ბედნიერება და სიყვარული არ არის ლამაზ ხმაში ის ლამაზ სულებშია.
“აუ, რა ამინდებია! ვერ ვიტყვი რომ ზამთარი არ მიყვარს მაგრამ მე ხომ ზაფხულის გოგო ვარ.აუ მართას უნდა მივწერო ნეტავ ახლა თუ ცალია რომ ჩემტან მოვიდეს სევდიანმა შევხედე საათს ჰმმ უკვე 12-ტს გადაცდენია ჩემები ყველა სამსახურში არიან. თან მათთან ისე ვერ ვსაუბრობ როგორც მართასთან ახლა ზუსტად ისეთი ადამიანი მჭირდება როგორიც მართაა, თან ახლა ძალიან დამეხმარება მის ულამაზეს ქამელეონისებრ თვალებში ჩახედვა.

Სევდიან დღეებს ვებრძვი სარკესთან მივდივარ და ვიხედები ვხედავ როგორ შემომცქერის თაფლისფერი სევდიანი თვალები რომელიც ჩემი საკუთარია,მაგრამ მაინც ვერ ვცნობ მათში ის ბრწყინვალება აღარ არის როგორიც ასე უყვარდა ყველას და მეც. Ჩემი არა ტიპიურუ გარეგნობა ისრომ არ ვგავარ ტიპიურ ქართველ გოგოს ესეც მმატებდა საკუთარი თავისადმი სიყვარულს ბარზე დადებული მობილური ავიღე ნატალის მივწერე

*გამარჯობა ნატა რას შვრები? თუ დრო გაქვს შეგიძლია ჩემთან მოხვიდე?

*გამარჯობა მართა. კი მოვალ.

*იმედია ამინდის გამო არ შეგექმნება მოსვლის პრობლემა.(მინდა რაღაც მნიშვნელოვანი გიამბო)

“იმედია ნატა მაინც გამიგებს...

Ისევ ნატას შეტყობინება მომივიდა

*აუცილებლად მოვალ მართა.
*გელოდები.
*მოვდივარ.
მართამ ნატას მოსვლამდე თავისი საყვარელი ჯგუფის მელოდია ჩართო (თროღვას დარდებიდან)რომელიც ძალიან უყვარს და სწორრდ სულის ტკივილის დროს უსმენს
ნელა ირხეოდა მელოდიის ჰანგებზე ესეც მართას ჩევა იყო. იმის მიუხედავად რომ ხმა არ ჰქონდა სმენა პირიქით ძალიან კარგი აქვს ეს დედისგან ერგო. მართას დედა საოცრად მღერის. ძმის გარდა რომელიც მართასთვის ყველაფერია მის ცხოვრებაში ბერი სხვა უძვირფასესი ადამიანიც არსებობს მაგრამ იმას რასაც ახლა გრძნობს ვერავის ვერ ანდობს. ნატა კი მას გაუგებს ამის იმედი მის გულში ყოველ წუთს იზრდება
კარზე ზარის ხმამ გამოაფხიზლა ფიქრებისგან გატაცებული მართა მუსიკას ჩაუწია და კარისკენ წავიდა "ნატა მოვიდა რა მაგარია"
-უჰ სულ სველი ხარ შემო გათბი... მართამ მეგობარი სახლში შეიყვანა
ძალიან გადაღლილი მაგრამ მაინც სიცოცხლით სავსე თვალები აქვს
-აბა როგორ ხარ? რა ხდება შენსკენ? ჰმმ ყვა გაგიკეთო?
-არამიშავს. როგორც ყოველთვის სახლი სკოლა სახლი სკოლა. აი ყავაზე კი დიდი სიამოვნებით მივირთმევ
-ახლავე ახლავე ორი წუთიც და მზად იქნება მანამ შენ გათბი და მეც ახლავე მოვალ... ჰო ნატა მინდა რაღაც მნიშვნელოვანი გიამბო
-მიდი,გისმენ რაც არ უნდა იყოს ხომ იცი რომ ყოველთვის გულით მოგისმენ
'მართას შევცქერი ვგრძნობ რომ მის თავს რაღაც ხდება ასეთი სევდიანი დიდიხანია არ მინახავს
მარტამ ორი ჭიქა ყავა პატარა ხის მაგიდაზე დადო ნატას პირდაპირ დაჯდა და ისევ სევდიანად გაიღმა მხოლოდ ერთი რამ თქვა
- სანი მას სანი ქვია. არაფერს მკითხავ? მართამ თვალები დახარა ღრმად ჩაისუნთქა და ნატას მოელვარე თვალებში ჩახედა
-ვინ სანი?
ნატას თვალებში ინტერესის ნაპერწკალი გაღვივდა
მართამ ხელებს დახედა შემდეგ ნატას შეხედა და მოყოლა დაიწყო
ზაფხულის დღეებში აქ ყოფნა ცოტა მოსაწყენია გადავწყვიტე რომ ჩემი დღები რამეთი გამეხალისებინა ტიკტოკი ჩამივტვირთე ყველაზე პოპულარული პლატფორმაა დღემდე ეს ისედაც იცი ბევრი ადამიანი გავიცანი ზოგი ცუდი ზოგი კარგი ლაივებში გავდიოდი ვსაუბრობდი სხვადასხვა თემაზე. ერთ ღამეს კი როცა ისევ უძილობის შეტევა მქონდა ტიკტოკს ვსქროლავდი როცა ერთი ლაივი შემხვდა სადაც ბიჭი ლექს საოცრად კითხულობდა. შენ კი იცი მე როგორ მიყვარს ლექსები (ჩემი პროფესიიდან გამომდინარე) ეს არ არის გასაკვირი .
როცა ლექსისი კითხვა დაასრულა კომენტარებში დავუწერე. ძალიან კარგად კითხულობ ლექსებს...გასვლას ვაპირებდი როცა გავიგე მისი ხმა, მართა მადლობა. მისგან წარმოთქმულმა ჩემმა სახელმა ჩემში სასიამოვნო სითბო ჩაღვარა. არ ვიცი რა დამემართა.ღამის 4 საათამდე მის ხმას ვუსმენდი ის სხვადასხვა ლექსებს კითხულობდა ჩემი გული კი უფრო და უფრო თბებოდა და ტკბებოდა. ამის ახსნა არც ისე იოლია.
მართამ თვალებზე მომდგარი ცრემლები მოიწმინდა და ნატას შეხედა.
ინტერესით მკითხა ნატამ
-მერე რა მოხდა?
ჰუუ,ღრმად ჩაისუნთქა მართამ. ეცადა მაგრამ მაინც ვერ გაიღიმა და საუბარი განაგრძო
მეორედღეს ძალიან გვიან გამეღვიძა სიცხე პიკს აღწევდა არ ვიცი დაგეგმილიც კი არ მქონია მაგრამ როგორცკი ტიკტოკ პლატფორმა გავხსენი პირველივე მისი ლაივი მიჩვენა ლაივში შევედი და მას ვუსმენდი როგორც წინა ღამით ამჯერად სანიმკითხვა დამისვა *მართა შენ მე ადრე მიცნობდი! აღარ გახსოვარ? გამიკვირდა მაგრამ მისი ხმა ადრეც მქონდა მოსმენილი და ამას მხოლოდ იმ წამს მივხვდი. კარგი რა მართა მე ნენეს მეგობარი ვარ. ის ვერ მხედავდა გაოცებული დავყურებდი ტელეფონს რაც ნენე გაქრა 3 წელი გავიდა და სანის როგორ ვახსოვარ? მივწერე კი გამახსენდი და მიხარია რომ ასე კარგად კითხულობ ლექსებს.
იმ დღეს გარეთ მინდოდა გასვლა მხოლოდიმის კითხვა მოასწრო * შენ რომელი ლექსი გიყვარს? მეც მივწერე (იისფერი თოვა) შემდეგ გარეთ გავედი ტელეფონს არც კი დავყურებდი ცას შევცქეროდი და მის ტკბილ ხმას ვიხსენებდი
ეს ნორმანული იყო?
მახსოვს აუტანელისიცხე იყო როგორც ივლისის ღამეს შეეფერება
ისევ მის ლაივში ვიყავი როცა ხმა მაღლა თქვა.
*დღეს მართას საყვარელ ლექსს წავიკითხავ. ხომ გიყვარს მართა? ჩემში უცნაურმა გრძნობამ გაიღვიძა... არ ვიცი რა მეთქვა იმდენად გაოცებული ვიყავი მხოლოდ იმის დაწერა მოვახერხე წაიკითხე მოგისმენ* იმ დღეებში სანის ლაივში მისი მეგობარი კუბსონაც ესწრებოდა მე არცკი ვცდილობდი მისთვის რამე მეთქვა მხოლოდ სანის მომაჯადოვებელ ხმას ვუსმენდი, მომწონდა რომ ვერ მხედავდა როდესაც ყოველი ჩემი სახელის წარმოთქმისას ჩემდა უნებურად ანიქნებ ნებითაც მეღიმებოდა და გული სიფბოთი მევსებოდა.
რამოდენიმე დღის შემდეგ მესენჯერზე უცნობმა გოგონამ მომწერა.
* მე კუბსონას ცოლი ვარ ოღონდ არ უთხრა რომ გწერ გამიკვირდა ქმარს რატო უმალავდა რომ სადაც ის იყო ლაივში უსმენდა მე მივწერე არ ვიტყვი. სანი ჩემს ყველა იმ დროინდელ (ტიკტოკერ) მეგობარს გავაცანი მათ შორის რათქმაუნდა ჩემს მოდერატორს ხვიჩას ყველა აღფრთოვანებული იყო სანის ნიჭით ყველა გოგოს გულს იგებდა ჩემს ლაივებშიც კი მისი თბილი და ტკბილი ხმით
ეს არ მწყენდა!!!
-გჯერა?
,, მის თვალებში საწინააღმდეგოს ვხედავდი შეილება არ ეჭვიანობდა მაგრა სადღაც გულის სიღრმეში აშკარად წყენდა მაგრამ სჯობს რომ სხვანაირად ვუპასუხო,,
-ცოტა ძნელი დასაჯერებელია მაგრამ კი.
მართამ უფრომეტად იგრძნო ნატას გვერდით ყოფნა და უფრო გაიხსნა გაიღიმა და მოყოლა განაგრძო
იმ დროს ერთ გოგოს ვწერდი ისევ ტიკ ტოკში ჩემს ლაივებს უყურებდა მას თეკლა ქვია და ძალიან თბილად მწერდა მერე მესენჯერზეც გადმოვიდა სანიმ რამოდენიმეჯელ მესენჯერზეც დამირეკა და ძალიან პირადულ რარაცეებს მიყვებოდა.ისეთი რომ ცრემლების შეკავბა მიჭირდა იმ პერიოდში არ ვიცი რატომ მაგრამ ყველა მეგობრის დაბადების დღე მავიწყდებოდა. სანი მეხუმრებოდა ჩემიც არ დაგავიწყდესო. მეც ვეუბნებოდი არ დამავიწყდება თქო.
-შენ წარმოიდგინე ყოველ ღამით ვიმეორებდი მისი დაბადების დღის ციფრს და თვეს რომ არ დამავიწყდებოდა.
-შენს ადგილას დამავიწყდებოდა. ვუთხარი ცტა ბრაზ ნარევი ხმით მაგრამ მისი სევდიანი თვალების შემხედვარე მეტი სიბრაზე აღარ გამოვხატავ
-რათქმაუნდა არ დამვიწყებია...
-კარგი და მერე რამოხდა?
-იმ უცნობმა ქალმა ისევ მომწერა ვინც კუბსონას ცოლად გამეცნო და მკიტხა,.
*მართა სანი მოგწონს? მე არ ვუჯერებდი მოწერილს და რამოდენიმეჯელ გადავიკითხე შეტყობინება.
მოწონება? არ ვიცი მაშინ ეს სითამამე საიდან მქონდა პიტდაპირ მივწერე დრო გვიჩვენებს
ისევ მომწერა
*ჩემს ქმარზე ვეჭვიანობ სხვა გოგოებს რომ ესაუბრება ლაივებში*
მე გამიკვირდა და ძალიან არ მესიამოვნა
ამიტომ მივწერე
* ჯობს პირდაპირ უთხრა და არ დაიტანჯო*
სანიმ ალბათ იგრძნო რომ მის ლაივებს თავს ვარიდებდი
იმიტომ რომ არ მინდოდა იმ ქალს ისევ ისტერიკა მოეწყო ამიტომ სანის ვუთხარი კუბსონას არ დაველაპარაკები იმიტომ რომ მისი ცოლი ყველაზე ეჭვიანობს სანიმ მომწერა ეგ გოგო კუბსონას ცოლი აღარ არისო და არც აქვს უფლება რაიმე აუკრძალოს... მე მათი შვის ნათლია ვარ. იმ დღიდან კუბსონა აღარ ერთვებოდა სანის ლაივებში
ერთი ქალი იყო კიდე დედაჩემზე უფროსი,ძალიან უყვარდა ახალგაზრდა ბიჭების ლაივებში ყოფნა და ფილირტი.
-ხო ხვდაბი ნატა?
-კი მივხდი.შემდეგ როგორ განვითარდა მოვლენები? ძალიან დამაინტრიგე.
ერთ დღეს როდესაც სანის ლაივი ქონდა მე ხველება დამეწყო ვერ ვჩერდებოდი ალერგია მაქვს და ასე ხშირად მემართედა ესხომ ისედაც იცი.ამიტომ გადავწყვიტე სანის ლაივიდან გასვლა და სანის ვუთხარი მე უნდა გავიდე ბოდიში იმ ქალმა კი ბოლო ხმაზე დაიყვირა არ გახვიდე თორემ მოგკლავ იმდენად შოკში ჩავვარდი რომ არაფერი არ მითქვამს უბრალოდ ლაივიდან გავედი მთელი ორი საათი ვცდილობდი დამშვიდებას მაგრამ ამაოდ
-საკადრისი პასუხი რატომ არ გაეცი? რატომ არ უთხარი ის რასაც ფიქრობდი?
-როგორ არა ეგრე მიცნოს არ გავცემდი პასუხს
ჩემი ლაივი ჩავრთე და სიბრაზისგან მთელი ხმით ვიღრიალე არავის არ აქვს უფლება დამიყვიროს ჩემი მშობლების და ძმის გარდა მითუმეტეს იმ ქალბატონს არ აქვს უფლება!!!ამ დროს სანი და ხვიჩა შემოვიდნენ ჩემს ლაივში. სანიმ მითხრა მე დაველაპარაკები არავის არ მივცემ უფლებას გული გატკინოს ხვიჩამ კი *თუ გინდა მეც მივწერ* როგორც კი ლაივიდან გავედი პირად შეტყობინებებში დამხვდა იმ ქალი მოწერილი შეტყობინება.*მე გეხუმრე და შენი ხასიათის გამო ყველა მეგობარ დაკარგავ ამას მე გპირდები.
შოკი მქონდა მიყვირა და აქეთ მემუქრებოდა
- მართა ყოჩაღ ძალიან კარგად მოქცეულხარ მე რომ შენს ადგილას ვყოფილიყავი...
-კარგი რაც იყო იყო მაგ ქალმა გამოამჟღავნა რაც იყო და არის... გავგრძელო მოყოლა?
-კი კი გულის ყურით გისმენ.
მეორე დღეს სანიმ მომწერა *პაიმანზე მივდივარ ლამაზი გოგო გავიცანი*
მეტკინა? კი პირველად მაშინ მეტკინა. თუმცა მისთვის რათქმაუნდა არ მითქვამს არც კი შემიმჩნევია ეს მეც მაოცებდა.
-მერე რატომ? რატომ არ უთხარი ის რასაც გრძნობდი?
-მეშინოდაა!
- და რისი? ან ვისი?
-მას სიყვარული არ სურდა... არავისი.
-მერე ეგეთი ადამიანი რატომ შეუშვი შენს გულში? შეგიყვარდა?
-ნატა ასე რომც ყოფილიყო სიყვარული ყოველთვის ორ მხრივი არ არის. სიყვარული არ ნიშნავს იმას რომ ყოველთვის მასაც უყვარდე, როცა გიყვარს და იცი რომ ის ვერასოდეს ვერ გიპასუხებს იგივე გრძნობით უბრალოდ იმ მომენტით უნდა დატკბე რაც იმ მომენტში არის შენ და მის შორის.
სანიმ ფოტოც ჩამიგდო იმ გოგონასი. იქნებ რაც მერე გავაკეთე სწორედ ამიტომ მოხდა ის რაც მოხდა?
-ხო ალბათ მართალი ხარ მაგრამ, იმედი მაქ ასე ცალმხრივათ არავინ შემიყვარდება
- მეც ამმას გისურვებ
ხელი ჩავკიდე ნატას და მოყოლა გავაგრძელე
მოკლედ გოგონა არ ამქვეყნიურად ლამაზი იყო და ამან ჩემი ეჭვის ჭია არ მოასვენა. ზედმეტად იდეალური ფოტო იყო თან ზუსტად ვიცოდი რომ მანამდეც მქონდა ნანახი
-და ვინ იყო? გაიხსენე?
-P აპლიკაცია ხომ იცი? იქედან იყო ჩამოტვირთული
- ამმ ანუ ფეიკი იყო?
- კი ფეიკი იყო. შენ კარგად იცი რომ ვერ ვიტან ტყუილს და მითუმეტეს როცა მატყუებენ და გაბრაზებულმა სანის მივწერე
-და რაო სანიმ?
-ახლავე გეტყვი ნუ ხარ სულ სწრაფი.
სანი რატომ მომატყე? ეს რაში გჭირდებოდა?
სანიმ კი ძალიან უცნაური პასუხი დამიბრუნა * ჰმ ასე მენდობი? ახლა გასაგებია...!
იმ დღიდან ყოველთვის გამირბოდა საერთო მეგობრების ლაივში თუ დავინახავდი და შევიდოდი ის მაშინვე გადიოდა არ ვიცი თუ რატომ გამირბოდა ეს არ გავდა იმ სანის საქციელს რომელსაც მე ვიცნობდი მერე უბრალოდ გაქრა მეც დავიღალე და მისი ძიებაც შევწყვიტე და ყველას ვთხოვე რომ მისი სახელიც კი არ ეხსენებინათ.
-კარგია რომ შეწყვიტე მისი ძიება ვისაც დარჩენა უნდა არ მიდის ვიც წასვალ უნდა წავიდეს. მერე?
-ეგ მეც ვიზი რომ ეგრეა მაგრამ ამ ისტორიას აქ არ აქვს დასასრული ახლავე გავაგრძელებ
6 თვის შემდეგ კი ლანამ რომელთანაც ვმეგობრობდი და სანიზეც და ყველაზე მონაყოლი მქონდა მომწერა
-მართა რაღაც უნდა გითხრა ოღონდ არ გაბრაზდე
გამიკვირდა ასეთი რა უნდა ეთქვა?! მეც მივწერე
-არ გავბრაზდები მითხარი
მომწერა:
-იცი რამოდენიმე თვეა სანის ვწერ! ძალიან კარგი ადამიანია და დავმეგობრდით
გავშრი გავქვავდი ისტერიკა დამეწყო ნერვებისგან სიცილი ამიტყდა მაგრამ მივწერე.
-როგორ არის?
მთელი ამ დროის განმავლობაში სანის კარგად ყოფნა მსურდა მე ხომ ვიცოდი მისი პროფესიის შესახებ...
-კარგად არის... ვსაუბრობთ ხოლმე.
ისევ მეტკინა ისევ გულში ჩამწყდა რაღაც.
-მე ვიცი რატომ წავიდა შენგან სანი...
-ნატა შენი აზრით რა მითხრა?
-ალბათ გეტყოდა რომ იმედები გაუცრუე
-ეჰ ნეტავ ეს ყოფილიყო.
-და რა გითხრა ასეთი? მომიყევი...!
-ლანამ მომწერა რომ შენმა ერთერთმა მეგობარმა მიწერა სანის რომ ის გიყვარდა როგორც ბიჭი.
ეს იყო მისი პასუხი
-ლანას ვთხოვე სანიმ მომწეროს მე თვითონ ავუხსნი ყველაფერს.
-სანის მხოლოდ ჩემი მეშვეობით დაუკავშირდები.ის არ მოგწერს არც შეკითხვებზე გიპასუხებს ჩემს გარეშე
-ნატა შენი აზრით რა მომივიდოდა?
-ალაბთ არ გიტირია არ გიყვირია როგორც შენ გჩევია ხოლმე ტკივილს ისევ გულში ჩაიკლავდი. ვცდები?
-არა სწორედ რომ ასე მოხდა
ლანამ ნახევარ საათში მომწერა. ჩატს გავაკეთებ და სანი დაგელაპარაკება ოღონდ მეც იქ ვიქნები.
ღამის ორ საათზე დარეკეს იცი როგორ მინდოდა რომ მეყვირა. *რატომ?* მაგრამ უბრალოდ გავიღიმე სანი კი მეუბნებოდა როგორც მას ჩვევია მშვიდი და აუღელვებელი ხმით მითხრა მართა ხომ იცი რომ ვერ შეგიყვარებ! ისიც იცი რომ სიყვარული არ მსურს! ამიტომ სჯობს რომ შენგან წავიდე.
მე ჩუმად ვუსმენდი სანის.მას ვიდეო თვალი არ ჰქონდა ჩართული (როგორც ყოველთვის) ვერც კი ვხედავდი. ლანა კი გმაყოფილი იყო არ იმჩნევდა მაგრამ მე ამას ვგრძნობდი.
იმ ღამით ბევრი ვიფიქრე და გადავწყვიტე რომ არ მომეძებნა არ ვეძებდი მაგრამ მოხდა ისეთი რამ რამაც სურვილი გამიჩინა მეპოვნა.
მართამ უკვე ძალიან ცივი ყავა მოსვა თვალს ვერ უსწორებდა ნატას რომელიც გაოცებული სახით შესცქეროდა მას.
მართამ უეცრად ხელები ყურებზე აიფარა შეშინებული სახე ქონდა ის ხმას ებრძვოდა რომელიც ნატას არ ესმოდა მაგრამ აშინებდა.
"გთხოვ შეწყვიტე, გთხოვ არ მინდა ეს მესმოდეს,, მართა ამ ფიქრებიდან ნატამ გამოიყვან მის წინ ჩაიმუხლა სახე ხელებში მოიქცია და თბილი ხმიტ ჰკითხა.
-მართა რა ხდება? რა ხმას ებრძვი?
მართამ ცრემლებით სავსე თვალებით შეხედა და უთხრა
-იცი ბოლოს ერთი ციტატა მომწერე სანიმ! ის იმ დღიდა ყოველთვის მესმის და მაშინებს. ნატა ცოტა დაიბნა მაგრამ მაინც მზრუნველი ხმით ჰკითხა
-რა გითხრა ასეთი?
-*ადამიანი მაინც მარტოა*.
ნატამ მართა ჩაიხუტა მართამ ძლივს გასაგონად უთხრა.
-ნატა არ მინდა მარტო დავრჩე...
-ნატა როგორ ფიქრობ როგორ შეიძლება ვიპოვო ბევრ კითხვას უნდა გასცეს პასუხი და ამ გაურკვევლობას ერთხელ და სამუდამოდ თავი უნდა დავაღწიო.მართა ნელა წამოდგა ტელოვიზორისკენ გაემართა და ჩართო ლექსი (იისფერი თოვა).
-მართა კარგი რა გეყოფა საკუთარი თავის ტანჯვა უთხრა ნატამ მკაცრი ხმით.
მართა ისევ მეგობართა მივიდა და უთხრა.
-ნატა იცი ყველაზე უცნაური რა არის?!
ნატამ ცოტა გაოცებულმა შეხედა მართას "კიდევ რით გამაოცებ,,
მართა უკვე ძალიან მსვიდად იყო ისევ ნატას წინ დაჯდა და უთხრა.
-სანის სახე არასდროს არ დამინახავ, არც ლაივის დროს და არც მაშინ თუნდაც მაშინ როცა ვიდეო ზარიტ მირეკავდა.მხოლოდ ხმა ხელები და მისი მარანი მაჩვენა.უამრავი ჯილდოც. მაგრამ სახე არასდროს არ უჩვენებია. ერთხელ ლაივში ჩემი დაწერილი ჩანახატი წაიკითხა მაგრამ ვტხოვე არ ეთქვა მე რომ დავწერე. ისე წაიკითხა თითქოს იქ იმ ისტორიაში იყო.
-მართა ახლა მაინც იყავი საკუთარ თავთან მართალი და მითხარი, გიყვარდა?
-მიყვარდა თუ არა! კი მიყვარდა ძალიან...
-და ახლა რას გრძრობ?
-ჰო,ახლა უბრალოდ მოგონებაა მაგრამ ვიცი ატომ ვე ვივიწყებ იქნებ ოდესმე...
მათამ საუბრის დასასრულს ფანჯარაში გაიხედა გარეთ აღარ წვიმდა მზის სხივები ცდილობდნენ ღრუბლების გისოსებიდან გამონათებას თუმცა ღრუბელი ა დანებდა და ალბად ისევ გადაფარავს მზეს.
ყველა გოგოს უყვარს წვიმა,მე კი არა,მხოლოდ ზაფხულის დღეებში მიყვარს როდესაც ცხელო და წვიმის წვეთები გვაგრილებს. ნატა სანიც ასეთი ადამიანია ყოველთვის არ იქნება ადამიანის გვერდით და მხოლოდ მაშინ ასიამოვნებს ადამიანებს როცა თვითონ მოისურვებს ამას.
ოდესმე ვიცი რომ ისევ გადავეყრები.რადგან ცხოვრება ბუმერენგია.ის დაბრუნდება, მაგრამ არ ვიცი მე მას მივიღებ თუ არა.ვაპატიებ იმ საქციელს? კი ვაპატიებ მაგრამ არ მოვუშვებ ახლოს.
-მართა მე უნდა წავიდე ძალიან დიდი ხანია აქ ვარ და ხომ ხვდები? ნატამ წამოდგა ქურთუკი ჩაიცვა ჩანთა აიღო და მართას ძლიერ ჩაეხუტა. მართა ისევ იქ დაბრუნდა სადაც რამოდენიმე წუთის წინ იჯდა და ძალიან ჩუმი ხმიტ თქვა,
''ადამიანი მაინც მარტოა,,
აივანზე მიმავალმა ნატამ მართას სევდიანიხმა გაიგონა რომელიც ლექსს კითხულობდა
.....
''არავის,,
ვის ელოდები?
როცა იცი რომ არავინ მოვა.
ან ვის ელოდები/
როცა უაზროთ ვიღაცა ოხრავს.
ჩემი წარსული მწარე გრძნობებით
აქამდე მომაქვს.
ალბათ ვერავის, ვეღარ მივანდობ
ამ ლამაზ გრძნობას.
დიდიხნის ტკივილი, გზადაგზა მბოჭავს
ვეღარ მიუძღვნი, უაზრო ფიქრებს.
ამ ლამაზ გრძნობას.
ლექსისი ავტორი: ფენიქსი.
ფინალი...
მთელი ექვსი თვე ისევ ვეძებ და ჰოი საოცრებავ მე ისევ ის გოგო ლანა მწერს აუ მართა ვიმეგობროთ ისევ რა გთხოვ! "ჰმმ არ მინდა მასთან მეგობრობა მაგრამ არც გავიქცევი სიმართალის გაგება მსურს და ყველა გზა უნდა გავიარო! თუნდაც ლანასთან მომიწიოს ისევ იმ ვითომ სულელი,მიამიტი, გოგოს როლის მორგება როგორიც მას ვეგონე. შეილება ვიღაცისთვის და პირადად ჩემთვისაც ეს საქციელი მიუღებელი იყოს მაგრამ ასე უნდა მოვიქცე! და მეც მივწერე *კარგი ვიმეგობროთ*
როგორ ხარ ლანა?
კარგად ვარ ქალო სანის ვწერ...
''ისევ ახსენეა? მცდის! ოჰოო ყველა მისი ახლობელი გაუცნია,,
კარგი რა ხდება თქვენთან?
რავი გოგო უბრალოდ ვსაუბრობთ.
-ლანას შეურიგდი?
მკითხა ხვიჩამ გაოცებული და უკმაყოფილო იყო.
-ჰო რა ასე მოხდა.
"არ ვიტყვი ნამდვილ მიზეზსს''
ისევ ხვიჩამ მომწერა.
-რამდენჯერ უნდა გითხრა რომ ეგ ადამიანი დაიკიდო!
''მათთვის ასე მარტივი რატომაა? არ შემიძლია მთელი ცხოვრება ისე ვიცხოვრო რომ არ ვიცოდე რა მოხდა და სანის ვინ უთხრა რომ...''
''იკვე კვირაზე მეტია ლანა მწერს ისევ რატომღაც მგონია რომ მცდის.დაე დამაცადოს'' ხვიცას ის გოგო მოეწონა რომელიც ჩემს ლაივში გაიცნო სიხარულისგან მეცხრე ცაზე ვიყავი ხვიჩას სიხარული მეც მახარებს მივწერე და ვკითხე.
-ხოარ შეგიყვარდა?
ძალიან სწრაფად მიპასუხა კი ძალიან
ისე მოხდა რომ მისწერა იმ გოგოს და გადაწყვიტეს რომ ეცადათ ახალ ეტაპზე გადასვლა.
ორი კვირის შემდეგ ლანამ მომწერა.
-გოგო მინდა რომ ჩემი მეგობარი წინასწარ მეტყველი გაგაცნო.
ლანას ესმაკურ ღიმილში უფრო მეტი რამ იმალებოდა.
-მე არ მჯერა ეგეთების!
"ეს მე მაბოლობს რა წინასწარ მეტყველი?"
ისევ მომწერა.
-ჰოდა თუ არ გჯერა სეამოწმე, ჰკითხე რაც გაინტერესებს
-ლანა ხომ გითხარი რომ არ მჯერა ასეთების.
"არ ვიცი რატომ მარა ჩემს სულში შიში გამეფდა...''
-კარგი რა დაშავადება ამით? დარეკავს ახა ჩატში და დაელაპარაკე მეც ხომ შენს გვერდით ვიქნები
''ჩემს სხეულშსი სიცივე,სითბო ერთად ბობოქრობდა როდესაც იმ გოგოს ვუყურებდი ვინც ვითომ წინასწარ მეტყველათ გამაცნო ლანამ. სამი გოგო ვიყავით. მე, ლანა, კესო და თამო ვიყავით. თამომ შემომხედა და მითრა.
-შენი ჯერია მითხარი შენი სახელი და გვარი! * მართა გასვიანი ვარ*
-გული გატკინეს ძალიან გატკინეს!ასე მართა?
''გაქცევა მინდა მაგრამ მაინტერესებს სადამდე გაგრძელდება ეს თამაში''
-კი ასეა!
-მისი სახელის პირველი ასო ბგერა მითხარი!
''ვითომ არ იციან! ო ღმერთო ჩემო''
-ს მისი სახელი ს-ასოდან იწყება.
ლანას ისვე ჩეღიმა
-მაგ ადამიანს ვიღაცეებმა ის უთხრეს რაც არ გინდოდა რომ შენ გეთქვა მისთვის!
-ს-ს ერთი გოგო უყვარს.
- კი. ასეა მაგრამ ლ შენ ვერ გადაგაბიჯებს და სულს ხვა ადამიანს აირჩევს.
'' აი სპექტაკლი მესმის რომელი გოგო არ უყვება დაქალს ყველაფერს და ახლა რაც ლანას უნნდა მისი მეგობარიც იმას მეუბნება.'' სიბრაზისგან ლამის მობილური მოვისროლე! ეს ადამიანი შეიშალა! აქამდე როგორ დაეცა! ცოტახნის შემდეგ ხვიჩამ მომწერა
-გოგო ხომ გეუბნები რომ ნუ ეძებ იმ არა კაცს!
''რატომ არ სურს ხვიჩას რომ სანი ვიპოვო? რა ხდება?''მეც მივწერე.ეს ჩემი გადასაწყვეტია!.''
მეოთხე კვირას ლანამ სანის სთხოვა რომ ჩემთვის მოეწერა.
''აჰუ,სულ ახალი თამასი დაიწყე ლანა ვნახოტ რა მოხდება მე ყველაფრისთვის მზად ვარ.''
-ლანა გთხოვ ნუ ეუბნები რომ მომწეროს, რომ სდომოდა მომწერდა ამისთვის მთელი ერთი წელი ჰქონდა.
კიდევ ერთი კვირა გავიდა სულ უფრო თბობედო მეკი ვგრძნობდი რომ რაღაც უნდა მომხდარიყო.
უეცრად ლანამ მომწერა.
-ნახე ჩატი გავაკეთე სანიც აქაა და მოგწერ.
''რის მიღწევას ცდილობს ეს გოგო? დიდი ხანია სანისთან საუბარი მინდა ოღონდ მის გარეშე მაგრამ ისევ ავყვები მაინტერესებს სადამდე შეტოპავს.''
და აი ჩატშიც პირველი მესიჯი მოვიდა.
-გამარჯობათ.
-რას შვრები გოგო?
-არაფერს. სანი შენ როგორ ხარ? როგორ მიდის შენი წერის საქმე?
-მადლობა კარგად ვარ, წერას რაც შეეხება ჯერ-ჯერობით ვწერ.
''უკვე ნახევარი საატია ამ ჩატში ვარ და ისეთი შეგრძნება მაქვს თითქოს არც ვარ! მხოლოდ ლანას და სანი საუბრობენ.''
-მართა ჩემზე ხოარ დაგიწერია?
''ზედმეტად კარგად მიცნობ სანი ზედმეტად კარგად.''
-არა არ დამიწერია.
''აღარ შემიძლია ამდენის ატანაა სად აქვს სანის გოგნება ასე როგორ შეიცვალა? ის არავის აპატიებდა რომ ეთქვათ არ მომწონ შენი ლექსი არ მომწონს შენი ხმა..''
''უკვე ორი თვე რაც მკალავ ეს კითხვა! ურო მეტად მაინტერესებს ვინ უთხრა სანის რომ მე ის მიყვარდა. ხვიჩაც უკვე აღარ ხუმრობდა და მართლა შეყვარებული იყო იმ გოგოზე და ვფიქრობ რომ დიდხან იმ გოგოს გარეშე ვეღარ გაძლებს.''
''ისევ ეს? ისევ უძილობა და უპასუხო კითხვები არა რა ლანას უნდა მივწერო.''
-ლანა ძალიან გთხოვ ისედაც ბევრი გადავიტანე ძალიან ბევრი მიტხარი ვინ უთხრა სანის რომ მიყვარდა?
''მან არ დააყოვნა და მომწერა.
-შენი არ მესმის ერთ დღეს შენთვის კარგი გოგო ვარ მეორე დღეს კი ცუდი?
-უბრალოდ მითხარი სიმართლე, ვინ უთხრა სანის რომ მიყვარდა და ამით ჩემს სულსდაამსვიდებ!
-კარგი გეტყვი ხვიცამ უთხრა შენმა პატარა ბრომ!კმაყოფილი ხარ?
''გავტყდი ნაწილებად დავისალე მან უთხრა კი მაგრამ რატომ.''
იმავე სარამოს მივწერე ხვიჩას
- რატომ უთხარი სანის რომ...
''ხვიჩამ არაფერი მომწერა.სამაგიეროდ მისმა უკვე საცოლომ არ დააყოვნა და მომწერა.
-ჯერ შენს სანის კითხე რატომ მიგაგდო და ჩვენ ნუ გვრევ და ნუღარ იქექები წარსულში არ მოქცემ იმის უფლებას რომ ხვიჩას შეურაწყოფა მიაყენო.
''ისევ სიცივე,ისევ სიმარტოვე მხოლოდ ეს სუფევს ჩემში...''(და რათქმაუნდა სიტყვები,ადამიანი მაინც მარტოა).
''კიდევ ერთი ზაფხული იწურება უი ხო გრინჩი ვიპოვე ჩემი ძველი მეგობარი.მან დამეხმარა რომ ცხოვრების სილაღე ისევ შემეგრძნო.სულ დავივიწყე? ვერა რათქმაუნდა მაგრამ აღარც ვიტანჯები''
ერთერ ლაივის დროს როცა მე და გრინჩი ვხუმრობდით ტელეფონზე ზარი შემოვიდა ''უი სანი მირეკავს?ლაივი გავთიშე და ვუპასუხე.''
-გისმენ სანი ამჯერად რა მოხდა?
მეც კი გამიკვირდა იმდენად ვერფერს ვგრძნობდი მან კი აგრესიული ტონიტ დაიწყო საუბარი.
-კარგად მომისმინე! ლაივებში მე და ლანას გვახსენებ და შენებს ვეტყვი!
''რა ჯანდაბას აკეთებ სანი ნუთი ასეთი იყავი მაშინაც...
-ახა შენ მომისმინე მე არავის არ ვახსენებ მითუმეტეს შენ.ლანას კი ვუტხარი რომ აღარმსურს მასთან რაიმე სახის ურთიერთობა ის მაინც შემოდის ჩემს ლაივებში და როგორც ვიჩი შენ გაფრთხილებულიც კი გყავს რომ ჩემს ლაივში არ შემოვიდეს მაშ თქვენ რატომ არ მეშვებით?
-გასაგებია გპირდები რომ თუ არ გვახსენებ არც ჩვენ შეგაწუხებთ.
''ბოლო ექვსი თვეა ლანა ჩემს ფიქრებშიც კი აღარ არის არ ვიცი რა სისულელე უთხრა ამჯერდ სანის და არც მაინტერესებს ამს თუ ხვდება.მე ის სანი მიყვარდა და პატივს ვცემდი რომელიც გავიცანი...
და არა ისეთი როგორიც ახლაა!'' მშვიდობიტ სანი.