იცი,
ერთ დღეს მე წავალ!
გავქრები!
შენ რომ მარტო დარჩები ბევრს იფიქრებ ჩემზე,
როგორც ქალზე, რომელმაც ასე უბრალოდ გაბედა და მიგატოვა,
მიგატოვა სამუდამოდ, მტკივნეულად,ასე თავხედურად
და დაგტოვა მარტო,თავისივე მოყენებული ჭრილობებით.
იცი,
მე რომ წავალ შენ შეგძულდები,გამლანძღავ,უარმყოფ
მაგრამ მაინც გეყვარები.
იცი,
ტკივილისგან დაჭმუჭმულ ქაღალდს დაემსგავსები და ოდესღაც,
როცა მარტოსული, აივანზე სივრცეში ყურებით ჩემზე ფიქრში იქნები გართული,
მე წვიმად მოვალ.