ხელებს ვშლი და მოვდივარ. მოდი..მოდიი..უბრალიდ გაშალე ხელი..მომკიდე ხელი..ისე თითქოს უკანასკნელად უნდა იგრძნო სხვისი სხეულის სითბო. სიო ჰქრის თითქოს მცივა თან არა. ან რატომ უნდა მციოდეს რა მარტო ვარ? არა..არა..!. მოდი მომკიდე ხელი. აი ასე უბრალოდ მომკიდე. მერე იწყება
ერთი..ორი..სამი..
ერთი..ორი..სამი..
იქმნება მელოდია.. ჩვენი მელოდია..სიყვარულის მელოდია...
შეხება...
ერთი..ორი..სამი..
ისევ მელოდია და ასე გრძელდება მთელი ცხოვრება. მეორდება ბედნიერების ყველს წუთი ისევ ახლიდან. ისევ იმ შეგრძნებით, ისევ იმ განცდითა და ემოციით. და ისევ..
ერთი..ორი..სამი..
და აი ისევ მეორდება ცხოვრება. დიახ ასე უნდა იყოს, სულ უნდა მეორდებოდეს ცხოვრება. სულ უნდა მეორდებოდეს სიყვარული..დაუსრულებლად..მთელი ცხოვრება.. და აი ისევ..ხელის ჩაკიდება..
ერთი..ორი..სამი..
ისევ მეორდება ცეკვა. გზნებით, ვნებით და დიდი ცეცხლით..
თითების ნაზი მოძრაობა მთელი გრძნობით. თითები ზურგზე..
ერთი..ორი..სამი..
დო..რე..მი..
მიყვარხარ!
ბედნიერება..აღმაფრენა..თითქოს ყველაფერია..ყველაფერია მისი შეხება. ვკრთი..ვთრთი..ვგრძნობ..დიახ ვგრძნობ მას. ვგრძნობ სისხლის გათბობას. და ისევ იწყება.
ერთი..ორი..სამი..
ისევ სურვილი..სურვილი მასთან შეხვედრის. მისი მზერით გამთბარი სხეული . ერთი შემოხედვა, რომ გაბნევს. ისევვ..
ერთი..ორი..სამი..
იქნებ ოცნება? იქნებ ეს აუხდენელი ოცნებაა? ანაც უბრალოდ მიუწვდომელი ოცნება? იწყება ისევ..
ერთი..ორი..სამი..
გადის დრო. დრო მიდის კადრები რჩება..გრძნობები ძლიერდება..თითქოს სველდება დაღლილი ქუთუთო. გადის დრო , თუმცა სურვილი უფრო ძლიერია. ისევ და ისევ..
ერთი..ორი..სამი..
მისი შეხების დროა..
მისი შეგრძნების დრო..
ერთი..ორი..სამი..
შეხვედრა!
ერთი..ორი..სამი..
შეხება!
დო..რე..მი..ფა..სოლ..ლა..სი..დო..
კ ო ც ნ ა