შემზარავი სიჩუმეა და მას მხოოდ ლეპტოპის ქულერის ხმაურია რღვევს რომელიც არ ჩერდება ასევე არ ჩერდება ფიქრები ჩემს გონეაში ქაოსი და არეულობა სრული გაუგებრობა იცი როგორი აი როდესაც ცდილობ რაღაც ნათელი წერტილი დაინახო და ვეღარ ხედავ ირგვლივ იყურები და ხედავ ყველგან ჯოჯოხეთური გამოვლინებებია ადამიანები მორგებული ნიღბებით რომლებსაც ათამაშებენ და იცვლიან მუდამ ჟმს მძულს ეს ყვეაფერი რადგან ჩემი თავი მახსენდება ის უგრძნობი უემოციო ადამიანი რომელსაც არანაირი გრძნობა და ემოცია არ გააჩნდა მიცვალებულს ჩახედავდა თვალებში და სიამოვნების ჟრუანტელი გაურბენდა მთელ სხეულში შემზარავ სიჩუმეს ლეპტოპის ქულერის ხმა არღვევს რომელიც გამალებით ზუზუნებს და არ გებოდა თევეების მანძილზე სხვადასხვა ადგილებში მთაში ტყეში ოღონდ სორს ყოფილიყო ადამიანური ცხოვრების ქაოსისგან და ყველაფერს გაიღებდა მის მისაღებად ებრძოდა სულიერ ტკივილს და ამ ყვეაფერს ფიზიური ტკივილით გადალახვას ცდილობდა მაგრამ იმდენად მიეჩვია რომ ფიზიკური მისთვის უმნიშვნელო და სასიამოვნო გახდა და საბოლოოდ გადაიქცა უგრძნობ უემოციო არსებად რომელიც დაუფიქრებლად წაიღებდა სხვის სიცოცხლეს ასე მიდიოდა წლები და თვეები სანამ მის ცხოვრებაში ნათელი წერტილი არ გამოჩნდა მაგრამ ყოველივე კარგს აქვს დასასრული და ეს ნათელი წერტილი ნელნელა უღიმღამო ხდებოდა ბევრი მიზეზის და ფაქის გამო ტყუილად კი არ არის მისი საყვარელი სიტყვა ‘ თავიდან ყველა კარგია ‘ აი მერე მერე იწყება ის ყველაფერი რასაც ის ამ ქვეყნიერების სენს უწოდებს და ეს ყველა ადამიანის ქვეცნობიერში ზის უბრალოდ კარგადაა შენიღბული და დამალული მაგრამ საბოლოოდ შიში იმარჯვებს რომლის გადალახვაც საკმაოდ რთულია შიში გარიყვის სიმარტოვის გაჭირვების ქაოსის ბოროტება იმარჯვებს ადამიანებზე და რთულია მასთან ერთად ცხოვრება მაგრამ ცხოვრება იმითაა კარგი რომ მუდამ არის ნათელი წერტილები და როდესაც გააზრებული გაქვს და ნაფიქრი გაქვს ყველა დეტალზე ყველა წვრილმანზე მკვლელობაზე თვითმკვლელობაზე გათვლილი გაქვს ნებისმიერი ხერხი და გზა და დასასრულს ნათლად ხედავ ვარიანტები გეწურება და ყველაფერს ხელახლა იწყებ იწყებ ბრძოლას იმმიტომ რომ დანეების ფლება არ გაქვს იბრძვი დღე და ღამ და ცდილობ ცოტთი მაინ შეცვალო შენი სამყარო სანამ დაგამარცხებს მოგტეხავს და დაგანარცხებს ძირს უხილავი ძალა რომელიც კატა თაგვობანას გეთამაშება გაგიშვებს და თვის მძიმე თათს ისევ გითვაზებს და ყველაფრის თვიდან დაწყება გიწევს როდესაც ნანგრევებში უგონოდ ასვენიხარ როფრსაც გონებაში მარტო ბნელია და მის გარდა მეტი არაფერი ჩნდება ისევ ნატელ წერტილი და საეთები ბევრია მე კი ნამდვილად დავიღალე ასეთი ნათელი წერტილებით ასეთი მძიმე თავაზიანი თათებით როგორ მინდა დავჯდე და ვისაუბრო დავჯდე და მომისმინონ მიმიღონ ისეთი როგორიც ვარ მუდამ და ყოველთვის მაგრამ ასე არ შეიძლება ეს ხომ ყველა ადამიანურ კანონს ეწინააღმდეგება როგორ შეიძლება ასეთი რამის გაკეთება ირგვლივ ხომ უამრავი თვალი და ყურია დაე ისინი რას იტყვიან როგორ დაინახავენ და მე მე რა მეშველება მთელი ცხოვრება ტანჯვაში და წნეხში უნდა გავატრო ის რას იტყვი ან ისინი საწყალი ინერვიულებს დაე გარდაიცვალოს ჩემს გონებაში მუდამ და ყოველთვის რახანია მინდოდა დაჯდომა და ჩემი ქაოსის ფურცელზე გადმოტანა შემზაავი სიჩუმეა შემზარავი ფიქრები მოდის თავში ვფიქრობ დავიღალე თანაც ძალიან დავიღალე ნიღბებით ტყუილით ეგოიზმით ამარტავნებით სიცივით სიცარიელით ტკივილით რაოდენ ძნელია ეს ყველაფერი და რთული როდესაც ამას ხედავ გტკივა ტკივილი განადგურებს შველსს ითხოვ ძალაგამოლეული ხმის ამოღების უნარდაკარგული ერთი ბგერის წარმოთქმის უნარიც რომ აღარ გაქვს გდიხარ ლაფში და ტალახსი ამოსვრილი და სულს ღაფავ იკარგები და ილევი ნე ნელა როგორ გინდა ვინმემ თვალებში ჩაგხედოს და დაინახოს ის უმნიშვნელო რაც გინდა რისი სურვილიც გაქვს არა და ბევრს არ ითხოვ არც არასდროს მოგითხოვია ნუთუ ისევ თავდან არასდროს ვმეგობრობდი სასვენ ნიშნებთნ არც აზრის დალაგება შემეძლო სწორად მუდამ ასე ქაოსურად ვწერდი ალბათ ცხოვრებიდან გამომდინარე ვინ უნდა დავადანაშაულო საკუთრი თავის გარდა ამ ყველაფერში არავინ რადგან ყველა ადამიანი თვითონ იქმნის გარემოს და პირობებს თ როგორ უნდა იცხოვროს რა აკეთოს და რანაირად აკეთოს მაგამ შიში ანადგურებს ყველაფერს ბოროტება რომელიც ჩვენში ბუდობს ახლა ათასი აზრი მიტრიალებს თავში როგორც ყოვლთვის არა იმაზე ფრო მეტი ვიდრე ოდესმე და იმაზე უფრო მეტად თავისუფალი ვარ ვიდრე ოდესმე შიში ნენელა მიქრება შიში სიკვდილის შიში მარტოობის შიში უსუსურობის შიში ვინმსთის გულის ტკენის რდგან ამ სამყაროში დავრჩი მხლოდ მე ადამიანი ნაჭუჭში როგორც ნაჭუჭშია სიცარიელე ისე ნაჭუჭს გარეთ აღარავინ მყავს ირგვლივ ვის გამოც თავს შევიკავებ იმის გამო რომ არ ვატკინო სრულიად თავისუფალი ვარ არანაირი ვალდებულება არნაირი კავშირი და არანაირი ძაფებით არ ვარ არავისთან დაკავშირებული შემიძლია გავანადგურო გავნადგურდე გავქრე ავორთქლდე დავიწვა დავსველდე ვიცხოვორ ყველგან ვაკეთო ყველაფერი ვებრძოლო ჩემში გამოკეტილ მრისხანებას ან გამოვუშვა ის გარეთ და თვისუფალი ნება მივცე იმიტომ რო საბოლოოდ დამეკარგა იმედი ადამიანებისა იმედი სიმართლისა და იმედი დადებითის ალბათ ამიტომაც მაქვს გული ატომურ ბომბივით რომელიც სასტიკად ცხელდება და ველოდები თუ როდის აფეთქდება მაგამ ამაოა ჩემი ლოდინი რამდენიმე ნაბიჯი დარჩა იმ მდგომარეობამდე რასაც მუდამ გავურბოდი და ეს ადამიანების დამსახურებაა რადგან კარგი არასდროს არ ფასობს დადებითი პატივისცემა სიყვარული სამყაროს შიში ამოძრავებს ადამიანებს შისი ამოძრავებს და ის არ აძლევს მათ კარგის დანახვის საშუალებას და კარგი ნაბიჟბის გადადგმის საშუალებას ასე რომ მეც დავეყრდნობი შიშს და ბოროტებას მივეცემი რადგან მხოლოდ ამ გზით თუ მოიპოვებ სიყვარულ პატივისცემას და დაფასებას რადგან მოძალადე სასტიკი ადამიანი რომელსაც სქელი ჯიბე აქვს მუდამ დაფასბული და საყვარელია მიუხედავად მისი ცოდვებისა დაე გავხდები მეც მსგავსი ბოროტებისა ასე რომ შემიძლია თამამად განვაცხადო წაიღე ჩემი ცხოვრება ჩემი სული უსასყიდლოდ იმიტომ რომ კარგი რომელიც მამოძრავბდა ემოციები სითბო სიყვარული დაუფასებელია და მიუღებელი ამიტომ წამართვი ეს ყველაფერი მომეცი მეტი ტკივილი დამისახიჩრე სული წამარტვი ემოციები თანაგრძნობა წამართვი ყველაფერი რადგან მე ავიღჩიე ჩემი გზა და ჩემი მომავალი და შევუდგები ამ გზას ...