სა გადის ზღვარი ბედნიერებას და რეალურ ცხოვრება შორის?სად უნდა იპოვო ის რასაც ეზებდი?როგორ უნდა ამოიოცნო შენი საკუტარი მე?რა არის ჭეშმარიტება და რატომ ცხოვრობ ამქვეყანაზე?რა არის ის ძირიტადი კითხვა რომელსაც შენს თავს დაუსვამ?
ეს ის კიტხვებია რომელზეც არასდროს ჰო თითქმის არასდროს,არ დავფიქრებულვარ,ვფიქრობდი ვიცო რა უნა ვყოფილიყავი და ჩემი მისიაც გაცნობიერებული მქონდა,რისთვის მოვედი ამ ქვეყნად და რატომ.ალბათ არარეალურია ადამიანი შეიცვალოს 24 საათში.შეიცვალო ცოტა უცნაური ნათქვამია.ცემ შემთხვევაში შევიცვალე თქო რომ გითხრათ სწორი და თან არასწორი ნათქვამი იქნება.შევიცვალე შინაგანად და თან არა. რაღაც პარადოქსული მოხდა.ვფიქრობ ძალიან ბევრს იმაზე რაზეც აქამდე არასდროს მიფიქრია და შეიძლება ვთვლიდი კიდეც რომ ეს დროის ფუჭი ფლანგვა იყო.მაგრამ ახლა ვხვდები რომ სრულებით ვცდებოდი,შეიძლება საკუტარი თავიც კი დავადანაშაულო იმაში რომ აქამდე არასდროს არ დავფიქრებულვარ.
ერთი ნახვიტ სიყავრულის გჯერათ?არა ხომ?არც მე მჯერა მაგრამ არ ვიცი ეს ყველაფერი რას მივაწერო.სიყვარულია თქო ვერ ვიტყვი მაგრამ რაღაც მოხდა.განა აქამდე არ ვიცნობდი და ნანააი არ მყავდა?კონტაქტი არ მქონია?მაგრამ იმღეს რაღაც სხვა მოხდა რაც ვერ ამიხსნია.თავისით გამირბოდა თვალები მისი სახისკენ და ვცდილობდი ამომეკითხა მის თვალებში რაიმე კარგი.გამომეცნო მისი თვალების ფერიც.საშინლად გავბრაზდი როცა მივცვდი რომ ვირაც გოგოუნდა დაეკერა,ვიდოი ამას სერიოზულად არ აკეთებდა მაგრამ მაინც..ჩემი პროტესტის გრძნოა იყო სასწული ხომ იცი ეგ გოგო არ შეგეფერება და უბრალოდ მასე მოქცევა არ შეიძლება მეთქი.ალბათ ჩემი ესეთი სითამამე ალკოჰოლის ბრალიც იყო.მახსოვს თითოეული სიტყვა და საუარი მის მიერ წარმოთქმული ჩემი სახელი რაღაც სხვანაირად და კარგად ჟღერდა.ბევრი ვისაუბრეთ ჩემზე და ჩემს მომავალ პროფეზიაზე.რომელზეც არავისთან არ მილაპარაკია აქამდე.ახლა კი ისეთი გახსნილი და თავისუფალი ვიყავი.ალკოჰოლისთის ყველაფრის გადაბრალება არ გამომივიდა მეორე დღესაც იგივე მო და.ამჯერად უფრო მწვავდა სურვილოი რომ მეყურებინა ჰო უბრალოდ მეყურებინა.საატობით და არ დამტავრებულიყო დრო.ისევ იყო ჩვენი ხანგრძლივი საუბარი.მათ შორის იყო კითხვაც ვინ ხარ შენ?ადამიანში ორი მე ცხოვრობსო.მე ვუთხარი ცემტან სმი ცხოვრობს მეთქი.არ შეიძლება საკუტარ თავზე უნდა იმუშაო რომ მხოლოდ 2 დარჩეს.სამი ბერია აუცილებლად უნდა გამოასწოროოო.მასინ არ ვუთხარი რომ 3 კი არა უფრო მეტი მეა ცემში ალბათ 5 ან 6 თითოეული ჩემგან განსხვავებულია იმდენად დავიბენი ვეღარ ვხვდები რომელია ნამდვილად ჩემი და არა გამოგონილი.არეც ის მითქვამს რომ ოცნებებით ცხოვრება მიყვარს.როგორ უნდა ვიპოვოთ ბედნიერება მეთქი?
პასუხი ისეთი დამაფიქრებელი იყო რომახლაც ზუსტად სიტყვა სიტყვით მიტრიალეს თავში."თავად მიხვდები როდესაც მოვა,არანაირი კითხვა არარ გაგიჩნდეა,ესნამდვილად ის არისო?მიხვდები რომ იპოვე ის რასაც ეძებდი ეს შენი ბედნიერება იქნება,ყოველგვარი კითხვების გარეშე მიირებ მას"
და ამ სიტყვების მერე ვფიქრობ რომ მე მისით მივირე ბენდიერება?არ ვფიქრობ არაფერზე და არ ვსვამ არანაირ კიტხვას.დავიჯერო ბედნიერება მისით მივიღე?