დე...დედიკო...დედა...ჩემო ღიმილმზიანო,ჩემო სამყაროვ-მიყვარხარ!!!!
მთელი გულით,მთელი გონებით,მთელი სულით მიყვარხარ დე!..
იცი როგორ მიყვარხარ?!!ისე მოწიწებით,როგორც იას უყვარს მზე..ისე ძლიერად,როგორც დღეს-ღამე,ღამე კი დღე...ისე ლამაზად,როგორიც ვარდია ღამეში(მთვარისფერია დე)...და ისე ნაზად,როგორც სიო ელამუნება და არხევს იასამნის რტოს....
დე იცი?!ჩემი მთელი სამყარო ხარ...უსაზღვროდ მშვენიერი,ლამაზი და მზიანი სამყარო...
-დე არ მიმატოვო რა...
-არ დამივიწყო რა...
-არ დამიბერდე დედი...არ დამიბერდე რა...
დედი იცი?შენს თვალებზე ცრემლის დანახვა სულს მატკიებს,გულს მიკაწრავს,მზეს მიბნელებს...
-არ ამიტირდე რა...
ჩემო ღიმილმზიანო არ დადარდიანდე,არ მოიწყინო,არ ამიტირდე...გეხვეწები რა...
იცი?! ვოცნებობ რომ სამუდამოდ ასე დავრჩეთ..შენ-ღიმილმზიანი,თაფლისფერთვალება დედის,მე-პატარაა ხუჭუჭა ქალიშვილი...ჩვენ ხომ ვერავინ დაგვამარცხებს დედი?ჩვენს სიყვარულს ხომ ვერ მოკლავენ დედი?შენ ხომ გჯერა?მე მჯერა დედი....
არ მიმატოვო....არ დამიბერდე...არ წახვიდე რა...უშენობას ვერ გადავიტან...არ მიმატოვო...არ მიმატოვო...არ მიმატოვო გეხვეწები რა..........