მირსტრიტზე ჩვენი პირველი შეხვედრა კარგად მახსოვს.
შენს თვალებში ჩახედვისას აუხსნელი ბედნიერება რომ შევამჩნიე.
შემიყვარდი.
რომ შენ პირველად ხედავდი ადამიანის თვალებს.
რომ შენ პირველად გხედავდა ადამიანის თვალები.
ძველ ბერძნულ მითოლოგიაში ნახსენები ფრთიანი ურჩხული კი ჩემამდე არავის ენახა.

იყო ცა და იყო მიწა, იყო წყალი და იყო ტყე, იყო მზე და იყო მთვარე, იყო პლანეტები და იყო ჰორიზონტი,იყო სავსე და იყო ცარიელი იყო სილამაზე და იყო სიმახინჯე, იყო ადამიანი და იყო ცხოველი იყო ჰარმონია და იყო დისბალანსი,
იყო... იყო... და რეალირად ის არაფერი იყო, მასში შერწყმული ქაოსი ქმნიდა ნაცრისფერ უკიდეგანობას, თუმცა არ იყო ქაოსი, არ იყო უკიდეგანობა.
იყო ერთი, ყველაფერი ერთი, თუმცა არიყო ერთი რადგან არ არსებოდა სიტყვა ერთი, თვითონ სიტყვაც არ არსებობდა და ეს იყო ღერთი, თუმცა მას არ ერქვა ღერთი,რადგან არარსებობდა სიტყვა ღმერთი.მას არ ერქვა ღმერთი რადგან არ არსებობდა სიტყვა ღმერთი.
იყავი შენ და ვიყავი მე თუმცა არ ვიყავით ჩვენ რადგან არ არაებობდა სიტყვა ჩვენ ისევე როგორც არ არსებობდა სიტყვა შენ და არ არსებობდა სიტყვა მე. იყავი შენ და ვიყავი მე იმ ღამეს ფართოდ რომ დავხუჭეთ თვალე თუმცა არ არსებიბდა სიტყვა თვალები და არ არსებობდა სიტყვა დახუჭვა. იყავი შენ და ვიყავი მე და ეს მაინც მოხდა შეგნებულად თუმცა არ არსებობდა სიტყვა მოხდენა და არ არსებობდა სიტყვა შეგნება. იყავი შენ და ვიყავი მე და ეს მაინც დაიწყო მაგრამ არ არსებობდა სიტყვა დასაწყისი და არ არსებობდა სიტყვა დასასრული. იყავი შენ და ვიყავი მე თუმცა არ არსებობდა სიტყვა შენ და არ არსებობდა სიტყვა მე.






პ.ს
რა თქმა უნდა არასაკმარისი იმისათვის,რომ დაგაინტერესოთ თუმცა როგორც პირველი მცდელობა ვეცდები რჩევები გავითვალისწინო და მომდევნო ,,ჰარმონია" უფრო მრავალფეროვანი და ფართო გავხადო .
წარმატებები !