სველი ქუჩები და გატეხილი გულებია ახლა მოდაში.
ცივი ხალხი, თბილი ტანსაცმლითა და თანდაყოლილი ცბიერებით.
გინდა თუ არა შენც მათი სიყალბის ნაწილი ხდები და ფილტვებს ბინძური რეალობით იწამლავ!
ყურებში ყურსასმენებს იჩრი და სასიამოვნო მუსიკის მშვიდ ჰანგებში ისე ღრმად იკარგები, რომ იმის იქეთ აღარაფერი გადარდებს.

ამასობაში წვიმის წვეთებიც ილევა და შენც გრძნობ, რომ მიწას ახლა უფრო მეტად ასდის ცოდვის სუნი. აი ისეთი თავსხმა წვიმებიც კი რომ ვერ ჩამორეცხს!

შინდისფერ ქოლგას მშვიდად კეცავ და მზერა ჰუჩაში ქაოსურად მოხეტიალე ბრბოზე გადაგაქვს. მათ გამოცნობას ცდილობ, ისე თითქოს ამას დიდი ხანია აკეთებ, თუმცა იმედგაცრუებული ისევ ხრი თავს და ტროტუარს აჩერდები.

დაღლილი ხარ, მაგრამ მიზეზს ვერ პოულობ! არ იცი რომელმა ერთმა დაგღალა გაუთავებელმა წვიმებმა თუ ხალხის გულგრილობამ,
მაგრამ მიუხედავად ყველაფრისა სადღაც გულის სიღრმეში მაინც იტოვებ პაწაწინა იმედს იმისას, რომ რაღაც შეიცვლება.
თუმცაღა ის კი არ იცი როდის, და თან არც ის თუ რას მოგიტანს შენ ეს ცვლილება.