დაეკარგა და არ იცის მართლაც სწორი გადაწყვეტილება მიიღო თუ არაა, აღარ ეჩვენება სალი ყველაზე ლამაზ და საყვარელ გოგოდ, სულ მარი უტრიალებს თავში და მოსვენება დაკარგად , ახსენდება როგორ გაუბედავად აკოცა, მაშინ . თორნიკესგან რომ გაიგო მარი ცუდად გახდა და გონება დაკარგაო ლამის გაგიჟდა და სალი აღარც გახსენებია ისე გავარდა სავადმყოფოში ამის გამო სალი პანიკაში ჩავარდა როგორ თუ ვიღაც მიმტანის გამო მტოვებ ღამის 2 საათზე და მიდიხარო, სანდრომ კი თავი შეიკავა და ერთი კარგად არ აგინა.
სავადმყოფიოში ისე მივიდა ვერ მიხვდა, ახლა მიხვდა თუ რა ძვირფასია მარი მისთვის. ყოველთვის ხომ ასე ხდება,როცა ვიღაცის დაკარგივის საფრთხეს გრძნობ მაშინ ხვდები თუ როგორი ძვირფასია ის შენთვის.
მისვლისთანვე თორნიკე,გიო და ნინი დახვდა.. თორნიკეს ისეთი ფერი ედო სახეზე სანდროს გაუკვირდა და უსიამოვნოდ გახედა,
ყოველ დღე მიდოდა იმის იმედით რომ მარის მისი ნახვა მოუნდებოდა მაგრამ უშედეგოდ ხვდებოდა რომ მის სიყვარულს კარგავდა, თორნიკე კი უფრო უახლოვდებოდა მარის, რაც აგიჟებდა, მაგრამ ჯერ ხმას არ იღებდა დარწმუნებული იყო მარი აპატიებდა ყველაფერს,
გამოწერის დღე იყო. მარი დასუსტებული იყო ფეხზე ძლივს იდგა ამიტომ თორნიკეს აეყვანა ხელში და მანქანისკენ მიყავდა, მარიმ მაშინვე დაინახა სანდრო რომელიც პალატასთან იდგა მაგრამ თვალი აარიდა და თორნიკეს ყელში ჩარგო თავი, რაც საშინლა ესიმოვა თორნიკეს რასაც ვერ ვიტყვით სანდროზე
------------------------------------------------------------------------------------------------
-ნიი დღეს დარჩები ჩემთან-მუდარით კითხა მარიმ
-კი რა პრობლემაა დავრჩები ოღონდ საღამოს მოვალ კაიი? გიოს უნდა გავყვე ძმაკაცის დაბადების დღეზე
-კაიი-შეშინებულმა გაწელა იმის მერე რაც გონება დაკარგა სულ ეშინია სახლშჰი მარტო ყოფნა...
ნინი წავიდა ჯერ 4 საათი იყო მარი დინაზე იჯდა და გაშერევული უყურებდა გამორთულ ტელევიზროს, ფიქრებიდან ზარმა გამოიყვანა. ფრტილად წავიდა კარევისკენ და გაარო, გაოგნებისგან თვალები გაუფარტოვდა როცა სანდრო დაინახა
-შეიძლება-მორიდებით იკითხა
-კიი-ძლივს ამიღო ხმა
სანდროც შემოვიდა და წეღან სადაც მარი იჯდა იქ დაჯდა, ლაპარაკის დაწყება უჯირდა.
-მარი საქმე მაქვს, არ შემაწყვეტინო კარგიი?
მარიმ თანხმობის ნიშნად მხლოდ თავი დაუკრა
-მარიკუნა მივხბდი რომ შეცდომა დავუში , იმ დღე როცა კაფეში გნახე აი იმ წასვე, მაპატიე კარგიი? ყველაზე საყვარელი ადამიანი ჩემი ცხოვრებიდან გავაგდე და ახლა დარუნება მინდა-ჩუმად და წყნარად ლაპარაკობდა, მარი კი ყურებს არ უჯერებდა ეგონა ეჩვენებოდა
-რა?-ძლივს თქვა
-დაფიქრდი და ისე მიპასუხე რა, მივდხვიდ რო დამნაშავე ვიყავი-სიტყვებს ძლივს აბავდა
-დასაფიქბელი არაფერია სანდრო, ერთი კითხვა მაქვს მარტო გიყავარვარ?-თვალებში ჩაშტერდა
-არ ვიცი-გულწრფელად უპასუხა
- აი მე კი ვიცი რომ შენნაირ ბიჭთან არ უნდა ვიყო, ვძალიან გთხოვ წადი და მერედ აღარ მინდა ამ თემაზე ლაპარაკი- ცდილობდა რაც შეიძლება ცივად გამოსვოდა
-რაა? შენ ხომ გიყვარვარ?-გაოგნებულიი ვერ იჯერებდა სანდრო
-აღარ მიყვარხარ-თვალი აარიდა მარიმ
-შენ.. შენ ვერ ამივიწყებდი, შენ სულ გეიყვარდი და გეყვარები კიდეც-დაივიდა სანდრომ და მარის მივრდა-არასდროს გესმის არასდროს ეგ არ გაიმეორე ომ დამივიწყე-შეშინებული მარი ხმას ვერ იღებდა
მალე კარზე ზარის ხმა გაისმე რომელმაც ორივეს ყურადღება მიიქცია, სანდრომხელი გაუშვა და ზურგი აქცა მარი კი ძლივს მიხვდა რომ კარი უნდა აგეღო
-თორნიკეე?- გაუკვირა მარის
-ხო მარუს, ნინიმ მითრა მარტოაო და ეშინია მეც მოვედი-შეამათა ცისფერი თვალები
-კარგაა მოდიი-დაბნეულმა უპასუხა
-ოხო სტუმარი გყოლია, -ირონიულად თქვა თორნიკემ
-უკვე მიდის-სწრაფად თქვა მარიმ და სანდროს გახედა რომელიც თვალებით კლავდა თორნიკეს
-კიი მიდიდ მაგრამ ე საუბარი გაგრძელდება-მკაცრად ჩაილაპაკაა და ოთახიდან გავიდა
რამდენიმე წუთი ხმას არ იღებდნენ.
-რა უნდოდა?-შებ წვერზე ნერვიულად მოსვა ხელი
-არაფერი-ხმის კანკალით ძდლივს უპასუხა
-არაფერმა აგანერვიულა ასე?-არ ეშვენოდა
მარის არ უპასუხია, სამზარეულოში გავიდა და მოწოლილი ცრემლები მოიწმინა,
-რა გატირებს?-თბლად კითხა
-არაფერიიი-სკულუნით უთხრა
-მოდი რა ჩემთან-მარის მოეჩვენა რომ ეს ყველაზე თბილი სიტყვა იყო რაც კი მისტვის მთელი ცხოვრების განავლობაში უთქვიათ, უთქმეად მიტრიალდა და ჩაეხუტა, გული უფრო აუჩუყდა და ტირილს უმატა, თორნიკე თმებზე ეფერებოდა და თან ამშვიდებდა
-კაიი რა მარის რა გატირებს? მორჩი პარატა ბავში ხო არ ხარ?-ტბილადა და სიცილ ნარევი ხმით ეკითხებდა, ოდნავ უკან გასწია და თვალებში ჩააშტერდა-უი ბავშჰი ყოფილხარ-სიცილით უთხა და ისევ ჩაიხუტა, მაროსაც გაეცინა
-წამო ეხა კინოს ვუყუროთ კაიი? მოიწმინე ეხლა ეგ ცრემლები თორე მაგ ფუმფულა ლოყებს დაგიჩმეტავ
-მე ფუმფულა ლოყევი არ მაქვს-უკმაყოფილოდ მოიკდა ორივე ხელი ლოყებზე
-კი გაქვს, რბილ და ფუმფულა-სიცლით უთხრა და ორივე ლოყა კარგად ჩაუკოცნა. მარი წიტელი ლოყები რო დაინახა ხამამღლა სიცილი მოუნდა,
მალე ფილმს უყურბდნენ, მარიმ აიჩემა საშინლებათა ჯანრის ფილმს ვუყუროთო, მაგრამ მალე მიხვდა რომ შეცდა, ყველაფერზე ეშჰინოდა და დიდი შავი თვალები უფრო უფართოვდებოდა, თორნიკე კარგად ხალისობდა და დასცინოდა შეშინებულ მარის
ბოლოდ მარიმ ტირილი რო დაიწყო მიხვდა რომ სერიოზულად შეეშიმდა, მაშინვე გამრთო და გულშჰი ჩაიკრა შეშინებული მარუსა
ძლივს დააწყნარა, მერე კი დასცინოდა როგორ იტირეო ამაზე მარი ბრაზდებოდა და გაბუტული ტუჩებს წინ წევდა , ამის შემხედარე თორნიკეს სურვილი უჩნდებოდა მისთვის ეს წითელი ტუჩები დაეკოცნმა მაგრამ თავს იკავებდა ჯერ
1 თვე გავიდა, მარიც უკვე კარგად იყო მაგრამ წამლებს მაინც სვავდა, თონიკემ და სანდრომაც მოასწრებს ჩხუბი, მარიმ რო გაიგო გაგჟდა, თორნიკეს ეგონა რომ სანდროს გამო ტიროდა ასე და ხმამაღლა უყირა
-კიდე მაგ ს**ის გამო ნერვიულობ და ტირიხარ?- გაოგნებლები უყურებდა ყველა
-მე .. მე შენ გამო ვინერვიულე-სლუკინით უთხრა მარიმ ამის თქმა და თორნიკეს მოლბობა ერთი იყო,
ყევალ მიხვდა რომ თორნიკე გიჟდებოდა მარიზე, ნინსაც იმედი გაუჩნდა რომ მაისაც მოსწონდა მგრამ დარწმუნებლი არაფერს იძახდა
ღამის 2 საათი იყო
-თოკა მოხვალ ჩემთან?-გაუბედავად ეუბენება მარი
-რა მოხა მარუს? რამე გტკივა? რატო არ გძინავს?-კითხევი მიაყარა და ტასაცმლის ჩაცმა დაიწყო
-არაფერიი უბრალოდ,ნინი გოსთან წავიდა და მარტო მეშინია-საცაა იტრებდა
-კაი დაწყნარდი უკვე მოვდივარ, ნუ გეშინია-აწყნარდებდა
-არ გათიშო კაიი? მელაპრაე
მთელი გზა ეაპარაკებოდა, 20 წუთში მისასვლელი გზა 10 წუთში გაიარა და სწრადფად შევიდა მარის ოთახში, გულში ჩაოიხუტა, და ჩუმად რაღააცებბს ეჩურჩულებოდა
ახალი წელი იყო, ყველა გიოს აგარკე იყო, სანდროც რომელიც თვალებით ჭამა მარის და შანს ეძება რომ დალაპარაკებოდა, მაგრამ მარი თავს არიდებდა და სულ ცდილობდა თონიკეს არ მოცილებოდა
სამზარეულოსი გავიდა, წამალი უნდა დაელია როცა თორნიკე მიყვა, უკვე 12 ხდებოდა და ყველა აივანზე იყო გასული ამათ აგრდა, უკნიდან აკრო და ძლერი ხელები შემოხვია
-მარუს გახდი ცოტა ხო იცი?-სიცილით უთხრა თორნიკემ
-და მსუქანი როდი ვიყავი?-იწყინა მარიმ რაზეც თირნიკეს გაეცინა
12 გახდა, ხმა რო გაიგეს მარი გახარებული ხტუნავდა და თორნიკეს ჩაეუდა და სახეზე კცნა დაუწყო
-გილოცავ გილოცავ- გაიძახდა და თავ კისკესებდა
-ჩემი გოგო,-ჩაიხუტა და ყევლში ხმარუთ აკოცა რაზე მარის ხორკლებმა დააყრეს
მალე ყველა ოთახში შემოვიდა , გახრებული ნინი რაღაცეებს უყვებოდა მარის მაგრამ მარი თვლას ვერ ცილებდა თორნიკეს,გაგიღემებული აკვირდებოდა ყველა მის მოძრაობას
მალე ოტახი ძალიან ლამაზი და მოხდენილი გოგო შემოვიდა და თორნიეს ჩაეხუტა რამაც დიდი ხმარი და სიცილი გამოიწვია, მარის თვალები შუბლზე აუვიდა და სევდიანად გაიღიმა.
1 სააათის წინ ეგონა რომ მასზე ბედნიერი არავინ იყო ამრამ ახლა კი აზრი ეცვლენა. ვეღარ გაუძლო და ცალკე ოთახში გაიდა,
ცდილობდა არ ეტირა და ღრმად სუნთქადა
-მარუს კარგად ხარ?-ოთხაში თორნიკე შემოვიდა
-კიი-ამოკნავლა და არც კი შეუხედავს
-შემომხედე აბა-თავი ააწევინა-რა დაგემართა?
-არაფერი არ დამართია და გამიშვი ხელი-უეხაშად უთხრა და ხელებიდან დაუსხლტდა, კარაბისკენ წავიდა
-სად მიდიხარ?-თვალებ მოჭუტულმა კითხა და კარებზე ააკრო
-სახლში-თავი დახარა
-მერე ვინ გიშვებს-უთხრა სიცილით
-უნდა ვკითხო ვინმეს?-ჯიუტად ჩააშტერდა თვალეში
-კი მე უნდა მკითხო-ისევ სასიამოვნოდ იღიმოდა
-შენ იმ ძ**ამ გკითხოს რაა-გაბრაზებულმა ტუჩები წინ წამოწია და გაბრაზებულმა ახედა მასზე საკმაოდ მაღალ თორმიკეს
-ის ძუკნა უკვე წავიდა ამიტომ ვერ ვკითხავ-მის ამოღება არ დააცალა ისე აკოცა, გაოგნებული მარი თავდან ეინაღმდეგებოდა მარამ შემდეგ ისეც აყვა
-არა რაა გაბუტულ ტუჩებზე კოცნას სხვა მუღამი აქვს-კმაყოფილმა გამოცხადა თორნიკემ და აწითლებული მარი ჩაიხუტა-ხო კიდე ქალბატონო შენ ღამე გეშნია ამიტომაც ჩემთა გადმოხვალ-გასცა ბრძანება და კიდეც ერთხელ აკოცა
==============================================================================================================================
ვეცადე დამეწერა, იმეიდა მოგეწონებათ და დიდი მადოლობა ყველას ვინც წაიკითხა .