ხანდახან ვერც კი წარმოიდგენთ როგორ მინდა ადამიანის დასახიჩრება,წამება ან მოკვლა. მცდელობა მქონდა რამოდენიმეჯერ,მაგრამ ეს საკმარისი არ აღმოჩნდა.
ერთ-ერთი მსხვერპლი 14 წლის მოზარდი იყო.ჩემთვის ყველაზე დასამახსოვრებელი მომენტი. წამების მიზეზი არც ისეთი სერიოზულია,უბრალოდ იმ ადამიანს დასდევდა რომელიც მე მომწონდა.
იმ საღამოს მივწერე,რომ სასეირნოდ გამოსულიყო,ადგილზეც შევთანხმდით.ისიც დაუფიქრებლად დამეთანხმა და შევხვდით. ნაყინი ვჭამეთ,ძალით ვიცინოდი’თ და გზას მივუყვებოდით.
აი,იმ სახლს მივუახლივდი სადაც სიუპრიზები ელოდა,გამიმართლა რომ ექსტრიმის მოყვარული აღმოჩნდა და მიტოვებულ სახლში შესატყუებლად ძალის გამოყენება არ დამჭირვებია.მივუახლოვდით ‘’სამოთხეს’’, მის ფერმკრთალ სახეზე შიში იგრძნობოდა,აჰ რა სასიამოვნოა,უკვე ვეღარ ვითმენ…
სახლში ბნელა.
კარებს ვაღებთ და ნელა შევდივართ,თან მისი სახის ყურებით ვტკბები.
შუქი ავანთე.
ახლა უფრო მკაფიოდ სჩანს მისი სახე,სასიამოვვნოა.
ოთახში სკამი აღმოაჩინა შევიდა და დაჯდა.მეც შემომიპატიჟა და მითხრა რომ დღეიდან ეს ჩვენი სამალავი იქნებოდა.მეც დავეთანხმე და ჩემებურად ჩავიცინე,წარმოდგენა არ ქონდა რომ რა ელოდებოდა.ოთახის კარები ფრთხილად დავკეტე,აიტაკზე მყოფი ჯოხი ავიღე,თავში ჩავარტყი და გავთიშე.
ერთი საათი გავიდა და კიდევ უგონოდაა,ვერ ვიტან ლოდინს,ამისთვის უფრო გავამწარებ.
გაიღვიძა,კიდევ კარგი თორემ მოთმინების ფიალა ამევსო…
-რა ხდება? გაკვირვებულმა იკითხა.
უპასუხოდ შევტრიალდი და სანთელი ავიღე,ავანთე და ახლოს მივუტანე. ცეცხლი თმას ნელნელა წვავს,შემდეგ კი ადუღებული წყალი ცეცხლს აქრობს. ტკივილისგან კვნესოდა თუ ტიროდა ვერ მივხვდი,მაგრამ რასაც აკეთებდა მე სიამოვნებას მანიჭებდა.
დანა ავიღე და მკერდთან მივუტანე,მაისური შემოვახიე და კაბაზე გადავედი.მის სახეზე უკმაყოფილება ვერ შევამჩნიე,ცოტაარიყოს გამიკვირდა,მაგრამ არაუშავს.
14წლის გოგონა ჩემს წინ საცვლების ამარა ზის.ჰმმმ,აქამდე ამ ასაკის ადამიანზე არ მიცდია ჩემი ხერხები...კარგი,ეგ არაფერი.
თვალწინ მიდგას ყველა ის მომენტი,რომელიც მე მაღიზიანებდა,გულს მირევდა,მჩაგრავდა,მაუბედურებდა.ახლა მისი წამების სურვილი უფრო გამეზარდა,არ მეცოდება,მან ბევრი რაღაც დამიშავა!
ვიღებ მაკრატელს და ვიჭრებ თითების მოჭრას,თან დანას ვაშველებ,მაგრამ ბოლომდე არ გავიმეტე. ისე ლამაზი თითები ჰქონდა,ზუსტად ისეთი როგორიც მე მომწონს.
სისხლი ნელ-ნელა ეწვეთებოდა მისი სხეულს,ჯერ ბარძაყებზე,ტერფებზე თითებზე. ყელიდან გადმოსული სისხლი კი მკერდში ლამაზად ჩაედინებოდა,მერე მუცელზე,ზოგი ჭიპშიც კი იდებდა ბინას. აჰჰ,რა სასიამოვნო სანახაობააა.
მისი კვნესა და ტირილი ერთხმად ჩამესმის ყურში.
ვუი,ლიფი გაეხსნა. შევუკრა? მაგრამ ჩემმა ბოროტმა მემ სადისტური ფიქრები გაიელვა თავში და დახმარება გადაიფიქრა. გოგონა დუმდა,შეშინებული მაგრამ ამავდროულად სასიამივნოდ გამომწვევი სახე ქონდა,თითქოს მისკენ მიხმობდა,მაგრამ ეშინოდა.
თითქმის მაცდუნა,მაგრამ გამახსენდა რომ აქ მის საწამებლად ვიყავი და არა სიამოვნების მისანიჭებლად.
გოგონა ფეხზე წამოვაყენე,კარებთან მივაყუდე და ვაწამებდი,ვწვავდი,სისხლს ვწოვდი. ნეტავ იქ ყოფილიყავით და დაგენახათ ის რასაც მე ვხედავდი,მოგესმინათ ის რასაც მე ვისმენდი.დატკბებოდით და ალბათ დამეხმარებოდით კიდეც.
ალბათ არ გაგიკვირდებათ თუ გეტყვით რომ გოგონა მოკვდა.
მან თავი მოიკლა…
მაშინ როცა მე მის მოსაკლავად მზად ვიყავი.
მერე რა რომ უკვე სისხლისგან იცლებოდა როცა დანა აიღო და კისერში ჩაირტყა.
ნამუსი სუფთა მაქვს,მე ის არ მომიკლავს.
მან თავი მოიკლა.

...........
მოკლედ,ჩემი მეორე სადისტური მოთხრობაა ეს,ხოდა ძალიანაც ნუ გამაკრიტიკებთ. დაგამშვიდებთ და გეტყვით,რომ ეს ყვეელაფერი რეალურად არ მომხდარა (ამას თავადაც მიხვდებოდით),თუმცა ამის გაკეთების სურვილი მქონია.
ვხუმრობ.
იმედია მოგეწონათ!