რა უცნაური ხმა ჩამესმის ისევ,წვიმიან ღამეში...
შემოდგომა გვეწვია, და ისევ აცივდა დღესაც...
გაგვიუცხოვდა სამყარო,
ვეღარ გავიგე რა ფერად ვხედავ სამყაროს..
დრო გადის და სხვა ნაპირებს მივყვებით,
ვინ რა იცის, რა გზას ვადგევართ..
ხელს გავუწოდებთ და, სიყვარულს კი სიძულვილში გაგვიცვლიან..
სითბოს მივცემთ, და სიყალბეში ჩაგვითვლიან..
ხილში არ ვჭირდებით, მერე ვის რაღაში ვჭირდებით.."
ვის ესმის შენი წუხილი,შენი ცრემლები..
ტკივილებს თუ სიხარულით შემიცვლიან..
ქარს გავატან დარდებს, რომ სიმართლე დავინახოთ..
აღარც დამიტოვეთ სათქმელი..
დღეს გვიფიცებენ და, ხვალ გულს გვატკენენ..
ფიციც ყალბია დღესაც.. "
აღარც დამიტოვეთ გზა რომ,ზღვის ნაპირებს გავყვე შორს..
ერთი გზა გვაქ გასავლელი "მტაძრისკენ,"
რომ ცოდვები გავატანოთ ქარს...