ძვირფასო ნორია...


საიდუმლო არასდროს რჩება საიდუმლოდ. ინახება მხოლოდ ის რაც იცვლება. დისტოპიური ჟანრის წიიგნის აგებულება, ძირითადად, ყველამ იცის, სასიყვარულო სამკუთხედი, უსამართლო სისტემა და რევოლუცია...-ეს მათი განუყოფელი ნაწილია!
მინდა გითხრათ, უფრო სწორედ, მადლობა გადაგიხადოთ. თქვენ მასწავლეთ ნამდვილი სიყვარულის, ოჯახის, ტრადიციების და ვალდებულებების ფასი. მე თქვენ რაღაცით გგავართ. სულ ვცდილობ ადამიანურობა შევინარჩუნო. სიმართლისთვის ბოლომდე ვიბრძვი. ვერასოდეს წარმოვიდგენ, რომ ჩვენს სამყაროს, შესაძლოა, მომავალში ასეთი ბედი ეწიოს. ვერც გლობალური დათბობა წარმომიდგენია, ვერც ის, რომ ჩინეთი ევროპას დაეპატრონება და ვერც ის, რომ 17 წლის სიფრიფანა გოგონას, ნოირას, სურს ჩაის მომზადების ხელოვნებას დაეუფლოს და თავისი სოფელი უზრუნველყოს წყლის რესურსებით.
წარმოუდგენელია, მაშინ როცა წყლის დამალვა სიკვდილით ისჯება, ეცადე დაგემალა. ვერ გამოგივიდა, არაუშავს, მაგრამ, მაინც ხომ სცადე. ცემთვის სამაგალითო ადამიანი ხართ. არა მარტო ჩემთვის... ვისაც კი ემი იტერანტას ,,წყლის საიდუმლო" წაუკითხავს, შეუძლებელია თქვენზე არ ისაუბროს, არშეუყვარდეთ. მიკვირს, მეც რამდენი რამ გამომივლია 2008 წლის აგვისტოს ომში. ჩემს თვალწინ დახოცეს ორი მამაკაცი, მაგრამ, მაინც მიკვირს, ამდენი როგორ შეძელი? ძალიან ძლიერი ადამიანი ხარ. ამიტომაც ხარ ჩემთვის მისაბაძი.ემიმ მარტივად და მსუბუქად მოგვითხრო შენი ძალზე საინტერესო, ცოტა სევდიანი, ძლიერი ემოციებით დატვირთული ისტორია. თუმცა თუ ვინმე შენს ადგილას დააყენებს თავს, მიხვდება ყველაფრის არსს.
ძალიან ძნელია, დილით შვიდ საათზე დაგვა ფოთლები ჩაის ქოხისკენ მიმავალი ქვაფენილიდან. შემდეგ აიღო თითო მუჭა ფოთოლი, რომ ისევ ბილიკზე მიმოფანტო, მხოლოდ იმიტომ, რომ მამაშენს ასე მოსწონს, ასე ითხოვს, რადგან ხალხს ადამიანის მიერ საგულდაგულოდ დაგვილად არ მოეჩვენოთ. ამის შემდეგ მათარა წყლით აავსო და ქვაბში გადაასხა, ფარდულიდან ქოხში მშრალი ტორფი მიიტანო და ღუმელთან მოათავსო.
,,თუ დედამიწის ქსოვილი არ შეირხევა
ქვიშის ერთი მარცვალიც არ გაინძრევა:
საკმარისია რაღაც შეცვალო
და ყველაფერი შეიცვლება."
ვფიქრობდი, წერილი წინასიტყვაობით ხომ არ დამეწყო, თუმცა, ვის უნახავს წერილი და წინასიტყვაობა? როცა ამბობენ, წრე მხოლოდ ტავის მოყვანილობას სცნობსო მართალია. რომ ჰკითხო, სად იწყება ან სად მთავრდება, არაფერს გიპასუხებს, მაგრამ ბრუნვას არ შეწყვეტს. წარსული უკვე აღარავის ახსოვს, მხოლოდ-წყალს.
კაცპბრიობამ უდიდესი ეკოლოგიური კატასტროფა განიცადა, მხოლოდ შენ ხვდებოდი წყლის ფასს, რომელსაც იცავდი. აღარ არსებობენ ისეთი ადამიანები როგორიც შენ და სანია ხართ. სიცოცხლისგან დაცლილ სამყაროში ცხოვრობთ. როგორც მე! აქ, გრძნობები იყიდება. არ იციან ტრადიციების ფასი. ვინმეს რომ ჰქითხო ბერიკაობაზე რა აზრის ხარო, გეტყვიან ეგ რა ჯანდაბაა? ჰელოუვინი მირჩევნიაო.ყალბია ურთიერთობები. გმირობა რომ მოინდომო ჩაგიშვებენ. შენნაირი ხალხი სულ განსაკუთრებულად რჩება, თან შენ, ნოირა, ისეთი ხარ რომ, ძნელად გაგექცევიან. ,,შენი წყლის" საქმე ერთობ რთული და რაღაც აზრით მომნუსხველია. აქ უკვე 18:20-ია, იქ უკვე ღამის ტერთმეტი საათია. ალბათ, გაცდენ, მალე წყლის მოსატანად უნდა წახვიდე. გინდა დაგეხმარო? წყალი ხომ გჭირდებათ?სანიასაც დაუძახე, ერთად წავიდეთ. იქნებ, გზაზე ჩაის საიდუმლო გამანდო? საუკეტესოდ ამზადებ. ,,Lord halp me to remember that you are my creator"-ჩემი დევიზი გახდა.
აბა შენ იცი... დახმარება რომ დაგჭირდეს არ დაგავიწყდეს, მე ვვარსებობ. მაგრამ შორეულ საქართველოში ვარ... ეგ არაფერი რომ დაგჭირდე და სადღაც გადაკარგულში ვიყო წამში შენთან გავჩნდები.
სანია მომიკითხე...
დიდი სიყვარულით და პატივისცემით, მეგობარი საქართველოდან, ენი.
09.09.2016
საქართველო,აფხაზეთი, გალი-ოტობაია.
----------------------------------------------------------------
თუ ოდესმე, ამ წიგნის წაკითხვას გადაწყვეტთ, ნორიას ადგილას წარმოიდგინეთ თავი. დაძაბულნარევ, სასიამოვნო კითხვას გისურვებთ.