დაღამდა,უეცრად ემოციების ზღვა ვიგრძენი,იცი გამახსენდი,არც მწერალი ვარ და არც გამომდის მაგრამ,შენზე რო არ დამეწერა მოვკვდებოდი იმდენად მომინდა წერა და თითეული გრძნობს ჩაქსოვა წინადადებებში...
იცი პირველად როდის გნახე არ მახსოვს,აი ის კი მახსოვს პირველ კლასში საახალწლო ღონისძიებაზე ერთად რო ვცეკვავდით,მაშინ ალბად არც კი ვიცოდი თუ ვინ გახდებოდი ჩემთვის,შემდეგ რაც მახსოვს უკვე შენი ცისფერი თვალების აღქმაა,არ ვიცი ეს როდის დაიწყო როდის გაჩნდი ჩემს ფიქრებში? ის კი მახსოვს თუ როგორ მამწარბდი,როგორ მიშლიდი ნერვებს და მეც კეკლუცურად იგივეს ვიმეორებდი,იცი კიდე რა მახსოვს? შენი ყველა საუბარი ჩემთან შენი გაკვეთილებზე მოშტერებები რომელიც მიყვარდა მაშინ ბავშვები ვიყავით არც კი ვიცოდით რა იყო ნამდვიი და რა ხელვნური,მაგრამ მე ბედნიერი ვიყავი,პირველად როდის მეტკინა იცი? აი გაკვეთილზე რო გამოგხედე და არ მიყურებდი შემდეგ კიდევ იცი როდის მეტკინა? შენს ცხოვრებაში სხვა რო გამოჩნდა და მასზე აბოდებდი.მერე მახსოვს მე-9 კლასში პირველ დღეს რო ვიქეიფეთ და დავლიეთ მაშინ თითქოს ძველი მოგონებები ამომიტივტივდა,თქმასაც ვაპირებდი მაგრამ გამაჩერეს,შემდეგ მე ცხოვრებამ მატკინა და მამა წამართვა მალევე შენც დაკარგე ბაბუა და თითქოს ვგრძნობდით ერთმანეთს,არ მინდოდა საშინლად არ მინდოდა ძველი გრძნობები გაღვიძება ამიტო სხვაზე ვიძახდი მიყვარსთქო და სხვას ვუთმობდი ყურადღებას,შენ მაგივრად სხვას ვწერდი და სხვას ვხედავდი,მაგრამ მაინც ვერ შევძელი მაინც განახლდა ძველი გრძნობები განახლდა 100-ჯერ უფრო ძლიერად,უკვე დღეს მე-10 კლასში იმდენი რამ ხდება,იმდენად შემიყვარდა შენი სული სრულიდ განსხვავებული,შენი მეტყველი თვალები და გულწრფელი გული,იცი როგორ მიშლი ნერვებს? როცა შენთან ერთად ვარ ან როცაა გხედავ სხვანაირი ვხდები,ვგრძნობ განა არ ვგრძნობ შენგან სითბოს,მხარდაჭერას,ერთგულებას მაგრამ ამასთანავე მეგობრულ დამოკიდებულებას რომელიც მკლავს და ადგილზევე მფერფლავს,იცი როგორ მტკივა შენი სიჩუმე? კითხვაც არ შემიძლია შენი დაკარგვის შიშით,ყოველ დღე როცა კლასში შემოდიხარ ჩემს უკან ჯდები და ჩემს ნერვებზე თამაშს იწყებ მე ვბედნიერდები არ ვიცი რატო მაგრამ შენს დანახვაზე ღიმილი მუდამ მეგვრება,თავიდან თუ ვყვებოდი შენზე ეხლა ისე მტკივა შენი გახსენება რო ვეღარც ვამბობ რადგან ვიცი რო ვერ გამიგებენ,ვიცი რო ვისაც ვეტყვი მომისმენს მაგრამ ჩემს შიგნით რა ტრიალებს ვერ გაიგებს,ვერცერთი დაქალი ვერ იგრძნობს იმას რასაც ახლა მე როდესაც ემოციებისგან ვფეთქდები, ხანდახან კი მგონია რო საერთოდ არაფერს განვიცდი და ხე ვარ,მაგრამ ამ საღამოს ისე მომეძალა შენზე ფიქრები რო არ დამეწერა არ შემეძლო!!