გათენდა დილა და ტელეფონზე ზარი გაისმა,ანიმ ტელეფონის ზარს უპასუხა.
- როგორ ხარ?
- კარგად,შენ როგორ ხარ?
- მეც კარგად !
- ანი იცი,შენს გარეშე უბრალოდ სიცოცხლე არ შემიძლია ძალიან მიყვარხარ !
- მეც მიყვარხარ !
- ანი ხვალ რომელეც საათზე შვხვდეთ ერთმანეთს?
- 4-ზე მიმთავრდება ლექციები და უნივერსიტეტის სკვერში შევხვდეთ.
- კარგი ან,დროებით !
როდესაც ანის სანახავად მივდიოდი,მასზე ვფიქრობდი.ერთი სული მქონდა როდის ჩავეხუტებოდი,როდსაც მივედი ვიღაც უცნობი კაცი მოვიდა და ლაპარაკი დამიწყო.
- მეგობარს ელოდები? მკითხა მან.
- დიახ,მეგობარს.
- გოგოს ალბათ?!
- დიახ,გოგოს.
- გიყვარს?
- დიახ მიყვარს,ყველაზე ძალიან,მთელს მსოფლიოს მირჩევნია.
- კარგია...ანი კარგი გოგოა !
- თქვენ რა ანის იცნობთ ?
- მე ყველას ვიცნობ.სამწუხაროდ ანი ორ დღეში ავარიაში მოყვება და დაიღუპება.
- თქვენ რა იცით ვინ როდის დაღუპება? (იცინის)
- ყველა ადამიანის სიკვდილის დღე განსაზღვრულია,შეიძლება ადამიანი ვარჯიშის დროს უეცრად ცუდად გახდეს და დაიღუპოს.ამ დრო იქვე მყოფ მოვარჯიშეს გული წაუვიდა და დაიღუპა.
- ეს შეუძლებელია,თუ იცოდით რომ ვარჯიშის დროს მოკვდებოდა რატომ არ გააფრთხილეთ ?!
- რომც გამეფრთხილებინა მაინც არ დამიჯერებდა,სიკვდილი კი მაინც გარაუვალია.
- კი მაგრა ანის გადარჩენა თუ შეუძლებელია რატომ მეუბნებით ამ ყველაფერს ?!
- შეუძლებელი არაა თუმცა პირადად შენ ამისთვის სმენა,მეტყველება და მხვედველობა უნდა დათმო.
- მათე დაფიქრდა და თქვა კი მაგრამ ეგ როგორ ?
- ნუ გეშინია პასუხი ახლა არაა საჭირო,მოსაფიქრბლად დრო გაქვს,თუმცა ცოტა.ხვალ ზუსრად ამ ადგილზე ამ დროს შენს პასუხს ველოდები.
ის კაცი ადგა და წავიდა...ჩემს თავს კითხვებს ვუსმევდი,რატომ მაინც დ მაინც მე და ანის დაგვემართა ეს ყველაფერი ? მე რატომ გამწირა ღმერთმა,ასეთი განა რამე დავაშავე რომ ესე დამსაჯა ღმერთმა ? ვცდილობდი ანის არ შევხვედროდი არ დამერეკა,მის ზარებს არ ვპასუხობდი.მართლაც ესე მოხდა როგორც იმ მოხუცმა მითხრა,ანი ორ დღეში ავარიაში მოყვა და გარადაიცვალა.მისი გარდაცვალებიდან ორ დღეში წერილი მომივიდა... საყვარელო,მე არ ვიცი შენ როდის მიიღებ ამ წერილს ალბათ მაშინ როცა მე აღარ ვიქნები,ძალიან ძნელია ამ ყველაფრის გაგება,მაგრამ მე უკვე დაწყნარებული ვარ იმით რომ შენ ცოცხალი ხარ.ალბათ არაფერი გესმის,მე ისე მიჭირს წერა,ვტირი....მე შენ ძალიან მიყვარხარ ! როცა უნივერსიტეტიდან გამოვედი ვიღაც კაცი მომიახლოვდა და მითხრა რომ შენ ზუსტად შაბათს მოკვდებოდი ესე ამბობდა მაგრამ მე არ ვუჯერებდი.მოხუცმა მითხრა რომ შენი გადარჩენა შესაძლებელი იყო მაგრამ ამისთვის მე ჩემი სიცოცხლე უნდა დამეთმო,საყვარელო მაპატიე მე დიდხანს ვფიქრობდი ამაზე და დავთანხმდი,მან მითხრა რომ მე მოვკვდებოდი ორშაბათს მაგრამ არ უთქვამს რომელ საათზე.გული მტკივა რომ ვეღარ გნახავ,მინდა იცოდე რომ ძალიან მიყვარხარ და სადაც არ უნდა წავიდე ისევ,ისე მეყვარები...მინდა რომ შენ ბედნიერი იყო მუდამ...შენი ანი!

იმედია მოგეწონებათ...