თავისუფალი ხარ..
გრძნობებად..
ფიქრებად..
ფერებად..
სისხლად დამიდიხარ ვენებში..
არტერიებს კეტავ და გულთან
ახლოს ჩერდები..
სუნთქვაშეკრული თოვლიან ქუჩებს ვუყურებ..
ჩამქრალ ლამპიონს ვგრძნობ..
არ უნდა გათენდეს..
არ უნდა გათენდეს..
არ..

....

თავისუფალი ხარ..
მუსიკის ნოტებს ვხევ და
კუთხეში სტრიქონებად ვაწყობ..
უაზრობაა ყველაფერი..
მარტოობა...
ძველი კედლები..
ჩემი აივანი..
ისევ აივანზე ვარ..
ისევ თხლად მაცვია..
ისევ..
სიგარეტის კვამლს
სიცივის ორთქლში ვურევ..
და..
გემსგავსები..

...

შენ..
ალბათ ნერვებმოშლილი..
ამღვრეული თვალებით
მეხსიერებიდან ჩემეულ
ფრაგმენტებს შლი..
მაქრობ..

....

შენ არასდროს გესმოდა ჩემი ხასიათის..
მელანქონიური ღიმილის..
გაყინული ხელების..
არასდროს გიცდია
ნაბიჯების გადმოდგმა..
ნაკუწების გამთელება..
მანძილის შემცირება..
გრძნობების..
ერთმანეთის ემოციების
გაფრთხილება..
გამქრალი სხივების მოძებნა..

...

თავისუფალი ხარ..
უკვე მემილიონედ ვყვირი
და ყავის ფინჯანს
აივნიდან ვაგდებ..
კარგად მესმის
მტვრევის ხმა.
ჩემს ხმის სტილსაც უჩნდება
ბზარები..

....

თოვს..

ქალაქს ისევ უშენობის ფერი აქვს..
სიცარიელის სუნი აქვს ყველაფერს..
ძალიან მჭირდება რომ ჩაგეხუტო..

...

მაგრამ მაინც..
სისულელეა ყველაფერი..
სუნთქვა..
ამინდი..
ემოციები..

...

გაყინულ თითებს
უშენობას ვუთმობ..
ისევ თხლად მაცვია..
ისევ აირია ყველაფერი..

....

თავისუფალი ხარ..

ბარ ბარე