ არა ფუნჯით ან აკვარელით ან საღებავით არამედ ძარღვით სისხლით ნერვით მთელი გრძნობები ჩავდო ამ ნახატში მინდა დავხატო მაგრამ მეცოდები ვიცი ინანებ შენც მოგინდება რომ დამხატო მაგრამ ვერ შეძლებ მხოლოდ უიმედოს ძალუძს დახატვა

-----------------------------------------------------------------ესეც მეორე სიახლე!