მე და თეას კარგი დიალოგი გვქონდა და ორივეს გვეტყობოდა რომ ჩვენთვის ეს დიალოგი უბრალო არ იყო დილიდან საღამომდე კაფეში ვიყავით და დროის გასვლა ვერც კი ვიგრძენით სანამ მიმტანი არ გვეტყოდა რომ კაფე იკეტებოდა.თეა სახლამდე გავაცილე და პაემანზეც დავპატიჟე ორი დღის მერე იგივე კაფეში და მისი თანხომა ჩემთვის მეორედ მოსვლას გავდა
დადგა ეს დღეც,მე კაფეში ჩავედი და ველოდებოდი თეას.ცოტა დაიგვიანა მაგრამ მოლოდინი გამიმართლდა ისი ისეთი ლამაზი იყო რომ როცა შემოვიდა და დავინახე ტანში ჟრუანტელმა დამიარა რიცა საუბარი დავიწყეთ მე მას შევატყე რომ როგორი ლამაზიც ფიზიკურად იყო ორჯერ ლმაზი სულიერდ აგმოჩნდა.ვიგრძენი ის ტკბილი გრძნობა და ამ გრძნობის ბედნიერება ორიკვირის მერე სიყვარული აუხსენი და ვუთხარი თუ რა მნიშვნელოვანიც იყო ის ჩემთვის და დაიწყო ამ დღიდან ჩვენი შეყვარებულობა .ექვსი თვე ვიყავით ერთად და მე შევთავაზე რომ ჩემთან გადმოსულიყო საცხოვრებლად და ის დამთახმდა სიხარულით მეცხრე ცაძე აღმოვჩდი თქმიდან ერთ დღეში თეა ჩემთან გადმოვიდა
დაიწყო ჩვენ ი ბედნიერი წუთები.მიყვარს როცა მის მძინარე სახეს ვუყურებ ,მიყვარს როცა მისთვის საწოლში მიმაქვს საუზმე მიყვარს საღამო მასთან ერთად,მიყვარს მასთან ერთად ვარსკვლავების ყურება მიყვარს თეა და ყველაფერი რაც ჩემს ცხოვრებაში თეასთან ერთად ხდება.გავიდა ჩვენი თანაცხოვრებიდან ერთი წელი და თეასგან ამ ბოლო ღეებში სიცივე ვიგრძენი რადგან როცა საუზმე მიუტანე როგორც ყოველთვის და ვუთხარი
-მიყვარხარ შენ ჩემთვის უძვირფასესი ხარ.
მან მოკლედაც კი არ დამიბრუნა პასუხიიი თავი ჩაღუნა და საუზმის მირთმევა დაიწყო
ამ წამიდან დატრიალდა ყველაფერი უკუღმა და დაიწყო ჩემი ტკივილი ამ დღეს ვიჩხუბეთ და ეს ჩხუბი მისი სამუდამოდ წასვლით დასრულდა ,ამინდმაც ჩემთან ერთად მოიწყინდა და ჩემთან ერთად დაიწყო ტრილი მთელი ღამე ჩრემლი არ შემშრობია.ვაცნობიერებდი რომ ეს ცრემლები აღარაფერს მიშველიდა მაგრამ ვერ ვჩერდებოდი მინდოდა მაგრამ თავი არ მემორჩილებოდა გული უზომოდ მტკიოდა მაგრამ ვერაფრით ვშველოდი ამ ტკივილს
ეს ტკივილი მოურჩენელი დარჩა არადა იმ ღიდან 4-ი წელია გასული ოთხი წელი დიდი დროა მაგრა მან არ განკურნა სიყვარულისგან მოყენებული ტკივილი უბრალოდ ამ ტკივილთან ერთად ცხოვრება მასწავლაა.