5 წელი გავიდა ისე რომ არანაირი სახის კონტაქტი არ გვქონია
ცამეტი მაისი იყო სადღაც 7 საათი როცა ჩემი თვითმფრინავი თბილისის აეროპორტში დაეშვა სახლში მივირბინე მოვწესრიგდი მაღაზიაში გავირბინე როგორც ყოველთვის 1 წითელი ვარდი ვიყიდე უეკლო როგორიც მას უყვარდა ის ვერ იტანდა ვერანაირ დაბრკოლებას ეკლები კიდევ სილამაზეზე მისთვი დაბრკოლებას წარმოადგენდა ყოველთვის როცა ვნახულობდი ერთი უეკლო ვარდი მიმქონდა მაგრამ დღეს არ ვიცოდი ისევ მიმიღებდა თუ არა ტელეფონის ნომერი ვიცოდი და დავურეკე რადგან იმ მისამართზე არ დამხვდა
ვრეკავ და გული გამალებით მიცემს
გადის ხელის გულები გამიოფლიანდა მოსვენება დამეკარგა
-გისმენთ
ადგილზე გავშრი ენა მუცელში ჩამივარდა ისევ ის ხმა გულში საშინელმა ტკივილმა გამიელვა სუნთქვა გამიხშირდა
-ნატალია ძვირფასო
ხმას აე იღებდა მეგონა დამიკიდებდა ჩემი ხმის გაგონებისთანავე დუმდა
-გისმენ
დიდი პაუზის შემდეგ ამოიღო ხმა მის ხმას გაბრაზება დაეტყო
-ჩამოვედი
-ჩამოსვლას ელოდებოდი რომ დაგერეკა ?
-ვიცი არ აქვს ჩემ საქციელს გამართლება
-კიდევ კაი
-საცხოვრებელი ადგილი შეგიცვლია
-რა გეგონა ისევ იქ დაგხვდებოდი?
-რაღა დაგიმალო და კი
-რატომ ჩამოხვედი?
-ვიცი დანაპირები ვერ შევასრულე ვიცი შეილება გძულდე არც გამტყუნებ მაგრამ საქმე ისე არ წავიდა როგორც გვეგონა დამიჭირეს 4 წელი ვიჯექი 1 წელია რაც გამოვედი მოვაგროვე ფული და ჩამოვედი ჩვენი ოცნებების ასასრულებლად არდავრეკე წამოსვლისას რომ სიურპრიზი გამეკეთებინა ეხლა ხელში ვარდი მიჭირავს ისეთი შენრომ გიყვარდა უეკლო
-დაიგვიანე
-ვიცი საყვარელო მაგრამ
საუბარი გამაწყვეტინა
-რა გეგონა ჩამოხვიდოდი და ყველაფერი ძველებურად იქნებოდა ?
ხმაში საშინელი გაბრაზება დაეტყო
ხუთი წელი გავიდა ეს 2 დღე ან ერთი კვირა ჰო არ გგონია ?
არც ერთხელ დაგირეკავს და არც მოგიწერია შენზე არაფერი ვიცოდი არც კაი და არც ცუდი
ბოლოს შევწყვიტე შენი ლოდინი
ჩამოსვლამდე რომ დაგერეკა გეტყოდი რომ არ ჩამოსულიყავი
ხვალ ჩემი ნიშნობააა
თავი ვეღარ შეიკავა ტირილი დაიწყო
-არ გათიშო ერთს გეტყვი
-გისმენ
-ეხლა თუ არა ოდესმე მაპატიე......