მე ხომ ავტორი ვარ ძველი სუიციდის
თავს რომ ვიკლავ ვიღას ვეხსომები
ერთსაც გადავტენი როგორც იარაღს
და ყელსაც გავიხვრიტავ ჩუმი განაბივით,
ახლა თორმეტია ღამე მთვარიანი
სიკვდილს ვემონები უნდა გაგიფრინდეთ
სულით მომეფერე თითქოს ვერ მხედავ და გვერდით ჩამივლიდე,
არა არ მწყინს ჩემი თავდადება მე ხომ მკვდარი ვარ და შენზე რა მაფიქრებს,
შენ რომ სიკვდილს გიხსენებდი კივილს იწყებდი და დედას მაფიცებდი,
ვენებს დავხედე და ისე დამებერა თითქოს გასკდეს და მოდი გადავიჭრი
სიყვარულს რომ ფარად იყენებენ მე მიყვარს და სხვა არ ვიცი.
ისევ გაილია ბოლო თოვა ახლა თოვლია და სისხლით ვიყინები
აბა რა ვთქვა, რომ მკვდარი ვარ და როგორც ყველა მაღლა ვიკრიბებით,
სულში ჩაგიკრავ და ისე ჩაგიხუტებ თითქოს გაგჭყლიტე და ხმას ვერ მაწვდენ
მე ხომ ლანდი ვარ და უნდა გავქრე მერე სიზმრათ უნდა მიხილავდე
მგონი გავგიჟდი და სხვაგან გადავდივარ მგონი სიყვარული აღარ დამეტია
ახლა რომ მიყვარხარ ნუთუ მართლა გწერ თუ უბრალოდ ტყუილია,
ბოლო ტყვია შენთვის გადავტენე თითქოს მკვლელი ვარ და გემტერები
ღმერთო რას ჩადიხარ უნდა მითხრა ბოლო სუნთქვით გეფერები